|
|
| دوم پادشاهان ۵:۱۰ |
| اِلیشَع قاصدی نزد او فرستاده، گفت: «برو و هفت مرتبه در رود اردن خود را بشوی تا بدنت شفا یابد و پاک شوی.» |
|
| تثنييه ۵:۱۲ |
| «”روز شَبّات را نگاه داشته، آن را مقدس بدار، چنانکه یهوه خدایت تو را امر فرموده است. |
|
| سفر خروج ۲۲:۳۰ |
| با گاوان و گوسفندانت نیز چنین کن. نخست‌زادۀ آنها را هفت روز نزد مادرشان نگاه دار، ولی در روز هشتم آن را به من بده. |
|
| يوحنا ۶:۳۵ |
| عیسی به آنها گفت: «نان حیات من هستم. هر که نزد من آید، هرگز گرسنه نشود، و هر که به من ایمان آوَرَد هرگز تشنه نگردد. |
|
| متی ۲۶:۲۶ |
| چون هنوز مشغول خوردن بودند، عیسی نان را برگرفت و پس از شکرگزاری، پاره کرد و به شاگردان داد و فرمود: «بگیرید، بخورید؛ این است بدن من.» |
|
| اعداد ۴:۷ |
| «بر میزِ نان حضور، پارچه‌ای آبی رنگ بگسترند و بشقابها و ظروف و کاسه‌ها و کوزه‌های هدیۀ ریختنی را بر آن بگذارند؛ نان دائمی نیز بر آن باشد. |
|
| يشوع ۶:۳-۴ |
| [۳] همۀ شما مردان جنگی، یک بار دور شهر بگردید. این کار را شش روز تکرار کنید،[۴] و هفت کاهن، هفت کَرِنای شاخ قوچ برگیرند و پیشاپیش صندوق بروند. روز هفتم، هفت بار دور شهر بگردید و کاهنان در کَرِناهای خود بدمند. |
|
| پيدايش ۲:۱-۳ |
| [۱] بدین‌سان، آسمانها و زمین و همۀ لشکر آنها تمام شد.[۲] و خدا در روز هفتم، کار خویش را به پایان رسانید؛ پس او در هفتمین روز، از همۀ کار خویش بیاسود.[۳] و خدا روز هفتم را مبارک خواند و آن را مقدس شمرد، چراکه در آن روز از همۀ کار خویش که خدا آفریده و ساخته بود، بیاسود. |
|
| پيدايش ۹:۱۲-۱۶ |
| [۱۲] و خدا گفت: «این است نشان عهدی که من میان خود و شما و هر جانداری که با شماست، برای همۀ نسلهای آینده می‌بندم.[۱۳] رنگین‌کمان خود را در ابر قرار داده‌ام، و آن نشان عهدی خواهد بود که میان من و زمین است.[۱۴] هرگاه ابرها را بر فراز زمین بگسترانم و رنگین‌کمان در ابرها پدیدار شود،[۱۵] آنگاه عهد خود را با شما و هر جاندار ذی‌جسد به یاد خواهم آورد. و آبها دیگر هرگز سیل نخواهد شد تا هر ذی‌جسد را هلاک کند.[۱۶] هرگاه رنگین‌کمان در ابرها پدیدار شود، آن را خواهم دید و عهد جاودانی میان خدا و هر جاندار ذی‌جسد را که بر زمین است به یاد خواهم آورد.» |
|
| Persian (NMV) 2014 |
| The Persian New Millennium Version © 2014, is a production of Elam Ministries |