| มัทธิว ๕:๒๒ |
| แต่เราจะบอกให้รู้ว่า แค่คนที่โกรธพี่น้องของตัวเองก็ถูกตัดสินว่าผิดแล้ว และคนที่ว่าพี่น้องของตัวเองว่า ‘ไอ้ปัญญาอ่อน’ เขาจะต้องถูกสอบสวนในศาลสูง และใครก็ตามที่ว่าคนอื่น ‘ไอ้โง่’ เขาก็เสี่ยงต่อบึงไฟนรกแล้ว |
|
| สุภาษิต ๑:๗ |
| การยำเกรงพระยาห์เวห์คือจุดเริ่มต้นของความรู้ แต่คนโง่เกลียดชังปัญญาและคำสั่งสอน |
|
| สุภาษิต ๓:๓๕ |
| คนฉลาดจะได้รับเกียรติ แต่คนโง่ดื้อรั้นจะอับอายขายหน้า |
|
| สุภาษิต ๑๐:๘ |
| คนฉลาดทำตามคำสั่งต่างๆ แต่คนโง่ที่พูดพล่อยๆก็จะถูกทำลาย |
|
| สุภาษิต ๑๐:๒๓ |
| คนโง่เขลาสนุกสนานกับการทำผิด แต่คนฉลาดมีความสุขกับสติปัญญา |
|
| สุภาษิต ๑๒:๑๖ |
| คนโง่มักโพล่งความโกรธของเขาออกมาทันที แต่คนฉลาดหลักแหลมกลับซ่อนความรู้สึกอับอายไว้ |
|
| สุภาษิต ๑๓:๒๐ |
| คบคนฉลาดก็จะกลายเป็นคนฉลาดไปด้วย คบคนโง่ ก็จะเจอกับอันตราย |
|
| สุภาษิต ๑๗:๒๘ |
| ถึงจะโง่ แต่ถ้าเงียบเสีย ก็ได้ชื่อว่าเป็นคนฉลาด ถ้าเขาปิดปาก ก็ดูเหมือนคนหัวไว |
|
| สุภาษิต ๑๘:๒-๗ |
| [๒] คนโง่ไม่ยินดีในความเข้าใจ แต่อยากแสดงความคิดเห็นของตนท่าเดียว[๓] ทำชั่วก็โดนดูถูก ทำเรื่องน่าอับอายก็โดนดูหมิ่น[๔] คำพูดจากปาก เป็นน้ำลึกที่เกินกว่าจะเข้าใจได้ แต่แหล่งน้ำแห่งปัญญาทำให้สดชื่นเสมอ เหมือนกับลำธารที่ไหลเชี่ยว[๕] การเข้าข้างคนทำผิด และไม่ให้ความยุติธรรมกับคนบริสุทธิ์ เป็นสิ่งที่ไม่ถูกต้อง[๖] คำพูดของคนโง่นำสู่การทะเลาะวิวาท ปากของเขาชวนให้ถูกตี[๗] ปากของคนโง่ทำให้ตัวเองต้องพินาศ ริมฝีปากของเขาเป็นกับดักตัวเอง |
|
| สุภาษิต ๒๐:๓ |
| คนที่หลีกเลี่ยงการทะเลาะกันนั้นน่านับถือ แต่คนโง่ชอบโต้เถียงกัน |
|
| สุภาษิต ๒๓:๙ |
| อย่าได้แนะนำอะไรให้เข้าหูของคนโง่เลย เพราะเขาจะดูหมิ่นถ้อยคำอันชาญฉลาดของเจ้านั้น |
|
| สุภาษิต ๒๖:๑๙ |
| *** |
|
| สุภาษิต ๒๘:๒๖ |
| คนที่ไว้วางใจในความคิดของตน คือคนโง่ แต่คนที่เดินตามสติปัญญาของครู จะปลอดภัย |
|
| สุภาษิต ๒๙:๙ |
| เมื่อคนฉลาดขึ้นศาลกับคนโง่ คนโง่ก็เกรี้ยวกราดและหัวเราะเยาะ หาข้อยุติไม่ได้ |
|
| สุภาษิต ๒๙:๑๑ |
| คนโง่ก็ระบายความโกรธออกมาหมด แต่คนฉลาดก็ระงับความโกรธไว้ |
|
| สดุดี ๑๔:๑ |
| ถึงหัวหน้านักร้อง เพลงสดุดีของดาวิด คนโง่เขลาพูดในใจว่า “ไม่มีพระเจ้าหรอก” พวกเขาเสื่อมทราม พวกเขาทำแต่สิ่งที่น่าขยะแขยง ไม่มีสักคนที่ทำดี |
|
| สุภาษิต ๑๔:๑๖ |
| คนฉลาดจะระมัดระวังตัวและหลีกเลี่ยงปัญหา แต่คนโง่จะประมาทและมีความเชื่อมั่นในตัวเองสูง |
|
| สุภาษิต ๑๕:๑๘ |
| คนโมโหร้ายย่อมก่อเหตุทะเลาะวิวาท แต่คนใจเย็นย่อมระงับการโต้เถียงกัน |
|
| สุภาษิต ๑๕:๒๐-๒๑ |
| [๒๐] ลูกชายที่ฉลาดนั้นทำให้พ่อยินดี แต่คนโง่ดูถูกแม่ของตน[๒๑] ความโง่นั้นเป็นเรื่องสนุกสำหรับคนที่ไม่มีสมองคิด แต่คนที่มีความเข้าใจย่อมมุ่งตรงไปในทางที่ถูกต้อง |
|
| สุภาษิต ๑๔:๗-๙ |
| [๗] ให้หลีกหนีให้ห่างจากคนโง่ เพราะเจ้าจะไม่เจอคำพูดที่ฉลาดจากเขา[๘] คนฉลาดรู้ว่าตัวเองจะไปไหน แต่คนโง่คิดว่าตัวเองรู้[๙] คนโง่คิดว่าการชดใช้ความผิดเป็นเรื่องที่น่าหัวเราะเยาะ แต่คนซื่อตรงหาทางคืนดีกัน |
|
| Thai Bible (ERV) 2001 |
| Copyright © 2001 by Bible League International |