دوم تسالونيکيان ۲:۱۳ |
اما ای برادران و ای محبوبان خدا، ما بايد هميشه برای وجود شما خدا را شكر كنيم، زيرا خدا از همان ابتدا شما را برگزيد تا نجات بخشد و بوسيلۀ قدرت روح پاكش و ايمانتان به راستی، شما را پاک سازد. |
|
دوم تيموتيوس ۲:۲۱ |
اگر كسی خود را از گناه دور نگاه دارد، مانند ظرف گرانبها خواهد بود و مسيح برای هدفهای عالی، او را بكار خواهد گرفت. |
|
اعمال رسولان ۲۶:۱۸ |
تا چشمان ايشان را بگشايی تا به حالت واقعی خود پی ببرند و از گناه دست كشيده، از ظلمت شيطان خارج شوند و در نور خدا زندگی كنند. و من گناهان ايشان را خواهم بخشيد و آنان را به خاطر ايمانی كه به من دارند، در بركات مقدسين سهيم خواهم ساخت. |
|
کولوسيان 2:11 |
هنگامی كه بسوی مسيح آمديد، او شما را از اميال و خواستههای ناپاكتان آزاد ساخت، اما نه بوسيله يک عمل انسانی يعنی سنت ختنه، بلكه با يک عمل روحانی، يعنی شستشوی روح شما. |
|
کولوسيان 3:1-5 |
[1] اكنون كه همراه مسيح از نو زنده شدهايد، به بركات و شاديهای آسمان چشم بدوزيد، جايی كه مسيح در كنار خدا، بر تخت عزت و قدرت نشسته است.[2] همواره به آنچه در آسمان است بينديشيد، و برای امور اين دنيای زودگذر غصه نخوريد.[3] به اين دنيای فانی همانقدر دل ببنديد كه يک شخص مرده دل میبندد! زيرا زندگی واقعی شما در آسمان است، همراه مسيح در حضور خدا![4] وقتی مسيح كه زندگی واقعی ماست بازگردد، شما نيز با او خواهيد درخشيد و در جلال و شكوه او شريک خواهيد شد.[5] پس به گناهان اين دنيا نزديک نشويد؛ هوسهای ناپاک را كه در وجودتان كمين میكنند، نابود سازيد؛ هرگز خود را با گناهانی چون بیعفتی، ناپاكی، شهوترانی و هوسهای ننگين ديگر آلوده نكنيد. به چيزهای خوشظاهر اين دنيا نيز طمع نورزيد، چون طمع نوعی بتپرستی است. |
|
افسسيان ۱:۱۳ |
بسبب فداكاری مسيح، همۀ شما نيز كه پيغام نجاتبخش انجيل را شنيديد و به مسيح ايمان آورديد، بوسيلۀ روحالقدس مُهر شديد تا مشخص شود كه متعلق به مسيح هستيد. خدا از زمانهای گذشته، وعده داده بود كه روحالقدس را به همۀ ما مسيحيان عطا كند؛ |
|
سفر خروج ۱۳:۲ |
*** |
|
سفر خروج ۳۱:۱۳ |
*** |
|
غلاطيان ۲:۲۰ |
وقتی مسيح بر روی صليب مصلوب شد، در حقيقت من نيز با او مصلوب شدم. پس ديگر من نيستم كه زندگی میكنم، بلكه مسيح است كه در من زندگی میكند! و اين زندگی واقعی كه اينک در اين بدن دارم، نتيجۀ ايمان من به فرزند خداست كه مرا محبت نمود و خود را برای من فدا ساخت. |
|
عبرانيان ۲:۱۱ |
حال كه ما بوسيلۀ عيسی، مقدس شدهايم، پدر او، پدر ما نيز محسوب میشود. به همين علت، عيسی عار ندارد كه ما را برادران خود بخواند؛ |
|
عبرانيان ۹:۱۴ |
