|
|
| غلاطيان ۳:۲۸ |
| ديگر فرقی نمی‌كند كه يهودی باشيم يا غيريهودی، غلام باشيم يا آزاد، مرد باشيم يا زن؛ زيرا همۀ ما مسيحيان در عيسی مسيح يكی هستيم؛ |
|
| اول تيموتيوس ۲:۹-۱۵ |
| [۹] زنان نيز بايد در طرز پوشاک و آرايش خود باوقار باشند. زنان مسيحی بايد برای نيكوكاری و اخلاق خوب خود مورد توجه قرار گيرند، نه برای آرايش مو و يا آراستن خود به زيور آلات و لباسهای پرزرق و برق.[۱۰] ***[۱۱] زنان بايد در سكوت و با اطاعت كامل به فراگيری مسايل روحانی بپردازند.[۱۲] اجازه نمی‌دهم زنان به مردان چيزی ياد دهند و يا بر آنان مسلط شوند. زنان بايد در جلسات كليسايی ساكت باشند.[۱۳] علت اين امر آنست كه خدا نخست «آدم» را آفريد و بعد «حوّا» را.[۱۴] و اين آدم نبود كه فريب شيطان را خورد، بلكه حوّا فريب خورد و گناه كرد.[۱۵] از اين جهت، خدا زنان را به درد زايمان دچار ساخت؛ اما اگر به او ايمان آورند و زندگی آرام و با محبت و پاكی را در پيش گيرند، روح ايشان را نجات خواهد داد. |
|
| اول تيموتيوس ۲:۱۲ |
| اجازه نمی‌دهم زنان به مردان چيزی ياد دهند و يا بر آنان مسلط شوند. زنان بايد در جلسات كليسايی ساكت باشند. |
|
| پيدايش ۳:۱۶ |
| آنگاه خداوند به زن فرمود: «درد زايمان تو را زياد می‌كنم و تو با درد فرزندان خواهی زاييد. مشتاق شوهرت خواهی بود و او بر تو تسلط خواهد داشت.» |
|
| اول قرنتيان ۱۱:۳ |
| اما می‌خواهم اين موضوع را نيز يادآور شوم كه هر زن بايد از شوهر خود اطاعت كند، و شوهر نيز از مسيح، همانطور كه مسيح هم از خدا اطاعت می‌كند. |
|
| لوقا ۸:۱-۳ |
| [۱] چندی بعد، عيسی سفری به شهرها و دهات ايالت جليل كرد تا همه جا مژده ملكوت خدا را اعلام كند. آن دوازده شاگرد[۲] و چند زن كه از ارواح پليد و يا از امراض شفا يافته بودند نيز او را همراهی می‌كردند. مريم مجدليه كه عيسی هفت روح پليد از وجود او بيرون كرده بود،[۳] يونا، همسر خوزا (رئيس دربار هيروديس)، و سوسن از جمله اين زنان بودند. ايشان و بسياری از زنان ديگر، از دارايی شخصی خود، عيسی و شاگردانش را خدمت می‌كردند. |
|
| پيدايش ۲:۱۸ |
| خداوند فرمود: «شايسته نيست آدم تنها بماند. بايد برای او يار مناسبی به وجود آورم.» |
|
| افسسيان ۵:۲۲-۳۳ |
| [۲۲] ای زنان، همچنانكه از مسيح اطاعت می‌كنيد، از شوهرتان نيز اطاعت نماييد.[۲۳] زيرا شوهر سرپرست زن است، همانطور كه مسيح سرپرست كليساست. به همين علت بود كه او جانش را فدا كرد و نجات‌دهندۀ كليسا گرديد.[۲۴] پس شما ای زنان، بايد در هر امری با كمال ميل از شوهر خود اطاعت كنيد، درست همانگونه كه كليسا مطيع مسيح است.[۲۵] و اما شما ای شوهران، همسران خود را همانطور دوست بداريد كه مسيح كليسای خود را دوست داشت. او حاضر شد جانش را فدای كليسا كند،[۲۶] تا آن را مقدس و پاک سازد و با غسل تعميد و كلام خدا آن را شستشو دهد،[۲۷] و به اين ترتيب بتواند كليسايی شكوهمند و پاک برای خود مهيا سازد كه هيچ لكه و چروک يا عيب و نقصی در آن ديده نشود.