زندگی: [والدین]

کولوسيان ۳:۲۱

و شما پدران، فرزندانتان را آنقدر سرزنش نكنيد كه دلسرد و دلشكسته شوند.

افسسيان ۶:۴

در اينجا سخنی نيز با شما پدر و مادرها دارم: فرزندانتان را بيش از حد سرزنش نكنيد، مبادا دلگير و عصبی شوند. ايشان را آنطور كه خداوند می‌پسندد، با محبت تربيت كنيد، و از كلام خدا ايشان را پند و نصيحت دهيد.

سفر خروج ۲۰:۱۲

«پدر و مادرت را احترام كن تا در سرزمينی كه خداوند، خدای تو به تو خواهد بخشيد، عمر طولانی داشته باشی.

عبرانيان ۱۲:۱۱

تنبيه شدن خوشايند نيست، بلكه دردناک است. اما نتيجۀ آن، زندگی پاک و صفات پسنديده است كه بعد از آن ظاهر خواهد شد.

امثال ۱۳:۲۴

كسی كه فرزند خود را تنبيه نمی‌كند او را دوست ندارد، اما كسی كه فرزندش را دوست دارد از تأديب او كوتاهی نمی‌كند.

امثال ۲۲:۶

بچه را در راهی كه بايد برود تربيت كن و او تا آخر عمر از آن منحرف نخواهد شد.

امثال ۲۹:۱۵

برای تربيت بچه، چوب تأديب لازم است. اگر او را به حال خود واگذاری و ادب نكنی، باعث سرافكندگی مادرش خواهد شد.

امثال ۲۹:۱۷

فرزند خود را تأديب كن تا باعث شادی و آرامش فكر تو شود.

نوحه ۳:۲۲-۲۳

[۲۲] رحمت خداوند بی‌زوال است. آری، بسبب محبت اوست كه ما تلف نشده‌ايم.[۲۳] وفاداری خدا عظيم است و رحمت او هر صبح بر ما می‌تابد.

متی ۶:۳۳-۳۴

[۳۳] اگر شما قبل از هرچيز، به ملكوت و عدالت خدا دل ببنديد، او همۀ اين نيازهای شما را برآورده خواهد ساخت.[۳۴] «پس غصۀ فردا را نخوريد، چون خدا در فكر فردای شما نيز می‌باشد. مشكلات هر روز برای همان روز كافی است؛ لازم نيست مشكلات روز بعد را نيز به آن بيفزاييد.»

فيليپيان ۴:۶-۷

[۶] برای هيچ چيز غصه نخوريد؛ درعوض برای همه چيز دعا كنيد و هر چه لازم داريد به خداوند بگوييد و فراموش نكنيد كه برای جواب دعاها، از او تشكر نماييد.[۷] اگر چنين كنيد، از آرامش خدا بهره‌مند خواهيد شد، آرامشی كه فكر انسان قادر به درک آن نيست. اين آرامش الهی به فكر و دل شما كه به عيسی مسيح ايمان آورده‌ايد، راحتی و آسايش خواهد بخشيد.

امثال ۱:۸-۹

[۸] ای جوان، نصيحت پدرت را بشنو و از تعليم مادرت رويگردان نشو،[۹] زيرا سخنان ايشان مانند تاج و جواهر، سيرت تو را زيبا خواهند ساخت.

اول پترس ۵:۲-۳

[۲] خواهش من اينست كه گله‌ای را كه خدا به شما سپرده است، خوراک دهيد. با ميل و رغبت از ايشان مراقبت نماييد، نه از روی اجبار و نه بخاطر چشم داشت، بلكه بخاطر اينكه می‌خواهيد خداوند را خدمت كرده باشيد.[۳] رياست‌طلب نباشيد، بلكه سرمشق خوبی برای ايشان باشيد،

اعمال رسولان ۲:۳۸-۳۹

[۳۸] پطرس جواب داد: «هر يک از شما بايد از گناهانتان دست كشيده، بسوی خدا باز گرديد و به نام عيسی تعميد بگيريد تا خدا گناهانتان را ببخشد. آنگاه خدا به شما نيز اين هديه، يعنی روح‌القدس را عطا خواهد فرمود.[۳۹] زيرا مسيح به شما كه از سوی خداوند، خدای ما دعوت شده‌ايد، و نيز به فرزندان شما و همچنين به كسانی كه در سرزمينهای دور هستند، وعده داده كه روح‌القدس را عطا فرمايد.»