چقدر بيشتر خون مسيح، زندگی و قلب ما را دگرگون خواهد ساخت. قربانی مسيح ما را از شريعت و احكام بیروح سابق رهايی میدهد و در ما اين ميل را ايجاد میكند كه با اشتياق قلبی خدا را خدمت كنيم. زيرا مسيح نيز كه كامل و بدون گناه بود، به كمک روح پاک و ابدی خدا، خود را با كمال ميل به خدا تقديم كرد تا در راه گناهان ما فدا شود. |
|
عبرانيان ۱۰:۱۰-۱۴ |
[۱۰] طبق اين روش و طرح جديد، مسيح يک بار جان خود را در راه ما فدا كرد تا ما را ببخشد و پاک نمايد.[۱۱] مطابق شريعت و روش سابق، كاهنان هر روز در مقابل قربانگاه میايستند و قربانیهايی تقديم میكنند كه هرگز نمیتوانند گناهان را برطرف نمايند.[۱۲] اما مسيح خود را فقط يک بار بعنوان قربانی به خدا تقديم كرد تا گناهان را بيامرزد؛ و پس از آن، در بالاترين مكان عزت و افتخار، بدست راست خدا نشست،[۱۳] و منتظر است تا دشمنانش به زير پايهای او افكنده شوند.[۱۴] او با يک قربانی، همۀ آنانی را كه از گناهانشان پاک میشوند، تا ابد كامل میگرداند. |
|
عبرانيان ۱۲:۱۰-۱۴ |
[۱۰] پدران ما به صلاحديد خود در دوران كوتاه كودكیمان، ما را تأديب میكردند. اما تأديب خدا برای خير و صلاح ماست، تا مانند او پاک و مقدس گرديم.[۱۱] تنبيه شدن خوشايند نيست، بلكه دردناک است. اما نتيجۀ آن، زندگی پاک و صفات پسنديده است كه بعد از آن ظاهر خواهد شد.[۱۲] بنابراين، دستهای خستۀ خود را بكار گيريد، بر پايهای سست و لرزان خود محكم بايستيد،[۱۳] و برای پايهای خود، راهی راست و هموار بسازيد، تا آنانی كه بدنبال شما میآيند، حتی اگر ناتوان و لنگ باشند، نيفتند و صدمه نبينند، بلكه قوت خود را باز يابند.[۱۴] بكوشيد تا با همۀ مردم در صلح و صفا بسر بريد، و دلی پاک و زندگی مقدسی داشته باشيد، زيرا تا پاک و مقدس نباشيد، خداوند را نخواهيد ديد. |
|
عبرانيان ۱۳:۱۲ |
به همين ترتيب، مسيح نيز برای آنكه گناهان ما را بشويد، بيرون از شهر عذاب كشيد و مرد. |
|
اول قرنتيان ۱:۲ |
به شما كليسای خدا در «قرنتس» كه توسط خدا دعوت شدهايد تا قوم مقدس او باشيد. او شما را و نيز همۀ مسيحيان را كه در هر جا به نام عيسی مسيح كه خداوند ما و خداوند ايشان است دعا میكنند، توسط عيسی مسيح مقدس ساخته است. |
|
اول قرنتيان ۶:۱۱ |
بعضی از شما در گذشته، چنين زندگی گناهآلودی داشتيد، اما اكنون گناهانتان شسته شده، و شما وقف خدا و مورد پسند او شدهايد، و اين در اثر كار خداوند ما عيسی و قدرت روحالقدس ميسر شده است. |
|
اول يوحنا ۱:۹ |
اما اگر گناهان خود را به او اعتراف نماييم، میتوانيم اطمينان داشته باشيم كه او ما را میبخشد و از هر ناراستی پاک میسازد. اين كار خدا كاملاً منصفانه و درست است، زيرا عيسی مسيح برای شستن و پاک كردن گناهان ما، جان خود را فدا كرده است. |
|
اول يوحنا ۳:۹ |