[۲۸] شوهر نيز بايد به همين شكل با زنش رفتار كند و او را همچون قسمتی از وجود خود دوست بدارد. زن و شوهر در واقع يكی هستند. پس وقتی شوهری همسرش را محبت می‌كند، در اصل به خويشتن لطف و محبت كرده است.[۲۹] هيچكس به بدن خود لطمه نمی‌زند، بلكه با عشق و علاقه از آن مراقبت می‌كند، همانگونه كه مسيح از بدن خود يعنی كليسا مراقبت بعمل می‌آورد، كليسايی كه همۀ ما اعضای آن هستيم.[۳۰] ***[۳۱] در مورد يكی بودن زن و شوهر، كتاب آسمانی می‌فرمايد: «مرد پس از ازدواج، بايد از پدر و مادر خود جدا شود تا بتواند بطور كامل به همسر خويش بپيوندد، و آن دو از آن پس، يكی خواهند بود.»[۳۲] می‌دانم كه درک اين موضوع دشوار است، اما مثال خوبی است برای نشان دادن رابطۀ ما با مسيح.[۳۳] بنابراين تكرار می‌كنم: شوهر بايد همسر خود را مانند وجود خود دوست بدارد، و زن نيز بايد با اطاعت از شوهر خود، او را احترام نمايد. |
|
| اول تيموتيوس ۲:۱۱-۱۵ |
| [۱۱] زنان بايد در سكوت و با اطاعت كامل به فراگيری مسايل روحانی بپردازند.[۱۲] اجازه نمی‌دهم زنان به مردان چيزی ياد دهند و يا بر آنان مسلط شوند. زنان بايد در جلسات كليسايی ساكت باشند.[۱۳] علت اين امر آنست كه خدا نخست «آدم» را آفريد و بعد «حوّا» را.[۱۴] و اين آدم نبود كه فريب شيطان را خورد، بلكه حوّا فريب خورد و گناه كرد.[۱۵] از اين جهت، خدا زنان را به درد زايمان دچار ساخت؛ اما اگر به او ايمان آورند و زندگی آرام و با محبت و پاكی را در پيش گيرند، روح ايشان را نجات خواهد داد. |
|
| لوقا ۱۰:۳۸-۴۲ |
| [۳۸] در سر راه خود به اورشليم، عيسی و شاگردان به دهی رسيدند. در آنجا زنی به نام مرتا ايشان را به خانۀ خود دعوت كرد.[۳۹] او خواهری داشت به نام مريم. وقتی عيسی به خانه ايشان آمد، مريم با خيالی آسوده نشست تا به سخنان او گوش فرا دهد.[۴۰] اما مرتا كه برای پذيرايی از آن همه مهمان، پريشان شده و به تكاپو افتاده بود، نزد عيسی آمد و گفت: «سَروَر من، آيا اين دور از انصاف نيست كه خواهرم اينجا بنشيند و من به تنهايی همه كارها را انجام دهم؟ لطفاً به او بفرما تا به من كمک كند!»[۴۱] عيسای خداوند به او فرمود: «مرتا، تو برای همه چيز خود را ناراحت و مضطرب می‌كنی،[۴۲] اما فقط يک چيز اهميت دارد. مريم همان را انتخاب كرده است و من نمی‌خواهم او را از اين فيض محروم سازم!» |
|
| تايتوس ۲:۳-۵ |
| [۳] به زنان سالخورده نيز بياموز كه در زندگی و رفتار خود موقر و سنگين باشند، غيبت نكنند، اسير شراب نشوند، و در اعمال نيک نمونه باشند،[۴] تا بتوانند به زنان جوانتر ياد دهند كه چطور شوهر و فرزندان خود را دوست بدارند،[۵] عاقل و پاكدامن باشند، و كدبانويی شايسته و همسری مهربان و مطيع برای شوهر خود باشند، تا وابستگان و آشنايان ايشان، بهانه‌ای برای بدگويی از مسيحيان پيدا نكنند. |
|
| اول قرنتيان ۱۱:۲-۱۶ |
