|
|
| ๑ ทิโมธี ๕:๘ |
| แต่ถ้ามีใครไม่ยอมเลี้ยงดูญาติพี่น้องโดยเฉพาะครอบครัวของตัวเอง เขาก็ได้ทิ้งความเชื่อแล้ว และแย่ยิ่งกว่าคนที่ไม่เชื่อเสียอีก |
|
| ๒ โครินธ์ ๔:๑๖ |
| เราจึงไม่ยอมท้อแท้ ถึงแม้สังขารภายนอกจะเสื่อมโทรมไป แต่จิตใจภายในของเราได้รับการสร้างขึ้นใหม่ในทุกๆวัน |
|
| เฉลยธรรมบัญญัติ ๓๒:๗ |
| จำวันเก่าๆเหล่านั้นไว้ คิดถึงปีที่คนรุ่นก่อนๆได้ผ่านมา ถามพ่อของเจ้าและเขาจะบอกเจ้า ถามผู้นำอาวุโสของเจ้าและพวกเขาจะบอกเจ้าเกี่ยวกับอดีต |
|
| เฉลยธรรมบัญญัติ ๓๔:๗ |
| ตอนที่โมเสสตาย เขามีอายุหนึ่งร้อยยี่สิบปี ตาของเขายังไม่อ่อนล้าและตัวเขาก็ยังไม่เหี่ยวย่น |
|
| ปัญญาจารย์ ๗:๑๐ |
| อย่าถามว่า “ทำไมคืนวันเก่าๆถึงดีกว่าทุกวันนี้” ไม่ฉลาดเลยที่ถามอย่างนั้น |
|
| อพยพ ๒๐:๑๒ |
| ให้เคารพพ่อแม่ของเจ้า เพื่อพวกเจ้าจะได้มีชีวิตยืนยาวบนแผ่นดินที่พระยาห์เวห์พระเจ้าของเจ้ากำลังให้กับเจ้า |
|
| ปฐมกาล ๖:๓ |
| พระเจ้าจึงพูดว่า “วิญญาณของเราจะไม่อยู่กับพวกมนุษย์ตลอดไป เพราะพวกเขาตายได้ ดังนั้นพวกเขาก็จะมีอายุเพียงหนึ่งร้อยยี่สิบปี” |
|
| ปฐมกาล ๒๕:๘ |
| อับราฮัมหมดลมหายใจเฮือกสุดท้ายและตายไป เมื่อเขาแก่มากแล้ว หลังจากมีชีวิตอันยืนยาวอย่างมีความสุข เขาได้ไปอยู่ร่วมกับบรรพบุรุษของเขา |
|
| อิสยาห์ ๔๐:๒๙ |
| พระองค์ให้เรี่ยวแรงกับคนที่เหน็ดเหนื่อย และเพิ่มกำลังให้กับคนที่หมดเรี่ยวแรง |
|
| อิสยาห์ ๔๖:๔ |
| จนกระทั่งเจ้าแก่เฒ่า เราก็คือพระองค์นั้น ถึงแม้ผมของเจ้าจะขาวไป เราก็ยังจะแบกเจ้าอยู่ เราได้สร้างเจ้ามา เราจะดูแลเจ้า เราจะแบกเจ้าและช่วยเจ้าให้รอด |
|
| โยบ ๕:๒๖ |
| ท่านจะมาถึงหลุมศพเมื่อแก่หง่อม เหมือนกับฟ่อนข้าวมาถึงลานนวดในฤดูเก็บเกี่ยว |
|
| โยบ ๑๒:๑๒-๒๐ |
| [๑๒] สติปัญญาย่อมอยู่กับผู้สูงวัย และความเข้าใจก็มากับชีวิตที่ยืนยาวไม่ใช่หรือ[๑๓] ข้าว่าสติปัญญาและฤทธิ์อำนาจเป็นของพระเจ้า คำปรึกษาและความเข้าใจเป็นของพระองค์[๑๔] ถ้าพระองค์รื้ออะไรลง จะไม่มีใครสร้างมันขึ้นมาใหม่ได้อีก ถ้าพระองค์ขังใครไว้ จะไม่มีใครปล่อยคนนั้นออกมาได้[๑๕] ถ้าพระองค์หยุดยั้งน้ำฝนไว้ แผ่นดินก็จะเหือดแห้งไป ถ้าพระองค์ส่งน้ำฝนลงมา มันจะท่วมท้นแผ่นดิน[๑๖] กำลังและสติปัญญาเป็นของพระองค์ ทั้งคนที่ถูกหลอกและคนที่หลอกลวงล้วนอยู่ใต้อำนาจของพระองค์[๑๗] พระองค์เปลื้องผ้าพวกที่ปรึกษาของแผ่นดิน แล้วนำพวกเขาออกไปแต่ตัวล่อนจ้อน พระองค์ทำให้พวกผู้พิพากษากลายเป็นคนโง่[๑๘] พระองค์ปลดสายสะพายของเหล่ากษัตริย์ออก แล้วให้พวกกษัตริย์นั้นใส่แค่ผ้าคาดเอว[๑๙] พระองค์เปลื้องผ้าพวกนักบวช แล้วนำพวกเขาออกไปตัวล่อนจ้อน พระองค์โค่นอำนาจของผู้ที่ปกครองมาช้านาน[๒๐] พระองค์ปิดปากของพวกที่ปรึกษาที่ได้รับความไว้วางใจ พระองค์แย่งความเข้าใจไปจากพวกผู้นำอาวุโส |
|
| โยบ ๓๒:๗ |
| ผมบอกกับตัวเองว่า ‘ให้คนเหล่านั้นที่มีประสบการณ์พูด และให้ผู้สูงวัยสอนสติปัญญา’ |
|
| โยเอล ๒:๒๘ |
| หลังจากนี้ เราจะเทพระวิญญาณของเราลงบนทุกคน เพื่อว่าลูกสาวและลูกชายของพวกเจ้าจะพูดแทนเรา พวกผู้อาวุโสของเจ้าจะเข้าใจความต้องการของเราผ่านทางความฝัน และพวกคนหนุ่มของเจ้าจะเห็นสิ่งที่เราเปิดเผยให้เห็น |
|
| เลวีนิติ ๑๙:๓๒ |
| เจ้าต้องยืนขึ้นทำความเคารพคนแก่ และต้องให้เกียรติกับพวกเขา เจ้าต้องยำเกรงพระเจ้าของเจ้า เราคือยาห์เวห์ |
|
| ฟีเลโมน ๑:๙ |
| แต่เพราะความรักของคุณ ผมอยากจะขอร้องคุณมากกว่า ผมเปาโลคนแก่คนนี้และตอนนี้ก็ยังเป็นนักโทษเพราะเห็นแก่พระเยซูคริสต์ด้วย |
|
| สดุดี ๗๑:๙ |
| ตอนนี้ที่ข้าพเจ้าแก่แล้ว ขออย่าได้โยนข้าพเจ้าทิ้งไป ขออย่าได้ทอดทิ้งข้าพเจ้าเมื่อข้าพเจ้าหมดเรี่ยวแรง |
|
| สดุดี ๗๑:๑๘ |
| ข้าแต่พระเจ้า โปรดอย่าทอดทิ้งคนแก่คนนี้ที่ผมหงอกแล้ว โปรดให้ข้าพเจ้าได้มีโอกาสประกาศเรื่องพลังอำนาจของพระองค์กับคนรุ่นต่อไปด้วยเถิด และได้เล่าถึงฤทธิ์เดชของพระองค์กับทุกคนที่มาภายหลัง |
|
| สดุดี ๗๓:๒๖ |
| กายใจของข้าพเจ้าอาจอ่อนแอลง แต่พระเจ้าคือหินกำบังแห่งจิตใจของข้าพเจ้าและเป็นมรดกของข้าพเจ้าตลอดไป |
|
| สดุดี ๙๐:๑๐-๑๒ |
| [๑๐] ชีวิตเราก็แค่เจ็ดสิบปี ถ้าเราแข็งแรง อาจจะอยู่ถึงแปดสิบปี แม้แต่วันปีที่ดีที่สุดก็เต็มไปด้วยความทุกข์ยากลำบาก ชีวิตก็ผ่านไปอย่างรวดเร็ว และเราก็หายวับไป[๑๑] ใครเล่าได้สัมผัสความเกรี้ยวโกรธอย่างเต็มที่ของพระองค์ ใครเล่าได้สัมผัสความโกรธของพระองค์และความกลัวที่เกิดจากมัน[๑๒] โปรดช่วยเราให้รู้จักนับวันเวลาอันแสนสั้นของพวกเรา เพื่อเราจะได้ใช้ชีวิตอย่างชาญฉลาด |
|
| สดุดี ๙๑:๑๖ |