هر كه به خانوادۀ خدا ملحق میشود و فرزند خدا میگردد، به راه گناه نمیرود، زيرا او از طبيعت و حيات الهی برخوردار میشود. بنابراين، ديگر نمیتواند گناه كند، زيرا در او زندگی تازهای شكل گرفته است كه از خدا جريان میيابد. |
|
اول پترس ۱:۲ |
از درگاه الهی، طالب رحمت و آرامش برای شما میباشم. ای عزيزان، خدای پدر از مدتها پيش شما را برگزيد، زيرا او از پيش میدانست كه شما به او ايمان خواهيد آورد. روح خدا نيز شما را با خون عيسی مسيح پاک ساخته تا بتوانيد طبق خواست مسيح زندگی كنيد. |
|
اول تسالونيکيان ۴:۳ |
زيرا اراده و خواست خدا اينست كه پاک باشيد و از هر نوع فساد جنسی خود را دور نگاه داريد. |
|
اول تسالونيکيان ۵:۲۳ |
دعا میكنم كه خود خدای آرامش، شما را تماماً مقدس سازد. باشد كه روح و جان و بدن شما تا روز بازگشت خداوند ما عيسی مسيح بیعيب و استوار بماند. |
|
دوم قرنتيان ۵:۱۷ |
كسی كه از آنِ مسيح میگردد، تبديل به شخص جديدی میشود. او ديگر آن انسان قبلی نيست؛ او زندگی كاملاً تازهای را آغاز كرده است. |
|
اول تسالونيکيان 4:3 |
زيرا اراده و خواست خدا اينست كه پاک باشيد و از هر نوع فساد جنسی خود را دور نگاه داريد. |
|
اول تسالونيکيان ۵:۲۳ |
دعا میكنم كه خود خدای آرامش، شما را تماماً مقدس سازد. باشد كه روح و جان و بدن شما تا روز بازگشت خداوند ما عيسی مسيح بیعيب و استوار بماند. |
|
دوم قرنتيان ۵:۱۷ |
كسی كه از آنِ مسيح میگردد، تبديل به شخص جديدی میشود. او ديگر آن انسان قبلی نيست؛ او زندگی كاملاً تازهای را آغاز كرده است. |
|
دوم قرنتيان ۱۲:۲۱ |
بلی میترسم وقتی اين بار نيز نزد شما بيايم، باز خدا مرا بسبب شما شرمنده سازد. بيم دارم كه باز ماتم بگيرم، چون بسياری از شما كه زندگی گناهآلودی داشتيد، هنوز هم در گناه زندگی میكنيد و مرتكب ناپاكی و اعمال قبيح و فساد و زنا میشويد. |
|
يوحنا ۱۷:۱۷-۱۹ |
[۱۷] كلام راستی خود را به آنان بياموز تا پاک و مقدس شوند.[۱۸] همانطور كه تو مرا به اين جهان فرستادی، من نيز ايشان را به ميان مردم میفرستم.[۱۹] من خود را وقف آنان كردهام تا در راستی و پاكی رشد كنند. |
|
فيليپيان ۱:۶ |
اطمينان دارم خدا كه اين عمل نيكو را در شما آغاز نمود، شما را ياری خواهد داد تا در فيض او رشد كنيد تا به هنگام بازگشت عيسی مسيح، كار او در شما تكميل شده باشد. |
|
فيليپيان ۲:۱۳ |
زيرا خدا خودش در وجود شما كار میكند تا بتوانيد با ميل و رغبت او را اطاعت نماييد و اعمالی را بجا آوريد كه مورد پسند اوست. |
|
روميان ۶:۶ |
آن خواستههای پيشين و ناپاک ما با مسيح بر روی صليب ميخكوب شد. آن قسمت از وجود ما كه خواهان گناه بود، درهم شكسته شد، بطوری كه بدن ما كه قبلاً اسير گناه بود، اكنون ديگر در چنگال گناه نيست و از اسارت و بردگی گناه آزاد است. |
