| پيدايش ۱:۲۱ |
| پس خدا موجودات بزرگ دریایی و همۀ جانداران را که می‌جنبند و آبها را پر می‌سازند، بر حسب گونه‌هایشان، و همۀ پرندگان بالدار را بر حسب گونه‌هایشان آفرید. و خدا دید که نیکوست. |
|
| پيدايش ۱:۳۰ |
| و به همۀ وحوش زمین و همۀ پرندگان آسمان و همۀ خزندگانِ روی زمین که جان در خود دارند، همۀ گیاهان سبز را برای خوردن بخشیدم.» و چنین شد. |
|
| يعقوب ۳:۷ |
| انسان همه گونه حیوان و پرنده و خزنده و جاندار دریایی را رام می‌کند و کرده است، |
|
| ارمييا ۸:۷ |
| لک‌لک نیز در هوا موسم خود را می‌داند، و قُمری و پرستو و دُرنا زمان آمدن خویش را نگاه می‌دارند؛ اما قوم من قوانین خداوند را نمی‌دانند. |
|
| ايوب ۳۵:۱۱ |
| آن که ما را بیش از وحوشِ زمین تعلیم می‌دهد، و از پرندگان آسمان حکیمتر می‌سازد؟“ |
|
| لوقا ۳:۶ |
| آنگاه تمامی بشر نجات خدا را خواهند دید.“» |
|
| لوقا ۱۲:۲۴ |
| کلاغها را بنگرید: نه می‌کارند و نه می‌دروند، نه کاهدان دارند و نه انبار؛ با این همه خدا به آنها روزی می‌دهد. و شما چقدر باارزشتر از پرندگانید! |
|
| متی ۶:۲۶ |
| پرندگان آسمان را بنگرید که نه می‌کارند و نه می‌دِرَوَند و نه در انبار ذخیره می‌کنند و پدر آسمانی شما به آنها روزی می‌دهد. آیا شما بس باارزشتر از آنها نیستید؟ |
|
| امثال ۱۲:۱۰ |
| پارسا در فکر آسایش چارپایان خود نیز هست، اما حتی شفقتِ شریران نیز ظالمانه است. |
|
| مزامير ۱۰۴:۲۱ |
| شیران ژیان در پیِ طعمۀ خود می‌غرند، و خوراکِ خویش را از خدا می‌طلبند. |
|
| پيدايش ۲:۱۹-۲۰ |
| [۱۹] و یهوه خدا همۀ جانداران صحرا و پرندگان آسمان را که از خاک سرشته بود نزد آدم آورد تا ببیند آدم چه نامی بر آنها خواهد نهاد، و هرآنچه آدم هر جاندار را خواند، همان نامش شد.[۲۰] پس آدم همۀ چارپایان و پرندگان آسمان و همۀ وحوش صحرا را نام نهاد؛ ولی یاوری مناسب برای آدم یافت نشد. |
|
| پيدايش ۹:۲-۳ |
| [۲] ترس و هیبت شما بر همۀ جانوران زمین و بر همۀ پرندگان آسمان و بر هرآنچه بر زمین می‌خزد و بر همۀ ماهیان دریا خواهد بود؛ آنها به دستان شما سپرده شده‌اند.[۳] هر جنبنده‌ای که حیات دارد، خوراک شما خواهد بود. همان‌گونه که گیاهان سبز را به شما دادم، اکنون همه چیز را به شما می‌بخشم. |
|
| پيدايش ۱:۲۴-۲۸ |
| [۲۴] و خدا گفت: «زمین جانداران را بر حسب گونه‌هایشان بر آوَرَد، چارپایان و خزندگان و وحوش زمین را، بر حسب گونه‌هایشان.» و چنین شد.[۲۵] پس خدا وحوش زمین را بر حسب گونه‌هایشان بساخت، و چارپایان را بر حسب گونه‌هایشان، و همۀ خزندگان روی زمین را بر حسب گونه‌هایشان. و خدا دید که نیکوست.[۲۶] آنگاه خدا گفت: «انسان را به صورت خود و شبیه خودمان بسازیم، و او بر ماهیان دریا و بر پرندگان آسمان و بر چارپایان و بر همۀ زمین و همۀ خزندگانی که بر زمین می‌خزند، فرمان براند.»[۲۷] پس خدا انسان را به صورت خود آفرید، او را به صورت خدا آفرید؛ ایشان را مرد و زن آفرید.[۲۸] خدا ایشان را برکت داد، و خدا بدیشان فرمود: «بارور و کثیر شوید و زمین را پر سازید و بر آن تسلط یابید. بر ماهیان دریا و بر پرندگان آسمان و بر هر جانداری که بر زمین حرکت می‌کند، فرمان برانید.» |