| เราจะทำให้เขาเต็มอิ่มด้วยชีวิตที่ยืนยาว แล้วให้เขาเห็นว่าเราสามารถช่วยให้เขารอดได้” |
|
| สุภาษิต ๑๗:๖ |
| พวกหลานๆเป็นมงกุฎของคนแก่เฒ่า พ่อแม่เป็นความภาคภูมิใจของลูกๆ |
|
| สุภาษิต ๒๐:๒๙ |
| พละกำลังเป็นความภาคภูมิใจของคนหนุ่ม ผมหงอกเป็นศักดิ์ศรีของคนแก่ |
|
| สุภาษิต ๒๓:๒๒ |
| ให้ฟังพ่อของเจ้า ผู้ที่ให้เจ้าเกิดมา และอย่าได้ดูหมิ่นแม่ของเจ้าเมื่อนางแก่ตัวลง |
|
| สดุดี ๓๗:๓๕ |
| ข้าพเจ้าเคยเห็นคนชั่วที่อำมหิต อิทธิพลของเขาแผ่ออกไปเหมือนต้นไม้เขียวสด |
|
| ๑ พงศาวดาร ๒๙:๒๘ |
| เขาตายลงในวัยอันสมควร ด้วยอายุที่มากแล้ว ท่ามกลางความร่ำรวยและเกียรติยศ แล้วซาโลมอนที่เป็นลูกชายของเขาก็ได้เป็นกษัตริย์สืบต่อจากเขา |
|
| ๑ พงศ์กษัตริย์ ๓:๑๔ |
| ถ้าเจ้าเดินตามทางทั้งหลายของเรา เชื่อฟังกฎและคำสั่งต่างๆของเราเหมือนที่ดาวิดพ่อของเจ้าเคยทำมา เราก็จะให้เจ้ามีชีวิตที่ยืนยาวด้วย” |
|
| สดุดี ๑๐๓:๕ |
| พระองค์คือผู้ที่ทำให้ชีวิตของเจ้าเต็มอิ่มไปด้วยของดีๆ และพระองค์ทำให้เจ้าเป็นหนุ่มอีกครั้งหนึ่งเหมือนกับนกอินทรีหนุ่ม |
|
| ทิตัส ๒:๓ |
| ส่วนหญิงสูงอายุก็เหมือนกัน สอนให้เขามีชีวิตที่บริสุทธิ์อย่างผู้ที่นับถือพระเจ้า อย่าเที่ยวไปซุบซิบนินทา หรือติดเหล้า แต่ให้เป็นคนสอนสิ่งดีๆ |
|
| ๑ ทิโมธี ๕:๑-๒ |
| [๑] อย่าด่าว่าคนที่สูงอายุ แต่ให้เตือนเหมือนคนๆนั้นเป็นพ่อ ส่วนพวกหนุ่มๆก็ให้เตือนเหมือนพวกเขาเป็นพี่น้อง[๒] ส่วนหญิงสูงอายุก็ให้เตือนเหมือนเธอเป็นแม่ ส่วนสาวๆ ก็ให้เตือนเหมือนพวกเธอเป็นพี่น้อง ด้วยจิตใจที่บริสุทธิ์ผุดผ่อง |
|
| สดุดี ๗๑:๘-๙ |
| [๘] ปากของข้าพเจ้าเต็มไปด้วยคำสรรเสริญต่อพระองค์ ปากข้าพเจ้าพูดถึงความสง่างามยิ่งใหญ่ของพระองค์ตลอดทั้งวัน[๙] ตอนนี้ที่ข้าพเจ้าแก่แล้ว ขออย่าได้โยนข้าพเจ้าทิ้งไป ขออย่าได้ทอดทิ้งข้าพเจ้าเมื่อข้าพเจ้าหมดเรี่ยวแรง |
|
| ฟีลิปปี ๓:๒๐-๒๑ |
| [๒๐] แต่บ้านเมืองแท้ๆของพวกเราอยู่บนสวรรค์ และเรากำลังรอคอยพระผู้ช่วยให้รอดของเรา คือพระเยซูคริสต์เจ้ากลับมาจากสวรรค์[๒๑] พระองค์จะใช้ฤทธิ์อำนาจของพระองค์เปลี่ยนร่างกายที่น่าสมเพชของเรานี้ ให้เป็นเหมือนร่างกายที่เต็มไปด้วยเกียรติยศอันสูงส่งของพระองค์ ฤทธิ์อำนาจนี้เป็นฤทธิ์อันเดียวที่พระองค์ใช้ในการทำให้ทุกสิ่งมาอยู่ภายใต้อำนาจของพระองค์ |