| [۲] برادران عزيز، بسيار شادم از اينكه هر چه به شما آموختم، بياد داريد و به آنها عمل می‌كنيد.[۳] اما می‌خواهم اين موضوع را نيز يادآور شوم كه هر زن بايد از شوهر خود اطاعت كند، و شوهر نيز از مسيح، همانطور كه مسيح هم از خدا اطاعت می‌كند.[۴] به همين دليل اگر در جلسه‌ای مردی با سر پوشيده، دعا يا نبوت كند، به مسيح بی‌احترامی كرده است، زيرا اين پوشش يا كلاه نشانۀ اطاعت از انسانهاست.[۵] همچنين اگر زنی در جلسه‌ای، با سر برهنه دعا يا نبوت كند، به شوهرش بی‌احترامی كرده است، زيرا اين مانند آنست كه زن سرش را بتراشد.[۶] اگر زن نمی‌خواهد سر خود را بپوشاند، بايد موی سرش را بتراشد؛ و اگر از اين عمل خجالت می‌كشد، پس بايد سر خود را بپوشاند.[۷] اما مرد نبايد به هنگام عبادت، سر خود را بپوشاند و يا كلاهی بر سر داشته باشد. مرد، جلال و شكوه خداست و به شكل او آفريده شده. زن نيز جلال و شكوه مرد می‌باشد.[۸] نخستين مرد، از زن بوجود نيامد، بلكه اولين زن از مرد بوجود آمد.[۹] در ضمن، نخستين مرد كه «آدم» بود، برای «حوا» آفريده نشد، بلكه حوا برای آدم آفريده شد.[۱۰] پس زن بايد سر خود را بپوشاند تا نشان دهد كه مطيع شوهرش می‌باشد. اين واقعيتی است كه حتی فرشتگان به آن توجه دارند و بسبب آن شادند.[۱۱] اما بياد داشته باشيد كه در طرح الهی، زن و مرد به يكديگر احتياج دارند.[۱۲] زيرا با اينكه اولين زن از مرد بوجود آمد، ولی از آن پس، تمام مردها از زن بوجود آمده‌اند. اما بهر حال مرد و زن هر دو از خالق خود، خدا می‌باشند.[۱۳] حال، نظر خودتان در اين باره چيست؟ آيا درست است كه يک زن در يک جمع، بدون پوشش سر دعا كند؟[۱۴] آيا خود غريزه و طبيعت، به ما نمی‌آموزد كه سر زن بايد پوشيده باشد؟ زيرا زنها به موی بلند خود افتخار می‌كنند، چون مو بعنوان پوشش به ايشان داده شده است. در حاليكه موی بلند برای مردها عيب است.[۱۵] ***[۱۶] اما اگر كسی می‌خواهد در اين باره بحث و مجادله كند، تنها چيزی كه می‌توانم به او بگويم اينست كه ما هميشه اين را تعليم داده‌ايم كه زن به هنگام دعا يا نبوت، بايد سرخود را بپوشاند. تمام كليساها نيز در اين امر توافق دارند. |
|
| اعمال رسولان ۱۸:۲۶ |
| وقتی پرسكلا و اكيلا موعظۀ آتشين او را در كنيسه شنيدند، او را نزد خود بردند و راه خدا را دقيقاً به او تعليم دادند. |
|
| اول قرنتيان ۱۴:۳۳-۳۵ |
| [۳۳] خدا هرج و مرج را دوست ندارد، بلكه هماهنگی و نظم و ترتيب را. همانگونه كه در تمام كليساها مشاهده می‌شود،[۳۴] زنان در جلسات بايد ساكت باشند. آنها نبايد سخن بگويند بلكه گوش كنند و اطاعت نمايند، همانطور كه كتاب تورات فرموده است.[۳۵] اگر سؤالی نيز دارند، در خانه از شوهران خود بپرسند، چون صحيح نيست كه زنان در جلسات كليسا گفتگو و اظهار نظر كنند. |
|
| اول تيموتيوس ۲:۱۱ |
| زنان بايد در سكوت و با اطاعت كامل به فراگيری مسايل روحانی بپردازند. |
|
| افسسيان ۵:۲۲-۲۴ |