|
| امثال ۶:۶-۸ |
| [۶] کاهِلاٰ! نزد مورچه برو، و به راههایش بیَندیش و حکمت بیاموز![۷] که او را نه فرمانده‌ای است و نه صاحبمنصب و حاکمی؛[۸] با این همه، توشۀ خود در تابستان فراهم می‌کند و آذوقۀ خویش در موسم حصاد گرد می‌آورد. |
|
| مزامير ۸:۶-۹ |
| [۶] بر کارهای دستت، او را چیرگی بخشیدی و همه چیز را زیر پاهای او نهادی:[۷] گوسفندان و گاوان را، به تمامی، و جانوران صحرا را؛[۸] پرندگان آسمان، و ماهیان دریا را؛ و هرآنچه را که از راه دریاها می‌گذرد.[۹] ای یهوه، خداوندگار ما، چه شکوهمند است نام تو در سرتاسر زمین! |
|
| ايوب ۱۲:۷-۱۰ |
| [۷] «اما حال از جانوران بپرس تا تو را بیاموزند، و از پرندگان آسمان، تا به تو بگویند؛[۸] با زمین سخن بگو تا تعلیمت دهد، و بگذار ماهیان دریا به تو خبر رسانند.[۹] کیست که از این همه درنیابد که دست خداوند آنها را به جا آورده است؟[۱۰] جانِ جمیع زندگان در دست اوست، و نَفَسِ تمامی افراد بشر. |
|
| اشعيا ۱۱:۶-۹ |
| [۶] گرگ با بره سکونت خواهد داشت، و پلنگ با بزغاله خواهد خوابید؛ گوساله و شیر و پرواری با هم به سر خواهند برد، و کودکی خردسال آنها را هدایت خواهد کرد.[۷] گاو با خرس خواهد چرید، و بچه‌های آنها با هم خواهند خوابید؛ و شیر چون گاو کاه خواهد خورد.[۸] طفل شیرخواره بر سوراخ مار بازی خواهد کرد، و طفلِ از شیر گرفته‌شده، دست در لانۀ افعی فرو خواهد برد.[۹] در تمامی کوه مقدس من هیچ آسیب و ویرانی نخواهد بود، زیرا چنانکه آبها دریا را می‌پوشاند، جهان از شناخت خداوند پر خواهد شد. |
|
| جامعه ۳:۱۸-۲۱ |
| [۱۸] نیز دربارۀ بنی‌آدم در دل خویش گفتم: خدا ایشان را می‌آزماید تا خود دریابند که وحوشی بیش نیستند.[۱۹] زیرا بنی‌آدم و وحوش را یک سرنوشت است. همان‌گونه که این می‌میرد، آن نیز می‌میرد. آری، همه را یک نَفَس است، و آدمی را بر وحوش برتری نیست، زیرا همه چیز باطل است.[۲۰] همه به یک جا می‌روند: همه از خاکند و همه به خاک بازمی‌گردند.[۲۱] کیست که بداند روح انسان به بالا صعود می‌کند یا روح حیوان به قعر زمین فرو می‌رود؟ |
|
| مزامير ۱۴۸:۷-۱۲ |
| [۷] خداوند را از زمین بستایید، ای جانداران بزرگ دریایی و همۀ ژرفاها؛[۸] ای آذرخش و تگرگ و برف و ابر، و ای بادهای توفانی که امر او را به جا می‌آورید![۹] ای کوهها و همۀ تپه‌ها، ای درختان میوه و همۀ سروها؛[۱۰] ای وحوش و همۀ چارپایان، ای خزندگان و پرندگان بالدار؛[۱۱] ای شاهان زمین و تمامی قومها، ای امیران و همۀ حکام جهان؛[۱۲] ای مردان جوان و دوشیزگان، ای پیران و ای جوانان. |
|
| Persian (NMV) 2014 |
| The Persian New Millennium Version © 2014, is a production of Elam Ministries |