| دوم قرنتيان 6:2 |
| زیرا خدا می‌گوید: «در زمان لطف خود، تو را اجابت کردم و در روز نجات، یاری‌ات دادم.» هان، اکنون زمان لطف خداست؛ هان، امروز روز نجات است. |
|
| اول يوحنا 2:17 |
| دنیا و هوسهای آن گذراست، امّا آن که ارادۀ خدا را به جا می‌آورد، تا ابد باقی می‌ماند. |
|
| جامعه ۳:۱۱ |
| او هر چیز را در وقتش زیبا ساخته است. نیز ابدیت را در دلهای ایشان نهاده است، بی‌آنکه بتوانند آغاز و انجامِ کار خدا را دریابند. |
|
| ارمييا ۲۹:۱۱ |
| زیرا فکرهایی را که برای شما دارم می‌دانم، که فکرهای سعادتمندی است و نه تیره‌بختی، تا به شما امید بخشم و آینده‌ای عطا کنم؛ این است فرمودۀ خداوند. |
|
| يوحنا ۳:۱۶ |
| «زیرا خدا جهان را آنقدر محبت کرد که پسر یگانۀ خود را داد تا هر که به او ایمان آوَرَد هلاک نگردد، بلکه حیات جاویدان یابد. |
|
| يوحنا ۹:۴ |
| تا روز است باید کارهای فرستندۀ مرا به انجام رسانیم؛ شب نزدیک می‌شود، که در آن کسی نمی‌تواند کار کند. |
|
| امثال ۱۶:۹ |
| دل آدمی به راههایش می‌اندیشد، اما خداوند است که قدمهایش را استوار می‌سازد. |
|
| امثال ۲۱:۵ |
| شتابزدگی به ناداری می‌انجامد اما تدبیرهای شخصِ کوشا منفعت به بار می‌آورد. |
|
| امثال ۲۷:۱ |
| دربارۀ فردا فخر مکن، زیرا نمی‌دانی روز چه خواهد زایید. |
|
| مزامير ۳۱:۱۵ |
| زمانهای من در دستان توست؛ مرا از چنگ دشمنان و آزاردهندگانم برهان. |
|
| مزامير ۹۰:۱۲ |
| پس ما را بیاموز تا روزهای خود را بشماریم، تا دلی خردمند حاصل کنیم. |
|
| روميان ۱۳:۱۱ |
| و شما با آگاهی از این که در چه زمانی به سر می‌برید، چنین کنید. زیرا هم‌اکنون ساعتِ آن رسیده است که از خواب بیدار شوید، چرا که اکنون در مقایسه با زمانی که ایمان آوردیم، نجات ما نزدیکتر شده است. |
|
| استر ۴:۱۴ |
| زیرا اگر در این زمان خاموش بمانی، راحت و نجات از جایی دیگر برای یهودیان خواهد آمد، اما تو و خاندانت هلاک خواهید شد. و کسی چه داند، شاید که برای چنین زمانی به سلطنت رسیده‌ای!» |
|
| مرقس ۱۳:۳۲-۳۳ |
| [۳۲] «هیچ‌کس آن روز و ساعت را نمی‌داند جز پدر؛ حتی فرشتگان آسمان و پسر نیز از آن آگاه نیستند.[۳۳] پس بیدار و هوشیار باشید، زیرا نمی‌دانید آن زمان کِی فرا می‌رسد. |
|
| دوم پترس 3:8-9 |
| [8] امّا ای عزیزان، از این نکته غافل مباشید که نزد خداوند یک روز همچون هزار سال است و هزار سال همچون یک روز.[9] برخلاف گمان برخی، خداوند در انجام وعده‌اش تأخیر نمی‌ورزد، بلکه با شما بردبار است، چه نمی‌خواهد کسی هلاک شود بلکه می‌خواهد همگان به توبه گرایند. |
|
| کولوسيان ۴:۵-۶ |