|
| อิสยาห์ ๔๖:๓-๔ |
| [๓] พระยาห์เวห์พูดว่า “ครอบครัวยาโคบเอ๋ย คือพวกที่ยังเหลือรอดในครอบครัวของอิสราเอล ฟังเราให้ดี เราได้แบกพวกเจ้าตั้งแต่เจ้าเกิดมา เราได้แบกพวกเจ้าตั้งแต่เจ้าคลอดจากครรภ์มา[๔] จนกระทั่งเจ้าแก่เฒ่า เราก็คือพระองค์นั้น ถึงแม้ผมของเจ้าจะขาวไป เราก็ยังจะแบกเจ้าอยู่ เราได้สร้างเจ้ามา เราจะดูแลเจ้า เราจะแบกเจ้าและช่วยเจ้าให้รอด |
|
| สดุดี ๙๒:๑๒-๑๕ |
| [๑๒] แต่คนดีจะผลิบานดุจต้นปาล์ม เขาจะโผล่สูงขึ้นมามาก เหมือนกับต้นสนซีดาร์แห่งเลบานอน[๑๓] คนเหล่านั้นเป็นเหมือนกับต้นไม้ที่ปลูกไว้ ในวิหารของพระยาห์เวห์ พวกเขาจะเจริญงอกงามในลานทั้งหลายของพระเจ้าของเรา[๑๔] พวกเขาจะยังคงผลิดอกออกผลแม้ในยามแก่เฒ่า พวกเขาจะยังคงสดชื่นแข็งแรงและเขียวสด[๑๕] แล้วพวกเขาก็จะประกาศได้ว่า พระยาห์เวห์ ผู้เป็นหินกำบังของข้าพเจ้านั้นยุติธรรม และพระองค์ไม่เคยทุจริตเลย |
|
| ปัญญาจารย์ ๑๒:๑-๗ |
| [๑] ให้นึกถึงผู้ที่สร้างเจ้ามา ในวันเวลาซึ่งเจ้ายังเป็นหนุ่มเป็นสาวอยู่ ก่อนยามทุกข์ยากจะมาถึง และก่อนที่ปีเหล่านั้นจะมาถึง ที่เจ้าจะพูดว่า “ฉันไม่มีความสุขในช่วงเวลาเหล่านี้แล้ว”[๒] ก่อนที่แสงของดวงอาทิตย์ ดวงจันทร์ และดวงดาวจะมืดไป และก่อนที่เมฆจะหวนกลับมาอีกครั้งหลังจากฝนตกไปแล้ว[๓] เมื่อคนเฝ้าบ้านจะกลัวจนตัวสั่นงันงก คนแข็งแรงจะหลังค่อมไป และพวกผู้หญิงโม่แป้งก็จะหยุดโม่ไป เพราะเหลือกันไม่กี่คน และดวงตาของผู้หญิงพวกนั้นที่มองออกไปนอกหน้าต่างก็จะมืดมัวไป[๔] เมื่อประตูคู่ที่ตรงไปสู่ตลาดปิดลง เสียงโม่แป้งเริ่มแผ่วลง และเสียงนกก็ดังขึ้น และพวกนักร้องหญิงเงียบเสียงลง[๕] เมื่อมีคนกลัวความสูง และมีสิ่งน่าสยดสยองต่างๆบนท้องถนน ต้นอัลมอนด์ออกดอก ตั๊กแตนตัวอ้วนพี และผลเบอร์รี่ปริแตก เมื่อมนุษย์ไปยังบ้านที่อยู่ชั่วนิรันดร์ของพวกเขา และพวกคนไว้ทุกข์ก็เดินไปมาบนถนน[๖] ให้นึกถึงผู้ที่สร้างเจ้า ก่อนที่สายเงินจะขาดและชามทองคำจะแตกป่นปี้ ไหที่บ่อน้ำพุจะแตกและลูกรอกที่บ่อน้ำจะแตกด้วย[๗] เมื่อผงคลีกลับไปเป็นดินเหมือนที่มันเคยเป็น และเมื่อวิญญาณกลับไปหาพระเจ้าผู้ซึ่งให้มันมา |
|
| Thai Bible (ERV) 2001 |
| Copyright © 2001 by Bible League International |