شخصیت بد: [انتقام / انتقام]

اول پترس ۳:۹

اگر كسی به شما بدی كرد، به او بدی نكنيد، و اگر كسی به شما دشنام داد، به او دشنام ندهيد؛ بلكه برای ايشان دعای خير و بركت كنيد، زيرا ما بايد با ديگران مهربان باشيم؛ آنگاه خدا ما را بركت خواهد داد.

اول تسالونيکيان ۵:۱۵

مواظب باشيد بدی را با بدی تلافی نكنيد، بلكه بكوشيد همواره به يكديگر و به تمام مردم خوبی كنيد.

دوم قرنتيان ۱۳:۱۱

آخرين نكته‌ای كه مايلم بنويسم، اينست: شاد باشيد. در مسيح رشد كنيد. به آنچه گفته‌ام، عمل نماييد. در صلح و صفا زندگی كنيد. خدا كه سرچشمۀ محبت و آرامش است، با شما باشد!

دوم تسالونيکيان ۱:۸

اما آنانی را كه از شناختن خدا و پذيرش خدا و پذيرش نقشۀ نجات او توسط عيسی مسيح سر باز می‌زنند، به كيفر خواهد رسانيد.

تثنييه ۳۲:۳۵

انتقام و جزا از آن خداوند است. بزودی آنها خواهند افتاد، زيرا روز هلاكت ايشان نزديک است.

عبرانيان ۱۰:۳۰

زيرا او را می‌شناسيم كه گفت: «انتقام را من می‌گيرم؛ مكافات را من می‌دهم!» و همچنين فرمود: «من قوم خود را داوری خواهم فرمود.»

لاويان ۱۹:۱۸

از همسايۀ خود انتقام نگيريد و از وی نفرت نداشته باشيد بلكه او را چون جان خويش دوست بداريد زيرا من خداوند، خدای شما هستم.

مرقس ۱۱:۲۵

«ولی وقتی دعا می‌كنيد اگر نسبت به كسی كينه داريد، او را ببخشيد، تا پدر آسمانی شما نيز از سر تقصيرات شما بگذرد و شما را ببخشد.»

امثال ۱۰:۱۲

كينه و نفرت باعث نزاع می‌شود، ولی محبت گناه ديگران را می‌بخشد.

امثال ۲۰:۲۲

بدی را با بدی تلافی نكن، بلكه منتظر باش تا خداوند عمل كند.

امثال ۲۴:۲۹

نگو: «هر چه بر سرم آورده تلافی خواهم كرد.»

روميان ۱۲:۱۸-۱۹

[۱۸] با هيچكس جروبحث نكنيد. تا آنجا كه ممكن است با مردم در صلح و صفا بسر بريد.[۱۹] برادران عزيز، هرگز از كسی انتقام نگيريد؛ انتقام خود را به خداوند واگذار كنيد، چون در كتاب آسمانی نوشته شده كه مجازات انسانها از آن اوست.

روميان ۱۳:۴

مأمور دولت از جانب خدا وظيفه دارد به تو كمک كند. اما اگر كار خلافی انجام دهی، از او بترس زيرا تو را مجازات خواهد كرد. خدا او را مقرر كرده تا كسانی را كه خلاف می‌كنند مجازات كند.

متی ۱۸:۲۱-۲۲

[۲۱] در اين هنگام پطرس پيش آمد و پرسيد: «استاد، برادری را كه به من بدی می‌كند، تا چند مرتبه بايد ببخشم؟ آيا هفت بار؟»[۲۲] عيسی جواب داد: «نه، هفتاد مرتبه هفت بار!»

مزامير ۹۴:۱-۲

[۱] ای خداوند، ای خدای انتقام گيرنده، قدرتت را نشان بده.[۲] ای داور جهان، برخيز و متكبران را به سزای اعمالشان برسان.

متی ۵:۳۸-۳۹

[۳۸] «گفته شده كه اگر شخصی چشم كسی را كور كند، بايد چشم او را نيز كور كرد و اگر دندان كسی را بشكند، بايد دندانش را شكست.[۳۹] اما من می‌گويم كه اگر كسی به تو زور گويد، با او مقاومت نكن؛ حتی اگر به گونۀ راست تو سيلی زند، گونۀ ديگرت را نيز پيش ببر تا به آن نيز سيلی بزند.