| [۲۲] ای زنان، همچنانكه از مسيح اطاعت می‌كنيد، از شوهرتان نيز اطاعت نماييد.[۲۳] زيرا شوهر سرپرست زن است، همانطور كه مسيح سرپرست كليساست. به همين علت بود كه او جانش را فدا كرد و نجات‌دهندۀ كليسا گرديد.[۲۴] پس شما ای زنان، بايد در هر امری با كمال ميل از شوهر خود اطاعت كنيد، درست همانگونه كه كليسا مطيع مسيح است. |
|
| روميان ۱۶:۱ |
| يک بانوی مسيحی به نام «فيبی» از شهر «كنخريا» بزودی به ديدن شما خواهد آمد. او از خادمان جدی و بسيار فعال كليسای كنخريا است. او را با احترامی كه شايستۀ مقدسين است، در خداوند بپذيريد و به هر وسيله‌ای كه می‌توانيد به او كمک كنيد، زيرا او به بسياری، از جمله خود من، در زمان نياز كمک كرده است. |
|
| تايتوس ۲:۴-۵ |
| [۴] تا بتوانند به زنان جوانتر ياد دهند كه چطور شوهر و فرزندان خود را دوست بدارند،[۵] عاقل و پاكدامن باشند، و كدبانويی شايسته و همسری مهربان و مطيع برای شوهر خود باشند، تا وابستگان و آشنايان ايشان، بهانه‌ای برای بدگويی از مسيحيان پيدا نكنند. |
|
| افسسيان ۵:۲۲ |
| ای زنان، همچنانكه از مسيح اطاعت می‌كنيد، از شوهرتان نيز اطاعت نماييد. |
|
| اول تيموتيوس ۵:۱۴ |
| پس به نظر من، بهتر است كه بيوه‌های جوان ازدواج كنند و بچه‌دار شوند و به خانه‌داری بپردازند، تا كسی نتواند از كليسا عيب و ايرادی بگيرد. |
|
| متی ۲۷:۵۵-۵۶ |
| [۵۵] عده‌ای از زنان كه عيسی را خدمت می‌كردند و به دنبال او از جليل آمده بودند، در آنجا حضور داشتند و از دور ناظر واقعه بودند.[۵۶] در بين ايشان مريم مجدليه، مريم مادر يعقوب و يوسف، و مادر يعقوب و يوحنا پسران زبدی ديده می‌شدند. |
|
| اول قرنتيان ۱۴:۳۴-۳۵ |
| [۳۴] زنان در جلسات بايد ساكت باشند. آنها نبايد سخن بگويند بلكه گوش كنند و اطاعت نمايند، همانطور كه كتاب تورات فرموده است.[۳۵] اگر سؤالی نيز دارند، در خانه از شوهران خود بپرسند، چون صحيح نيست كه زنان در جلسات كليسا گفتگو و اظهار نظر كنند. |
|
| داوران ۴:۴ |
| در آن زمان رهبر بنی‌اسرائيل نبيه‌ای به نام دبوره، همسر لفيدوت بود. |
|
| روميان ۱۶:۷ |
| به خويشاوندان من، «آندرونيكوس» و «يونياس» كه با هم در زندان بوديم، سلام برسانيد. ايشان پيش از من مسيحی شدند و رسولان احترام زيادی برای آنان قائلند. |
|
| افسسيان ۵:۲۱ |
| به احترام مسيح، مطيع يكديگر باشيد. |
|
| تايتوس ۲:۱ |
| اما تو شيوۀ صحيح زندگی مسيحی را تعليم ده. به مردان سالخورده تعليم ده كه باوقار و سنگين و خويشتندار باشند؛ به حقيقت ايمان داشته باشند و هركاری را از روی محبت و صبر انجام دهند. |
|
| اول قرنتيان ۱۱:۷ |
| اما مرد نبايد به هنگام عبادت، سر خود را بپوشاند و يا كلاهی بر سر داشته باشد. مرد، جلال و شكوه خداست و به شكل او آفريده شده. زن نيز جلال و شكوه مرد می‌باشد. |
|
| امثال ۳۱:۱۰-۳۱ |
