شخصیت خوب: [مهمان نوازی]

عبرانيان ۳:۲

عيسی به خدا كه وی را به مقام كاهن اعظم منصوب كرده بود، وفادار بود، همانگونه كه موسی در خانۀ خدا وفادارانه خدمت می‌كرد.

اشعيا ۵۸:۷

خوراكتان را با گرسنگان تقسيم كنيد و فقيران بی‌كس را به خانۀ خود بياوريد؛ اشخاص برهنه را لباس بپوشانيد و از كمک به بستگانتان دريغ نكنيد.

اول تيموتيوس ۵:۱۰

اينگونه بيوه‌زنان بايد به نيكوكاری معروف بوده، فرزندان خود را بخوبی تربيت كرده باشند؛ بايد نسبت به غريبان مهمان‌نواز بوده، به ايمانداران نيز خدمت كرده باشند و دردمندان و محتاجان را ياری داده و همواره نيكوكار بوده باشند.

تايتوس ۱:۸

بلكه بايد مهمان‌نواز و دوستدار اعمال خير باشد. او بايد شخصی روشن‌بين، منصف، پاک و خويشتن‌دار باشد.

اول پترس ۴:۸-۹

[۸] از همه مهم‌تر، يكديگر را با تمام وجود محبت نماييد، زيرا محبت باعث می‌شود تقصيرهای بيشمار يكديگر را ناديده بگيريد.[۹] با خوشرويی و بدون غرغر، درِ خانۀ خود را به روی يكديگر بگشاييد.

اعمال رسولان ۱۶:۳۳-۳۴

[۳۳] او نيز فوری زخمهای ايشان را شست و سپس با اهل خانه‌اش غسل تعميد گرفت.[۳۴] آنگاه پولس و سيلاس را به خانه برد و به ايشان خوراک داد. رئيس زندان و اهل خانۀ او از اينكه به خدا ايمان آورده بودند، بسيار شاد بودند.

لاويان ۱۹:۳۳-۳۴

[۳۳] با غريبانی كه در سرزمين تو زندگی می‌كنند بدرفتاری مكن.[۳۴] با ايشان مانند ساير اهالی سرزمينت رفتار كن، زيرا نبايد از ياد ببری كه تو نيز خودت در سرزمين مصر غريب و بيگانه بودی. من خداوند، خدای تو هستم.

لوقا ۱۴:۷-۱۴

[۷] عيسی چون ديد كه همۀ مهمانان سعی می‌كنند بالای مجلس بنشينند، ايشان را چنين نصيحت كرد:[۸] «هرگاه به جشن عروسی دعوت می‌شويد، بالای مجلس ننشينيد، زيرا ممكن است مهمانی مهم‌تر از شما بيايد و[۹] صاحب‌خانه از شما بخواهد كه جايتان را به او بدهيد. آنگاه بايد با شرمساری برخيزيد و در پايين مجلس بنشينيد![۱۰] پس اول، پايين مجلس بنشينيد تا وقتی صاحب‌خانه شما را آنجا ببيند، بيايد و شما را بالا ببرد. آنگاه، در حضور مهمانان سربلند خواهيد شد.[۱۱] زيرا هر كه بكوشد خود را بزرگ جلوه دهد، خوار خواهد شد، اما كسی كه خود را فروتن سازد، سربلند خواهد گرديد.»[۱۲] سپس رو به صاحب خانه كرد و گفت: «هرگاه ضيافتی ترتيب می‌دهی، دوستان و برادران و بستگان و همسايگان ثروتمند خود را دعوت نكن، چون ايشان هم در عوض، تو را دعوت خواهند كرد.[۱۳] بلكه وقتی مهمانی می‌دهی، فقرا، لنگان و شلان و نابينايان را دعوت كن.[۱۴] آنگاه خدا در روز قيامت درستكاران، تو را اجر خواهد داد، زيرا كسانی را خدمت كردی كه نتوانستند محبتت را جبران كنند.»

