|
دوم قرنتيان 12:21 |
بلی میترسم وقتی اين بار نيز نزد شما بيايم، باز خدا مرا بسبب شما شرمنده سازد. بيم دارم كه باز ماتم بگيرم، چون بسياری از شما كه زندگی گناهآلودی داشتيد، هنوز هم در گناه زندگی میكنيد و مرتكب ناپاكی و اعمال قبيح و فساد و زنا میشويد. |
|
افسسيان 5:3 |
هشيار باشيد كه گناهانی نظير طمع، بیعفتی و شهوترانی در ميان شما وجود نداشته باشد. چنين گناهان در بين قوم خدا جای ندارد. |
|
افسسيان 5:33 |
بنابراين تكرار میكنم: شوهر بايد همسر خود را مانند وجود خود دوست بدارد، و زن نيز بايد با اطاعت از شوهر خود، او را احترام نمايد. |
|
غلاطيان 5:19 |
هنگامی كه از اميال و خواستههای نادرست خود پيروی میكنيد، اين گناهان وارد زندگی شما میشوند: زنا و انحرافات جنسی و بیعفتی؛ |
|
پيدايش ۲:۲۴ |
به اين سبب است كه مرد از پدر و مادر خود جدا میشود و به همسر خود میپيوندد، و از آن پس، آن دو يكی میشوند. |
|
عبرانيان ۱۳:۴ |
به ازدواج خود و به عهد و پيمانی كه بستهايد وفادار باشيد، و پيوند زناشويیتان را از آلودگی دور نگاه داريد، زيرا خدا افراد فاسد و زناكار را حتماً مجازات خواهد كرد. |
|
اول قرنتيان ۶:۹ |
مگر نمیدانيد كه مردم نادرست از بركات سلطنت خدا بینصيب خواهند ماند؟ خود را فريب ندهيد! شهوترانان، بتپرستان و زانيان و آنانی كه بدنبال زنان و مردان بدكاره میافتند، و همينطور دزدان، طمعكاران، مشروبخواران و كسانی كه به ديگران تهمت میزنند و يا مال مردم را میخورند، در دنيای جديدی كه خدا سلطنت میكند، جايی نخواهند داشت. |
|
اول قرنتيان ۶:۱۸ |
به همين دليل است كه میگويم از زنا فرار كنيد. هيچ گناهی تا به اين اندازه، بر بدن اثر شوم نمیگذارد. وقتی مرتكب اين گناه میشويد، به بدن خود صدمه میزنيد. |
|
اول يوحنا ۱:۹ |
اما اگر گناهان خود را به او اعتراف نماييم، میتوانيم اطمينان داشته باشيم كه او ما را میبخشد و از هر ناراستی پاک میسازد. اين كار خدا كاملاً منصفانه و درست است، زيرا عيسی مسيح برای شستن و پاک كردن گناهان ما، جان خود را فدا كرده است. |
|
متی ۵:۲۸ |
ولی من میگويم كه اگر حتی با نظر شهوتآلود به زنی نگاه كنی، همان لحظه در دل خود با او زنا كردهای. |
|
مرقس ۷:۲۲-۲۳ |
[۲۲] طمع به مال ديگران، شرارت، فريب و تقلب، شهوت، حسادت، بدگويی و غيبت، خودپسندی و هرگونه حماقت ديگر.[۲۳] تمام اين چيزهای شرمآور از وجود و قلب انسان سرچشمه میگيرد و انسان را نجس ساخته، از خدا دور میكند.» |
|
اول تسالونيکيان ۴:۳-۵ |
[۳] زيرا اراده و خواست خدا اينست كه پاک باشيد و از هر نوع فساد جنسی خود را دور نگاه داريد.[۴] هر يک از شما بايد بتواند بر بدن خود مسلط باشد و آن را مقدس و قابل احترام نگاه دارد.[۵] نگذاريد بدنتان مانند خدانشناسان، اسير شهوات باشد. |
|
مرقس ۱۰:۶-۹ |
[۶] ولی قطعاً خواست خدا چنين نيست. چون خدا از همان ابتدا، مرد و زن را برای پيوند هميشگی آفريد. به همين دليل، مرد بايد از پدر و مادر خود جدا شود، و به همسرش بپيوندد،[۷] ***[۸] بطوری كه از آن پس دو تن نباشند بلكه يک تن باشند.[۹] و هيچكس حق ندارد اين اتحاد را برهم زند و ايشان را از يكديگر جدا سازد. چون خدا آن دو را با هم يكی ساخته است.» |
|
امثال ۵:۱۵-۱۹ |
[۱۵] پسرم، نسبت به همسر خود وفادار باش و تنها نسبت به او عشق بورز.[۱۶] چرا بايد از زنان هرزۀ خيابانی صاحب بچه شوی؟[۱۷] فرزندان تو بايد تنها مال خودت باشند و نبايد غريبهها در آنان سهمی داشته باشند.[۱۸] پس با زنت خوش باش و از همسر خود كه در ايام جوانی با او ازدواج كردهای لذت ببر.[۱۹] دلبريها و آغوش او تو را كافی باشد، و قلب تو فقط از عشق او سرشار گردد. |