| [۱۰] يک زن خوب را چه كسی می‌تواند پيدا كند؟ ارزش او از جواهرات هم بيشتر است![۱۱] او مورد اعتماد شوهرش می‌باشد و نمی‌گذارد شوهرش به چيزی محتاج شود.[۱۲] در تمام روزهای زندگی به شوهرش خوبی خواهد كرد، نه بدی.[۱۳] پشم و كتان می‌گيرد و با دستهای خود آنها را می‌ريسد.[۱۴] او برای تهيه خوراک، مانند كشتيهای بازرگانان به راه‌های دور می‌رود.[۱۵] قبل از روشن شدن هوا، بيدار می‌شود و برای خانواده‌اش خوراک آماده می‌كند و دستورات لازم را به كنيزانش می‌دهد.[۱۶] مزرعه‌ای را در نظر می‌گيرد و پس از بررسيهای لازم آن را می‌خرد و با دسترنج خود تاكستان ايجاد می‌كند.[۱۷] او قوی و پركار است.[۱۸] به امور خريد و فروش رسيدگی می‌نمايد و شبها تا ديروقت در خانه كار می‌كند.[۱۹] با دستهای خود نخ می‌ريسد و پارچه می‌بافد.[۲۰] او دست و دل باز است و به فقرا كمک می‌كند.[۲۱] از برف و سرما باكی ندارد، چون برای تمام اهل خانه‌اش لباس گرم بافته است.[۲۲] برای خود نيز لباسهای زيبا از پارچه‌های نفيس می‌دوزد.[۲۳] او لباس و كمربند تهيه می‌كند و به تاجرها می‌فروشد. شوهر چنين زنی در ميان بزرگان شهر مورد احترام خواهد بود.[۲۴] ***[۲۵] او زنی است قوی و با وقار و از آينده نمی‌ترسد.[۲۶] سخنانش پر از حكمت و نصايحش محبت‌آميز است.[۲۷] او تنبلی نمی‌كند، بلكه به احتياجات خانواده‌اش رسيدگی می‌نمايد.[۲۸] فرزندانش او را می‌ستايند و شوهرش از او تمجيد نموده، می‌گويد:[۲۹] «تو در ميان تمام زنانِ خوب، بی‌نظير هستی!»[۳۰] زيبايی فريبنده و ناپايدار است، اما زنی كه خداترس باشد قابل ستايش است.[۳۱] پاداش كارهايش را به او بدهيد و بگذاريد همه او را تحسين كنند. |
|
| اول تيموتيوس ۲:۱۳-۱۴ |
| [۱۳] علت اين امر آنست كه خدا نخست «آدم» را آفريد و بعد «حوّا» را.[۱۴] و اين آدم نبود كه فريب شيطان را خورد، بلكه حوّا فريب خورد و گناه كرد. |
|
| اول تيموتيوس ۳:۲ |
| اما كشيش بايد شخص نيک و درستی باشد تا كسی نتواند عيبی در او بيابد. او بايد شوهر وفادار يک زن باشد؛ خويشتندار بوده، عاقلانه فكر كند؛ منظم و خوش رفتار باشد؛ درِ خانه‌اش بايد به روی مهمان باز باشد و مشتاق تعليم كلام خدا باشد. |
|
| اول تيموتيوس ۳:۱۱ |
| همسران شماسان نيز بايد محترم و باوقار باشند و دربارۀ ديگران بدگويی نكنند، بلكه خويشتندار و قابل اعتماد باشند. |
|
| پيدايش ۱:۲۷ |
| پس خدا انسان را شبيه خود آفريد. او انسان را زن و مرد خلق كرد |
|
| افسسيان ۵:۲۳ |
| زيرا شوهر سرپرست زن است، همانطور كه مسيح سرپرست كليساست. به همين علت بود كه او جانش را فدا كرد و نجات‌دهندۀ كليسا گرديد. |
|
| تايتوس ۲:۳ |
| به زنان سالخورده نيز بياموز كه در زندگی و رفتار خود موقر و سنگين باشند، غيبت نكنند، اسير شراب نشوند، و در اعمال نيک نمونه باشند، |
|
| اول پترس ۳:۷ |
| و شما ای شوهران، رفتارتان با همسرانتان بايد با ملاحظه و توأم با احترام باشد، چون ايشان ظريفتر از شما هستند. در ضمن، فراموش نكنيد كه ايشان شريک زندگی روحانی و بركات الهی شما می‌باشند. بنابراين، اگر با ايشان آنگونه كه شايسته است، رفتار نكنيد، دعاهايتان مستجاب نخواهد شد. |
|
| کولوسيان ۳:۱۸-۱۹ |