مزامير ۱۲۷:۳-۵

[۳] فرزندان هدايايی هستند از جانب خداوند. آنها پاداشی هستند كه خداوند به انسان می‌دهد.[۴] پسرانی كه برای مرد جوان متولد می‌شوند، همچون تيرهای تيزی هستند در دست او.[۵] خوشابحال كسی كه تركش خود را از چنين تيرهايی پر می‌كند! او در جدل با دشمنان هرگز مغلوب نخواهد شد.

دوم تيموتيوس ۳:۱۴-۱۶

[۱۴] اما تو بايد به آنچه آموختی، ايمان راسخ داشته باشی. تو به صحت و درستی آنها اطمينان داری زيرا می‌دانی كه آنها را از افراد قابل اعتمادی همچون من آموخته‌ای؛[۱۵] خودت نيز از كودكی كتاب مقدس را فرا گرفته‌ای. اين كتاب به تو حكمت بخشيده تا بدانی كه دست يافتن به نجات، از راه ايمان به عيسی مسيح امكان‌پذير است.[۱۶] در واقع تمام قسمت‌های كتاب مقدس را خدا الهام فرموده است. از اين جهت، برای ما بسيار مفيد می‌باشد، زيرا كارهای راست را به ما می‌آموزد، اعمال نادرست را مورد سرزنش قرار می‌دهد و اصلاح می‌كند، و ما را بسوی زندگی خداپسندانه هدايت می‌نمايد.

تثنييه ۶:۶-۹

[۶] اين قوانينی كه امروز به شما می‌دهم بايد دايم در فكرتان باشد.[۷] آنها را به فرزندان خود بياموزيد و هميشه دربارۀ آنها صحبت كنيد خواه در خانه باشيد خواه در بيرون، خواه هنگام خواب باشد خواه اول صبح.[۸] آنها را روی انگشت و پيشانی خود ببنديد؛[۹] آنها را بر سر در منازل خود و بر دروازه‌هايتان بنويسيد.

افسسيان ۶:۱-۴

[۱] ای فرزندان، پدر و مادر خود را اطاعت كنيد كه اين كار درستی است، زيرا خداوند اختيار زندگی شما را به دست ايشان سپرده است.[۲] نخستين حكم از «ده فرمان» كه با وعده همراه می‌باشد، اينست كه «پدر و مادر خود را احترام نما!»[۳] و وعده‌ای كه خدا داده، اينست كه اگر احترام پدر و مادر خود را نگاه داريد، عمری طولانی و با سعادت خواهيد داشت.[۴] در اينجا سخنی نيز با شما پدر و مادرها دارم: فرزندانتان را بيش از حد سرزنش نكنيد، مبادا دلگير و عصبی شوند. ايشان را آنطور كه خداوند می‌پسندد، با محبت تربيت كنيد، و از كلام خدا ايشان را پند و نصيحت دهيد.

يشوع ۴:۲۰-۲۴

[۲۰] در آنجا دوازده سنگی را كه از وسط رودخانه آورده بودند، بعنوان يادبود روی هم گذاشتند.[۲۱] بار ديگر يوشع مفهوم آن سنگها را برای قوم اسرائيل بيان كرد: «در آينده اگر فرزندانتان بپرسند: اين توده سنگها در اينجا برای چيست؟[۲۲] به آنها بگوييد كه اين سنگها يادآور عبور معجزآسای قوم اسرائيل از ميان رود اردن است!»[۲۳] برای ايشان توضيح دهيد كه چگونه خداوند جريان آب را قطع كرد و از وسط رودخانه، راه خشكی پديد آورد تا همۀ شما عبور كنيد! اين شبيه معجزه‌ای است كه خداوند چهل سال قبل انجام داد، وقتی دريای سرخ را شكافت و از وسط آن، راه خشكی برای عبور بنی اسرائيل پديد آورد.[۲۴] خداوند اين معجزه را انجام داد تا همۀ مردم جهان بدانند كه قدرت او عظيم است و همچنين شما نيز هميشه او را اطاعت كنيد.

عبرانيان ۱۲:۷-۱۱

[۷] كدام پسر است كه پدرش او را تنبيه نكند؟ در واقع، خدا همان رفتاری را با شما می‌كند كه هر پدر مهربانی با فرزندش می‌كند. پس، بگذاريد خدا شما را تأديب نمايد.[۸] اما اگر خدا هرگز شما را تأديب و تنبيه نكند، معلوم می‌شود كه اصلاً فرزند او نيستيد، زيرا هر پدری فرزندش را تنبيه می‌كند.[۹] ما در اين دنيا به پدرانمان كه ما را تنبيه می‌كنند، احترام می‌گذاريم؛ پس چقدر بيشتر بايد به تأديب پدر روحانی‌مان خدا، تن در دهيم تا حيات واقعی را بيابيم.[۱۰] پدران ما به صلاحديد خود در دوران كوتاه كودكی‌مان، ما را تأديب می‌كردند. اما تأديب خدا برای خير و صلاح ماست، تا مانند او پاک و مقدس گرديم.[۱۱] تنبيه شدن خوشايند نيست، بلكه دردناک است. اما نتيجۀ آن، زندگی پاک و صفات پسنديده است كه بعد از آن ظاهر خواهد شد.

