شخصیت خوب: [فرومایه / فروتنی]

کولوسيان ۳:۱۲

پس همچون قوم برگزیدۀ خدا که مقدّس و بسیار محبوب است، خویشتن را به شفقت، مهربانی، فروتنی، ملایمت و صبر ملبس سازید.

افسسيان ۴:۲

در کمال فروتنی و ملایمت؛ و با بردباری و محبت یکدیگر را تحمل کنید.

يعقوب ۴:۶-۱۰

[۶] امّا فیضی که او می‌بخشد، بس فزونتر است. از همین رو کتاب می‌گوید: «خدا در برابر متکبّران می‌ایستد، امّا فروتنان را فیض می‌بخشد.»[۷] پس تسلیم خدا باشید. در برابر ابلیس ایستادگی کنید، که از شما خواهد گریخت.[۸] به خدا نزدیک شوید، که او نیز به شما نزدیک خواهد شد. ای گناهکاران، دستهای خود را پاک کنید، و ای دو دلان، دلهای خود را طاهر سازید.[۹] به حالِ زار بیفتید و نُدبه و زاری کنید. خندۀ شما به ماتم، و شادی شما به اندوه بَدل گردد.[۱۰] در حضور خدا فروتن شوید تا شما را سرافراز کند.

اول پترس ۵:۵

ای جوانان، شما نیز تسلیم مشایخ باشید. همگی در رفتارتان با یکدیگر فروتنی را بر کمر بندید، زیرا، «خدا در برابر متکبران می‌ایستد، امّا فروتنان را فیض می‌بخشد.»

دوم تواريخ ۷:۱۴

چنانچه قوم من که به نام من خوانده می‌شوند خود را فروتن سازند و دعا کرده، روی مرا بجویند و از راههای بد خویش بازگشت کنند، آنگاه من از آسمان خواهم شنید و گناهشان را آمرزیده، سرزمینشان را شفا خواهم بخشید.

لوقا ۱۴:۱۱

زیرا هر که خود را بزرگ سازد، خوار خواهد شد، و هر که خود را خوار سازد، سرافراز خواهد گردید.»

ميکاه ۶:۸

ای مرد، او تو را از آنچه نیکوست آگاه ساخته است؛ و خداوند از تو چه می‌طلبد، جز آنکه انصاف را به جای آری و محبت را دوست بداری، و با فروتنی در حضور خدایت سلوک کنی؟

امثال ۳:۳-۴

[۳] مگذار محبت و وفاداری هرگز ترکت کنند؛ آنها را بر گردن خود بربند و بر لوحِ دلِ خویش بنگار.[۴] آنگاه در نظر خدا و انسان التفات و نیکنامی خواهی یافت.

امثال ۱۱:۲

با تکبر، شرمساری می‌آید، اما حکمت با فروتنان است.

امثال ۱۲:۱۵

راه نادان در نظر خودش درست است، اما حکیم مشورت را می‌پذیرد.

امثال ۱۵:۳۳

ترس خداوند، مربّیِ حکمت است، فروتنی، پیشروِ عزّت.

امثال ۱۸:۱۲

پیش از نابودی، دل آدمی متکبر می‌شود، اما فروتنی پیش از عزّت می‌آید.

امثال ۲۲:۴

ثمرۀ فروتنی و ترس خداوند، ثروت است و عزّت و حیات!

امثال ۲۷:۲

بگذار دیگری تو را بستاید، نه دهان خودت؛ غریبه‌ای، نه زبان خودت.

مزامير ۲۵:۹

او فروتنان را در طریق عدالت سالک می‌گرداند، و راه خویش را به افتادگان می‌آموزد.

مزامير ۱۴۹:۴

زیرا خداوند از قوم خویش خشنود است، او ستمدیدگان را به نجات می‌آراید.

روميان ۱۲:۳

زیرا به واسطۀ فیضی که به من عطا شده است، هر یک از شما را می‌گویم که خود را بیش از آنچه می‌باید، مپندارید، بلکه هر یک به فراخور میزان ایمانی که خدا به شما بخشیده است، واقع‌بینانه دربارۀ خود قضاوت کنید.

روميان ۱۲:۱۶

برای یکدیگر ارزش برابر قائل باشید! مغرور نباشید، بلکه با کسانی که از طبقات محرومند، معاشرت کنید. خود را برتر از دیگران مپندارید.

دوم قرنتيان ۱۲:۹-۱۰

[۹] امّا مرا گفت: «فیض من تو را کافی است، زیرا قدرت من در ضعف به کمال می‌رسد.» پس با شادیِ هر چه بیشتر به ضعفهایم فخر خواهم کرد تا قدرت مسیح بر من ساکن شود.[۱۰] از همین رو، در ضعفها، دشنامها، سختیها، آزارها و مشکلات، به‌خاطر مسیح شادمانم، زیرا وقتی ناتوانم، آنگاه توانایم.

فيليپيان ۲:۳-۴

[۳] هیچ کاری را از سَرِ جاه‌طلبی یا تکبّر نکنید، بلکه با فروتنی دیگران را از خود بهتر بدانید.[۴] هیچ‌یک از شما تنها به فکر خود نباشد، بلکه به دیگران نیز بیندیشد.

متی 23:10-12

[10] و نیز ’معلم‘ خوانده مشوید، زیرا فقط یک معلم دارید که مسیح است.[11] آن که در میان شما از همه بزرگتر است، خدمتگزار شما خواهد بود.[12] زیرا هر که خود را بزرگ سازد، پست خواهد شد و هر که خویشتن را فروتن سازد، سرافراز خواهد گردید.

يعقوب ۴:۱۴-۱۶

[۱۴] شما حتی نمی‌دانید فردا چه خواهد شد. زندگی شما چیست؟ همچون بُخاری هستید که کوتاه‌زمانی ظاهر می‌شود و بعد ناپدید می‌گردد.[۱۵] پس باید چنین بگویید: «اگر خداوند بخواهد، زنده می‌مانیم و چنین و چنان می‌کنیم.»[۱۶] حال آنکه شما با تکبّر فخر می‌کنید. هر فخری از این‌گونه، بد است!

فيليپيان ۲:۵-۸

[۵] همان طرز فکر را داشته باشید که مسیحْ عیسی داشت:[۶] او که همذات با خدا بود، از برابری با خدا به نفع خود بهره نجست،[۷] بلکه خود را خالی کرد و ذات غلام پذیرفته، به شباهت آدمیان درآمد.[۸] و چون در سیمای بشری یافت شد خود را خوار ساخت و تا به مرگ، حتی مرگ بر صلیب مطیع گردید.

Persian (NMV) 2014