لوقا ۶:۲۷-۲۸

[۲۷] «اما به همه شما كه سخنان مرا می‌شنويد، می‌گويم كه دشمنان خود را دوست بداريد و به كسانی كه از شما نفرت دارند، خوبی كنيد.[۲۸] برای آنانی كه به شما ناسزا می‌گويند، دعای خير كنيد. برای افرادی كه به شما آزار می‌رسانند، بركت خدا را بطلبيد.

افسسيان ۴:۳۱-۳۲

[۳۱] هر نوع تلخی، خشم، غضب، درشت‌خويی، ناسزاگويی و نفرت را از خود دور كنيد،[۳۲] و در عوض نسبت به هم مهربان و دلسوز باشيد و يكديگر را ببخشيد، همانطور كه خدا نيز شما را بخاطر مسيح بخشيده است.

اول پترس ۲:۲۱-۲۳

[۲۱] اين رنج و زحمت، جزئی از خدمتی است كه خدا به شما محول كرده است. سرمشق شما مسيح است كه در راه شما زحمت كشيد. پس راه او را ادامه دهيد.[۲۲] هرگز از او گناهی سر نزد، و دروغی از دهان او بيرون نيامد.[۲۳] وقتی به او ناسزا می‌گفتند، پاسخی نمی‌داد؛ و زمانی كه او را عذاب می‌دادند، تهديد به انتقام نمی‌كرد، بلكه زندگی خود را به خدايی واگذار كرد كه داور عادل و باانصاف می‌باشد.

امثال ۲۵:۲۰-۲۲

[۲۰] آواز خواندن برای آدم غصه‌دار مثل درآوردن لباس او در هوای سرد و پاشيدن نمک روی زخم اوست.[۲۱] اگر دشمن تو گرسنه است به او غذا بده و اگر تشنه است او را آب بنوشان.[۲۲] اين عمل تو او را شرمنده می‌سازد و خداوند به تو پاداش خواهد داد.

روميان ۱۲:۱۷-۲۱

[۱۷] هرگز به عوض بدی، بدی نكنيد. طوری رفتار كنيد كه همه بتوانند ببينند كه شما در كارهايتان صادق و درستكار می‌باشيد.[۱۸] با هيچكس جروبحث نكنيد. تا آنجا كه ممكن است با مردم در صلح و صفا بسر بريد.[۱۹] برادران عزيز، هرگز از كسی انتقام نگيريد؛ انتقام خود را به خداوند واگذار كنيد، چون در كتاب آسمانی نوشته شده كه مجازات انسانها از آن اوست.[۲۰] پس، اگر دشمنت گرسنه باشد، به او غذا بده و اگر تشنه باشد، به او آب بده تا از كاری كه كرده، شرمگين و پشيمان شود.[۲۱] اجازه ندهيد بدی بر شما چيره شود، بلكه با نيكی كردن، بدی را مغلوب سازيد.

متی ۵:۴۰-۴۵

[۴۰] اگر كسی تو را به دادگاه بكشاند تا پيراهنت را بگيرد، عبای خود را نيز به او ببخش.[۴۱] اگر يک سرباز رومی به تو دستور دهد كه باری را به مسافت يک ميل حمل كنی، تو دو ميل حمل كن.[۴۲] اگر كسی از تو چيزی خواست، به او بده؛ و اگر از تو قرض خواست، او را دست خالی روانه نكن.[۴۳] «شنيده‌ايد كه می‌گويند با دوستان خود دوست باش، و با دشمنانت دشمن؟[۴۴] اما من می‌گويم كه دشمنان خود را دوست بداريد، و هر كه شما را لعنت كند، برای او دعای بركت كنيد؛ به آنانی كه از شما نفرت دارند، نيكی كنيد، و برای آنانی كه به شما ناسزا می‌گويند و شما را آزار می‌دهند، دعای خير نماييد.[۴۵] اگر چنين كنيد، فرزندان راستين پدر آسمانی خود خواهيد بود، زيرا او آفتاب خود را برهمه می‌تاباند، چه بر خوبان، چه بر بدان؛ باران خود را نيز بر نيكوكاران و ظالمان می‌باراند.

Persian Bible (FACB) 2005