| [۱۸] ای زنان، از شوهران خود اطاعت كنيد، زيرا اين خواست خداوند است.[۱۹] ای شوهران، همسران خود را محبت نماييد و با ايشان تندی و تلخی نكنيد. |
|
| پيدايش ۱:۲۶-۲۸ |
| [۲۶] سرانجام خدا فرمود: «انسان را شبيه خود بسازيم، تا بر حيوانات زمين و ماهيان دريا و پرندگان آسمان فرمانروايی كند.»[۲۷] پس خدا انسان را شبيه خود آفريد. او انسان را زن و مرد خلق كرد[۲۸] و ايشان را بركت داده، فرمود: «بارور و زياد شويد، زمين را پُر سازيد، بر آن تسلط يابيد، و بر ماهيان دريا و پرندگان آسمان و همهٔ حيوانات فرمانروايی كنيد. |
|
| اول پترس ۳:۱-۷ |
| [۱] و اما شما ای زنان، مطيع شوهران خود باشيد تا چنانچه بعضی از ايشان نيز به انجيل ايمان نياورده باشند، با ديدن رفتار شما ايمان بياورند؛ زيرا رفتار خوب و توأم با احترام يک زن، بهتر از سخنان او دربارۀ مسيح، در دل شوهر اثر می‌گذارد.[۲] ***[۳] برای زيبايی، به آرايش ظاهری نظير جواهرات و لباسهای زيبا و آرايش گيسوان، توسل نجوييد،[۴] بلكه بگذاريد باطن و سيرت شما زيبا باشد. باطن خود را با زيبايی پايدار يعنی با روحيۀ آرام و ملايم زينت دهيد كه مورد پسند خداست.[۵] اينگونه خصايل، در گذشته در زنان مقدس ديده می‌شد. ايشان به خدا ايمان داشتند و مطيع شوهران خود بودند.[۶] سارا همسر ابراهيم نيز چنين بود. او از شوهرش اطاعت می‌كرد و به او چون سرپرست خانواده احترام می‌گذاشت. شما نيز اگر دختران آن بانوی بزرگوار باشيد و راه خوب او را در پيش گيريد، ديگر ترس و نگرانی نخواهيد داشت از اينكه ممكن است شوهرانتان از شما برنجند.[۷] و شما ای شوهران، رفتارتان با همسرانتان بايد با ملاحظه و توأم با احترام باشد، چون ايشان ظريفتر از شما هستند. در ضمن، فراموش نكنيد كه ايشان شريک زندگی روحانی و بركات الهی شما می‌باشند. بنابراين، اگر با ايشان آنگونه كه شايسته است، رفتار نكنيد، دعاهايتان مستجاب نخواهد شد. |
|
| امثال ۱۲:۴ |
| زن خوب، تاج سر شوهرش است، ولی زن بی‌حيا مانند خوره جان او را می‌خورد. |
|
| اول قرنتيان ۱۴:۳۴ |
| زنان در جلسات بايد ساكت باشند. آنها نبايد سخن بگويند بلكه گوش كنند و اطاعت نمايند، همانطور كه كتاب تورات فرموده است. |
|
| کولوسيان ۴:۱۵ |
| به برادران ما در «لائوديكيه»، و به «نيمفاس» و مؤمنينی كه در خانۀ او برای عبادت جمع می‌شوند، سلام برسانيد. |
|
| فيليپيان ۴:۲-۳ |
| [۲] در ضمن از آن دو بانوی گرامی، «افوديه» و «سينتيخی» التماس می‌كنم كه به كمک خداوند، مجادله و اختلاف نظر را كنار بگذارند و با يكديگر صلح كنند.[۳] از تو، دوست و همكار صميمی خود نيز استدعا می‌كنم كه به اين دو بانو در حل اختلافشان كمک كنی، زيرا ايشان زمانی دوش به دوش من خدمت كرده‌اند تا پيغام انجيل را اعلام نماييم. ايشان با «كلمنت» و ساير همقطاران من نيز كه نامهايشان در دفتر حيات نوشته شده است، همكاری كرده‌اند. |
|
| Persian Bible (FACB) 2005 |
| Persian Contemporary Bible Copyright © 1995, 2005, 2018 by Biblica, Inc.® |