|
اول قرنتيان ۱۳:۴-۸ |
[۴] كسی كه محبت دارد، صبور است و مهربان؛ حسود نيست و به كسی رشک نمیبرد؛ مغرور نيست و هيچگاه خودستايی نمیكند؛[۵] به ديگران بدی نمیكند؛ خودخواه نيست و باعث رنجش كسی نمیشود. كسی كه محبت دارد، پرتوقع نيست و از ديگران انتظار بيجا ندارد؛ عصبی و زودرنج نيست و كينه به دل نمیگيرد؛[۶] هرگز از بیانصافی و بیعدالتی خوشحال نمیشود، بلكه از پيروز شدن راستی شاد میگردد.[۷] كسی كه محبت دارد در هر وضعی وفادار میماند، هميشه اعتماد دارد، هرگز اميدش را از دست نمی دهد و در هر شرايطی تحمل می كند.[۸] همۀ عطايايی كه خدا به ما میبخشد، روزی به انتها خواهد رسيد. نبوتها، سخن گفتن به زبانها و دانستن علم و اسرار، روزی پايان خواهد پذيرفت. اما محبت تا ابد باقی خواهد ماند و از ميان نخواهد رفت. |
|
غزلی از غزلها ۷:۶-۱۲ |
[۶] تو چه زيبايی، ای محبوبۀ من؛ تو چه شيرين و چه دلپسندی![۷] مانند درخت نخل، بلند قامتی و سينههايت همچون خوشههای خرماست.[۸] بخود گفتم: «از اين درخت نخل بالا خواهم رفت و شاخههايش را خواهم گرفت.» سينههايت مانند خوشههای انگور است و نفس تو بوی دلانگيز سيب میدهد؛[۹] بوسههايت چون گواراترين شرابها است. باشد كه اين شراب به محبوبم برسد و بر لبان و دهانش به ملايمت جاری شود.[۱۰] من از آن محبوبم هستم و محبوبم مشتاق من است.[۱۱] ای محبوب من، بيا تا به دشتها برويم؛ شب را در دهكدهای به سر بريم،[۱۲] و صبح زود برخاسته، به ميان تاكستانها برويم تا ببينيم كه آيا درختان انگور گل كرده و گلهايش شكفتهاند؟ ببينيم درختان انار شكوفه كردهاند؟ در آنجا من محبت خود را به تو تقديم خواهم كرد. |
|
اول قرنتيان ۶:۱۳-۲۰ |
[۱۳] بعنوان مثال، موضوع خوردن را در نظر بگيريد. خدا به ما اشتها برای خوراک، و شكم برای هضم آن داده است. اما اين دليل نمیشود كه هر مقدار دلمان میخواهد، بخوريم. به خورد و خوراک، زياد اهميت ندهيد، زيرا خدا يک روز، هم شكم را نابود خواهد كرد و هم خوراک را. اما زنا به هر شكل كه باشد، خطايی است بزرگ، زيرا بدنهای ما برای چنين كاری ساخته نشده است، بلكه از آن خداوند است. او میخواهد كه بدنهای ما را از وجود خويش مملو سازد.[۱۴] خدا با همان قدرتی كه خداوند ما عيسی مسيح را پس از مرگ زنده كرد، بدنهای ما را نيز بعد از مرگ دوباره زنده خواهد كرد.[۱۵] آيا نمیدانيد كه بدنهای شما، در حقيقت اجزاء و اعضای بدن مسيح است؟ پس، آيا درست است كه بدن خود را كه چنين مفهوم والايی دارد، بگيرم و با بدن يک فاحشه پيوند بزنم؟ هرگز![۱۶] زيرا قطعاً میدانيد كه اگر مردی، با زنی بدكاره رابطۀ جنسی داشته باشد، آن زن قسمتی از وجود آن مرد میگردد و آن مرد نيز قسمتی از وجود آن زن. خدا نيز در كتاب آسمانی میفرمايد كه در نظر او، آن دو نفر، يكی میگردند.[۱۷] اما اگر خود را به خداوند تقديم كنيد، با او يكی خواهيد شد.[۱۸] به همين دليل است كه میگويم از زنا فرار كنيد. هيچ گناهی تا به اين اندازه، بر بدن اثر شوم نمیگذارد. وقتی مرتكب اين گناه میشويد، به بدن خود صدمه میزنيد.[۱۹] آيا هنوز نمیدانيد كه بدن شما، مسكن روحالقدس میباشد كه او را خدا به شما عطا كرده است؟ آيا نمیدانيد كه روحالقدس در وجود شما زندگی میكند؟ پس بدن شما، از آن خودتان نيست![۲۰] خدا شما را به بهايی گران خريده است، پس تمام اعضای بدن خود را برای نشان دادن جلال و عظمت خدا بكار ببريد، چون او صاحب بدن شماست. |
|
Persian Bible (FACB) 2005 |
Persian Contemporary Bible Copyright © 1995, 2005, 2018 by Biblica, Inc.® |