มัทธิว 5:22 |
แต่เราจะบอกให้รู้ว่า แค่คนที่โกรธพี่น้องของตัวเองก็ถูกตัดสินว่าผิดแล้ว และคนที่ว่าพี่น้องของตัวเองว่า ‘ไอ้ปัญญาอ่อน’ เขาจะต้องถูกสอบสวนในศาลสูง และใครก็ตามที่ว่าคนอื่น ‘ไอ้โง่’ เขาก็เสี่ยงต่อบึงไฟนรกแล้ว |
|
สุภาษิต 1:7 |
การยำเกรงพระยาห์เวห์คือจุดเริ่มต้นของความรู้ แต่คนโง่เกลียดชังปัญญาและคำสั่งสอน |
|
สุภาษิต 3:35 |
คนฉลาดจะได้รับเกียรติ แต่คนโง่ดื้อรั้นจะอับอายขายหน้า |
|
สุภาษิต 10:8 |
คนฉลาดทำตามคำสั่งต่างๆ แต่คนโง่ที่พูดพล่อยๆก็จะถูกทำลาย |
|
สุภาษิต 10:23 |
คนโง่เขลาสนุกสนานกับการทำผิด แต่คนฉลาดมีความสุขกับสติปัญญา |
|
สุภาษิต 12:16 |
คนโง่มักโพล่งความโกรธของเขาออกมาทันที แต่คนฉลาดหลักแหลมกลับซ่อนความรู้สึกอับอายไว้ |
|
สุภาษิต 13:20 |
คบคนฉลาดก็จะกลายเป็นคนฉลาดไปด้วย คบคนโง่ ก็จะเจอกับอันตราย |
|
สุภาษิต 17:28 |
ถึงจะโง่ แต่ถ้าเงียบเสีย ก็ได้ชื่อว่าเป็นคนฉลาด ถ้าเขาปิดปาก ก็ดูเหมือนคนหัวไว |
|
สุภาษิต 18:2-7 |
[2] คนโง่ไม่ยินดีในความเข้าใจ แต่อยากแสดงความคิดเห็นของตนท่าเดียว[3] ทำชั่วก็โดนดูถูก ทำเรื่องน่าอับอายก็โดนดูหมิ่น[4] คำพูดจากปาก เป็นน้ำลึกที่เกินกว่าจะเข้าใจได้ แต่แหล่งน้ำแห่งปัญญาทำให้สดชื่นเสมอ เหมือนกับลำธารที่ไหลเชี่ยว[5] การเข้าข้างคนทำผิด และไม่ให้ความยุติธรรมกับคนบริสุทธิ์ เป็นสิ่งที่ไม่ถูกต้อง[6] คำพูดของคนโง่นำสู่การทะเลาะวิวาท ปากของเขาชวนให้ถูกตี[7] ปากของคนโง่ทำให้ตัวเองต้องพินาศ ริมฝีปากของเขาเป็นกับดักตัวเอง |
|
สุภาษิต 20:3 |
คนที่หลีกเลี่ยงการทะเลาะกันนั้นน่านับถือ แต่คนโง่ชอบโต้เถียงกัน |
|
สุภาษิต 23:9 |
อย่าได้แนะนำอะไรให้เข้าหูของคนโง่เลย เพราะเขาจะดูหมิ่นถ้อยคำอันชาญฉลาดของเจ้านั้น |
|
สุภาษิต 26:19 |
*** |
|
สุภาษิต ๒๘:๒๖ |
คนที่ไว้วางใจในความคิดของตน คือคนโง่ แต่คนที่เดินตามสติปัญญาของครู จะปลอดภัย |
|
สุภาษิต ๒๙:๙ |
เมื่อคนฉลาดขึ้นศาลกับคนโง่ คนโง่ก็เกรี้ยวกราดและหัวเราะเยาะ หาข้อยุติไม่ได้ |
|
สุภาษิต 29:11 |
คนโง่ก็ระบายความโกรธออกมาหมด แต่คนฉลาดก็ระงับความโกรธไว้ |
|
สดุดี 14:1 |
ถึงหัวหน้านักร้อง เพลงสดุดีของดาวิด คนโง่เขลาพูดในใจว่า “ไม่มีพระเจ้าหรอก” พวกเขาเสื่อมทราม พวกเขาทำแต่สิ่งที่น่าขยะแขยง ไม่มีสักคนที่ทำดี |
|
สุภาษิต 14:16 |
คนฉลาดจะระมัดระวังตัวและหลีกเลี่ยงปัญหา แต่คนโง่จะประมาทและมีความเชื่อมั่นในตัวเองสูง |
|
สุภาษิต 15:18 |
คนโมโหร้ายย่อมก่อเหตุทะเลาะวิวาท แต่คนใจเย็นย่อมระงับการโต้เถียงกัน |
|
สุภาษิต 15:20-21 |
[20] ลูกชายที่ฉลาดนั้นทำให้พ่อยินดี แต่คนโง่ดูถูกแม่ของตน[21] ความโง่นั้นเป็นเรื่องสนุกสำหรับคนที่ไม่มีสมองคิด แต่คนที่มีความเข้าใจย่อมมุ่งตรงไปในทางที่ถูกต้อง |
|
สุภาษิต 14:7-9 |
[7] ให้หลีกหนีให้ห่างจากคนโง่ เพราะเจ้าจะไม่เจอคำพูดที่ฉลาดจากเขา[8] คนฉลาดรู้ว่าตัวเองจะไปไหน แต่คนโง่คิดว่าตัวเองรู้[9] คนโง่คิดว่าการชดใช้ความผิดเป็นเรื่องที่น่าหัวเราะเยาะ แต่คนซื่อตรงหาทางคืนดีกัน |
|
Thai Bible (ERV) 2001 |
Copyright © 2001 by Bible League International |