|
روميان ۱۵:۱۶ |
*** |
|
دوم پترس ۱:۲-۴ |
[۲] ***[۳] او همچنين با قدرت عظيمش، هر چه كه برای يک زندگی خداپسندانه نياز داريم، عطا میكند و حتی ما را در جلال و نيكويی خود سهيم میسازد؛ اما برای اين منظور، لازم است كه او را بهتر و عميقتر بشناسيم.[۴] با همين قدرت عظيم بود كه تمام بركات غنی و عالی را كه وعده داده بود، به ما بخشيد. يكی از اين وعدهها اين بود كه ما را از شهوت و فساد محيط اطرافمان رهايی دهد و از طبيعت و صفات الهی خود بهرهای به ما عطا فرمايد. |
|
اول تسالونيکيان ۴:۳-۵ |
[۳] زيرا اراده و خواست خدا اينست كه پاک باشيد و از هر نوع فساد جنسی خود را دور نگاه داريد.[۴] هر يک از شما بايد بتواند بر بدن خود مسلط باشد و آن را مقدس و قابل احترام نگاه دارد.[۵] نگذاريد بدنتان مانند خدانشناسان، اسير شهوات باشد. |
|
يوحنا ۱۵:۱-۴ |
[۱] «من تاک حقيقی هستم و پدرم باغبان است.[۲] او هر شاخهای را كه ميوه ندهد، میبُرَد و شاخههايی را كه ميوه میدهند، اصلاح میكند تا ميوهء بيشتری بدهند.[۳] بوسيلهء احكامی كه به شما دادم، خدا شما را اصلاح و پاک كرده است تا قویتر و مفيدتر باشيد.[۴] در من بمانيد و بگذاريد من هم در شما بمانم. زيرا وقتی شاخه از درخت جدا شود، ديگر نمیتواند ميوه بدهد. شما نيز جدا از من نمیتوانيد بارور و مفيد باشيد. |
|
روميان ۶:۱-۲۳ |
[۱] خوب، اكنون چه بايد كرد؟ آيا بايد به زندگی گذشته و گناهآلود خود ادامه دهيم تا خدا نيز لطف و بخشش بيشتری به ما نشان دهد؟[۲] هرگز! مگر نمیدانيد كه وقتی به مسيح ايمان آورديم و غسل تعميد گرفتيم، جزئی از وجود پاک او شديم و با مرگ او، طبيعت گناهآلود ما نيز مرد؟ پس، حال، كه قدرت گناه در ما نابود شده است، چگونه میتوانيم باز به زندگی گناهآلود سابق خود ادامه دهيم؟[۳] ***[۴] هنگامی كه مسيح مرد، طبيعت كهنۀ ما هم كه گناه را دوست میداشت، با او در آبِ تعميد دفن شد؛ و زمانی كه خدای پدر با قدرت پر جلال خود، مسيح را به زندگی بازگرداند، ما نيز در آن زندگی تازه و عالی شريک شديم.[۵] بنابراين، ما جزئی از وجود مسيح شدهايم. بعبارت ديگر، هنگامی كه مسيح بر روی صليب مرد، در واقع ما نيز با او مرديم؛ و اكنون كه او پس از مرگ زنده شده است، ما نيز در زندگی تازۀ او شريک هستيم و مانند او پس از مرگ زنده خواهيم شد.[۶] آن خواستههای پيشين و ناپاک ما با مسيح بر روی صليب ميخكوب شد. آن قسمت از وجود ما كه خواهان گناه بود، درهم شكسته شد، بطوری كه بدن ما كه قبلاً اسير گناه بود، اكنون ديگر در چنگال گناه نيست و از اسارت و بردگی گناه آزاد است.