مزامير ۷۸:۱-۷

[۱] ای قوم من، به تعاليم من گوش دهيد و به آنچه می‌گويم توجه نماييد.[۲] می‌خواهم با آوردن مثل به شرح مطالبی بپردازم كه از قديم همچنان پوشيده مانده است.[۳] می‌خواهم آنچه را از نياكان خود شنيده‌ام تعريف كنم.[۴] اينها را بايد تعريف كنيم و مخفی نسازيم تا فرزندان ما نيز بدانند كه خداوند با قدرت خود چه كارهای شگفت‌انگيز و تحسين برانگيز انجام داده است.[۵] خدا احكام و دستورات خود را به قوم اسرائيل داد و به ايشان امر فرمود كه آنها را به فرزندانشان بياموزند[۶] و فرزندان ايشان نيز به نوبۀ خود آن احكام را به فرزندان خود تعليم دهند و به اين ترتيب هر نسلی با احكام و دستورات خدا آشنا گردند.[۷] بنابراين آنها ياد می‌گيرند كه بر خدا توكل نمايند و كارهايی را كه او برای نياكانشان انجام داده است، فراموش نكنند و پيوسته مطيع دستوراتش باشند.

تايتوس ۲:۲-۸

[۲] ***[۳] به زنان سالخورده نيز بياموز كه در زندگی و رفتار خود موقر و سنگين باشند، غيبت نكنند، اسير شراب نشوند، و در اعمال نيک نمونه باشند،[۴] تا بتوانند به زنان جوانتر ياد دهند كه چطور شوهر و فرزندان خود را دوست بدارند،[۵] عاقل و پاكدامن باشند، و كدبانويی شايسته و همسری مهربان و مطيع برای شوهر خود باشند، تا وابستگان و آشنايان ايشان، بهانه‌ای برای بدگويی از مسيحيان پيدا نكنند.[۶] همچنين، جوانان را نصيحت كن تا پرهيزگار و خردانديش باشند.[۷] تو خود نيز بايد در هر كاری برای ايشان نمونه باشی؛ با اعمالت نشان ده كه حقيقت را دوست داری و نسبت به آن وفاداری.[۸] سخنانت نيز بايد منطقی و معقول باشد، تا كسانی كه با تو جر و بحث می‌كنند، نتوانند از تو ايراد بگيرند، و خجل شوند.

امثال ۳:۱-۱۲

[۱] پسرم، چيزهايی را كه به تو آموخته‌ام هرگز فراموش نكن. اگر می‌خواهی زندگی خوب و طولانی داشته باشی، بدقت از دستورات من پيروی كن.[۲] ***[۳] محبت و راستی را هرگز فراموش نكن بلكه آنها را برگردنت بياويز و بر صفحۀ دلت بنويس،[۴] اگر چنين كنی هم خدا از تو راضی خواهد بود هم انسان.[۵] با تمام دل خود به خداوند اعتماد كن و بر عقل خود تكيه منما.[۶] در هر كاری كه انجام می‌دهی خدا را در نظر داشته باش و او در تمام كارهايت تو را موفق خواهد ساخت.[۷] به حكمت خود تكيه نكن بلكه از خداوند اطاعت نما و از بدی دوری كن،[۸] و اين مرهمی برای زخمهايت بوده، به تو سلامتی خواهد بخشيد.[۹] از دارايی خود برای خداوند هديه بياور، نوبر محصولت را به او تقديم نما و به اين وسيله او را احترام كن.[۱۰] آنگاه انبارهای تو پر از وفور نعمت خواهد شد و خمره‌هايت از شراب تازه لبريز خواهد گرديد.[۱۱] پسرم، وقتی خداوند تو را تأديب و تنبيه می‌كند، از او آزرده خاطر نشو، زيرا تنبيه كردن او دليل محبت اوست.[۱۲] همانطور كه هر پدری پسر محبوب خود را تنبيه می‌كند تا او را اصلاح نمايد، خداوند نيز تو را تأديب و تنبيه می‌كند.

Persian Bible (FACB) 2005