| [۵] با مردمانِ بیرون حکیمانه رفتار کنید و از هر فرصتی بیشترین بهره را برگیرید.[۶] سخنان شما همیشه پر از فیض و سنجیده باشد، تا بدانید هر کس را چگونه پاسخ دهید. |
|
| افسسيان ۵:۱۵-۱۷ |
| [۱۵] پس، بسیار مراقب باشید که چگونه رفتار می‌کنید، رفتاری نه چون نادانان بلکه چون دانایان.[۱۶] فرصتها را غنیمت شمارید، زیرا روزهای بدی است.[۱۷] پس نادان نباشید، بلکه دریابید که ارادۀ خداوند چیست. |
|
| اول تسالونيکيان ۵:۱-۳ |
| [۱] و امّا دربارۀ وقتها و زمانها، ای برادران، نیازی نیست چیزی به شما بنویسم.[۲] زیرا خود نیک می‌دانید که روز خداوند همچون دزدی که شب‌هنگام می‌آید، فرا خواهد رسید.[۳] آن زمان که مردم می‌گویند: «صلح و امنیت حکمفرماست»، ناگهان هلاکت بر ایشان نازل خواهد شد، بدان‌سان که زن آبستن به دردِ زایمان دچار شود، و از آن گریزی نخواهد بود. |
|
| امثال ۶:۶-۸ |
| [۶] کاهِلاٰ! نزد مورچه برو، و به راههایش بیَندیش و حکمت بیاموز![۷] که او را نه فرمانده‌ای است و نه صاحبمنصب و حاکمی؛[۸] با این همه، توشۀ خود در تابستان فراهم می‌کند و آذوقۀ خویش در موسم حصاد گرد می‌آورد. |
|
| يعقوب ۴:۱۳-۱۷ |
| [۱۳] و امّا شما که می‌گویید: «امروز یا فردا به این شهر یا آن شهر خواهیم رفت و سالی را در آنجا به سر خواهیم برد و به تجارت خواهیم پرداخت و سود فراوان خواهیم کرد،» خوب گوش کنید:[۱۴] شما حتی نمی‌دانید فردا چه خواهد شد. زندگی شما چیست؟ همچون بُخاری هستید که کوتاه‌زمانی ظاهر می‌شود و بعد ناپدید می‌گردد.[۱۵] پس باید چنین بگویید: «اگر خداوند بخواهد، زنده می‌مانیم و چنین و چنان می‌کنیم.»[۱۶] حال آنکه شما با تکبّر فخر می‌کنید. هر فخری از این‌گونه، بد است![۱۷] بنابراین، هر که بداند چه کاری درست است و آن را انجام ندهد، گناه کرده است. |
|
| جامعه ۳:۱-۸ |
| [۱] برای هر چیز زمانی است و هر امری را زیر آسمان، وقتی:[۲] وقتی است برای زاده شدن و وقتی برای مردن؛ وقتی برای کاشتن و وقتی برای برکندنِ آنچه کاشته شده؛[۳] وقتی برای کُشتن و وقتی برای شفا دادن؛ وقتی برای ویران کردن و وقتی برای بنا نمودن؛[۴] وقتی برای گریه و وقتی برای خنده؛ وقتی برای ماتم و وقتی برای رقص؛[۵] وقتی برای دور افکندن سنگها و وقتی برای گِرد آوردن آنها؛ وقتی برای در آغوش کشیدن و وقتی برای خود‌داری از آن.[۶] وقتی برای جُستن و وقتی برای از دست دادن؛ وقتی برای نگاه داشتن و وقتی برای دور افکندن؛[۷] وقتی برای دریدن و وقتی برای دوختن؛ وقتی برای سکوت و وقتی برای سخن گفتن؛[۸] وقتی برای محبت و وقتی برای نفرت؛ وقتی برای جنگ و وقتی برای صلح. |
|
| Persian (NMV) 2014 |
| The Persian New Millennium Version © 2014, is a production of Elam Ministries |