[۷] زيرا وقتی نسبت به گناه میميريم، از كشش و قدرت آن آزاد میشويم؛[۸] و از آنجا كه طبيعت كهنه و گناهكار ما با مسيح مرد، میدانيم كه بايد در زندگی جديد مسيح نيز شريک باشيم.[۹] مسيح پس از مرگ زنده شد و ديگر هرگز نخواهد مرد و مرگ بر او تسلطی ندارد.[۱۰] مسيح مرد تا قدرت گناه را در هم بكوبد و اكنون تا ابد زنده است تا با خدا رابطۀ ابدی داشته باشد.[۱۱] به همين ترتيب، شما هم طبيعت كهنه و گناهكار خود را برای گناه مرده بدانيد، اما بوسيلۀ عيسی مسيح خود را برای خدا زنده تصور كنيد.[۱۲] خلاصه ديگر اجازه ندهيد كه گناه بر اين بدن فانی شما حكمرانی كند و به هيچ وجه تسليم خواهشهای گناهآلود نشويد.[۱۳] اجازه ندهيد هيچ عضوی از بدن شما وسيلهای باشد برای گناه كردن، بلكه خود را كاملاً به خدا بسپاريد و سراسر وجود خود را به او تقديم كنيد؛ زيرا شما از مرگ به زندگی بازگشتهايد و بايد وسيلهای مفيد در دست خداوند باشيد تا هدفهای نيكوی او را تحقق بخشيد.[۱۴] پس گناه ديگر ارباب شما نباشد، زيرا اكنون ديگر در قيد شريعت نيستيد تا گناه شما را اسير خود سازد بلكه به فيض و لطف خدا از قيد آن آزاد شدهايد.[۱۵] اما اگر نجات ما از راه اجرای شريعت و احكام خدا بدست نمیآيد، بلكه خدا آن را بخاطر فيض و لطف خود به ما عطا میكند، آيا اين بدان معناست كه میتوانيم باز هم گناه كنيم؟ هرگز![۱۶] مگر نمیدانيد كه اگر اختيار زندگی خود را بدست كسی بسپاريد و مطيع او باشيد، شما بردۀ او خواهيد بود، و او ارباب شما؟ شما میتوانيد گناه و مرگ را بعنوان ارباب انتخاب كنيد، و يا اطاعت از خدا و زندگی جاويد را.[۱۷] اما خدا را شكر كه اگر چه در گذشته با ميل خود اسير و بردۀ گناه بوديد، اما اكنون با تمام وجود مطيع تعليمی شدهايد كه خدا به شما سپرده است؛[۱۸] و از بردگی گناه آزاد شدهايد تا از اين پس، بردۀ پاكی و صداقت باشيد.[۱۹] اين مسايل را بطور ساده در قالب روابط ارباب و برده بيان میكنم تا آن را بهتر درک كنيد: منظورم اينست كه همانطور كه در گذشته بردۀ همه نوع گناه بوديد، اكنون نيز به خدمت آن اموری كمر ببنديد كه راست و مقدس هستند.[۲۰] در آن روزها كه بردۀ گناه بوديد، در قيد و بند نيكی و راستی نبوديد.[۲۱] اما فايدۀ چنين زندگی چه بود؟ خودتان اكنون از آن كارها شرمگين هستيد، زيرا نتيجهای جز هلاكت ابدی نداشتند.[۲۲] اما الان شما از قدرت گناه آزاد شدهايد و در خدمت خدا هستيد؛ بنابراين، او نيز شما را هر روز پاكتر و شايستهتر میسازد تا سرانجام زندگی جاويد نصيبتان گردد.[۲۳] زيرا هر كه گناه كند، تنها دستمزدی كه خواهد يافت، مرگ است؛ اما هر كه به خداوند ما عيسی مسيح ايمان آورد، پاداش او از خدا زندگی جاويد است. |
|
Persian Bible (FACB) 2005 |
Persian Contemporary Bible Copyright © 1995, 2005, 2018 by Biblica, Inc.® |