متی ۲۵:۳۴-۴۶

[۳۴] «آنگاه بعنوان پادشاه، به كسانی كه در طرف راست منند خواهم گفت: بياييد ای عزيزان پدرم! بياييد تا شما را در بركات ملكوت خدا سهيم گردانم، بركاتی كه از آغاز آفرينش دنيا برای شما آماده شده بود.[۳۵] زيرا وقتی من گرسنه بودم، شما به من خوراک داديد؛ تشنه بودم، به من آب داديد؛ غريب بودم، مرا به خانۀ تان برديد؛[۳۶] برهنه بودم، به من لباس داديد؛ بيمار و زندانی بودم، به عيادتم آمديد.[۳۷] «نيكوكاران در پاسخ خواهند گفت: خداوندا، كی گرسنه بوديد تا به شما خوراک بدهيم؟ كی تشنه بوديد تا به شما آب بدهيم؟[۳۸] كی غريب بوديد تا شما را به منزل ببريم يا برهنه بوديد تا لباس بپوشانيم؟[۳۹] كی بيمار يا زندانی بوديد تا به ملاقات شما بياييم؟[۴۰] «آنگاه به ايشان خواهم گفت: وقتی اين خدمتها را به كوچكترين برادران من می‌كرديد، در واقع به من می‌نموديد.[۴۱] «سپس بكسانی كه درطرف چپ من قرار دارند، خواهم گفت: ای لعنت شده‌ها از اينجا برويد وبه آتش ابدی داخل شويد كه برای شيطان و ارواح شيطانی آماده شده است.[۴۲] زيرا گرسنه بودم و شما به من خوراک نداديد؛ تشنه بودم و بمن آب نداديد؛[۴۳] غريب بودم و بمن جا نداديد؛ برهنه بودم و مرا نپوشانيديد؛ بيمار و زندانی بودم و شما به ملاقاتم نيامديد.[۴۴] «جواب خواهند داد: خداوندا، كی شما گرسنه و تشنه يا غريب و برهنه يا بيمار و زندانی بوديد تا خدمتی به شما بكنيم؟[۴۵] «در جواب خواهم گفت: وقتی به كوچكترين برادران من كمک نكرديد، در واقع به من كمک نكرديد.[۴۶] «و اين اشخاص به كيفر ابدی می‌رسند، ولی نيكوكاران به زندگی جاويد خواهند پيوست.»

روميان ۱۲:۱۳-۲۰

[۱۳] در رفع نيازهای برادران مسيحی خود، كوشا باشيد. درِ خانۀ شما هميشه به روی ميهمان باز باشد.[۱۴] اگر كسی شما را بسبب مسيحی بودن، مورد جفا و آزار قرار داد، او را نفرين نكنيد، بلكه دعا كنيد كه خدا او را مورد لطف خود قرار دهد.[۱۵] اگر كسی شاد باشد، با او شادی كنيد؛ و اگر كسی غمگين باشد، در غم او شريک شويد.[۱۶] با شادی با يكديگر همكاری نماييد؛ هيچ كاری را برای خودنمايی نكنيد؛ سعی نكنيد فقط با اشخاص بزرگ و مهم معاشرت كنيد، بلكه در جمع اشخاص عادی نيز خوش باشيد. خود را از ديگران داناتر نشماريد.[۱۷] هرگز به عوض بدی، بدی نكنيد. طوری رفتار كنيد كه همه بتوانند ببينند كه شما در كارهايتان صادق و درستكار می‌باشيد.[۱۸] با هيچكس جروبحث نكنيد. تا آنجا كه ممكن است با مردم در صلح و صفا بسر بريد.[۱۹] برادران عزيز، هرگز از كسی انتقام نگيريد؛ انتقام خود را به خداوند واگذار كنيد، چون در كتاب آسمانی نوشته شده كه مجازات انسانها از آن اوست.[۲۰] پس، اگر دشمنت گرسنه باشد، به او غذا بده و اگر تشنه باشد، به او آب بده تا از كاری كه كرده، شرمگين و پشيمان شود.

Persian Bible (FACB) 2005