|
|
|
|
|
|
|
|
|
พระคัมภีร์ในประเทศไทย (THS) 2011
|
สุภาษิต ๑๐
|
๑ |
บรรดาสุภาษิตของซาโลมอน บุตรชายที่มีปัญญาทำให้บิดายินดี แต่บุตรชายที่โง่เป็นความโศกของมารดาเขา |
๒ |
คลังทรัพย์อธรรมไม่เป็นประโยชน์ แต่ความชอบธรรมช่วยให้พ้นจากความตาย |
๓ |
พระยาห์เวห์จะไม่ทรงปล่อยให้คนชอบธรรมหิว แต่จะทรงปฏิเสธความอยากของคนอธรรม |
๔ |
มือที่เกียจคร้านทำให้ยากจน แต่มือที่ขยันขันแข็งทำให้มั่งคั่ง |
๕ |
บุตรชายที่เก็บสะสมไว้ในฤดูแล้งก็เป็นคนฉลาด แต่บุตรชายผู้หลับในฤดูเกี่ยวก็นำความอับอายมา |
๖ |
พระพรนานัปการอยู่บนศีรษะของคนชอบธรรม แต่ปากของคนอธรรมซ่อนความโหดร้าย |
๗ |
การระลึกถึงคนชอบธรรมเป็นพระพร แต่ชื่อของคนอธรรมจะเน่าเสีย |
๘ |
คนมีปัญญาจะยอมรับบัญญัติ แต่คนที่พูดโง่ๆ จะถึงความพินาศ |
๙ |
คนที่ดำเนินในความซื่อสัตย์ก็ดำเนินอย่างมั่นคง แต่ผู้ที่ทำทางของตนให้คดก็จะถูกเปิดโปง |
๑๐ |
ผู้ที่ขยิบตาก็ก่อความยุ่งยาก แต่คนที่พูดโง่ๆ จะถึงความพินาศ |
๑๑ |
ปากของคนชอบธรรมเป็นน้ำพุแห่งชีวิต แต่ปากของคนอธรรมซ่อนความโหดร้าย |
๑๒ |
ความเกลียดชังเร้าให้เกิดการวิวาท แต่ความรักให้อภัย การละเมิดทุกอย่าง |
๑๓ |
ที่ปากของผู้มีความเข้าใจจะพบปัญญา แต่ไม้เรียวก็เหมาะแก่หลังของผู้ไม่มีสามัญสำนึก |
๑๔ |
คนมีปัญญาย่อมสะสมความรู้ไว้ แต่ปากของคนโง่นำความหายนะมาใกล้ |
๑๕ |
ทรัพย์สมบัติของคนมั่งคั่งเป็นเมืองเข้มแข็งของเขา แต่ความยากจนของคนจนเป็นความหายนะของเขา |
๑๖ |
ค่าจ้างของคนชอบธรรมคือชีวิต แต่ค่าตอบแทนของคนอธรรมคือการลงโทษ |
๑๗ |
คนที่สนใจคำสั่งสอนก็อยู่ในวิถีแห่งชีวิต แต่คนที่ปฏิเสธคำตักเตือนก็หลงเจิ่นไป |
๑๘ |
ผู้ที่ซ่อนความเกลียดชังไว้ก็มีปากมุสา และคนที่ใส่ร้ายป้ายสีคนอื่นก็เป็นคนโง่ |
๑๙ |
พูดมากคำย่อมทำบาปได้ แต่คนที่ยับยั้งปากของตนก็เป็นคนฉลาด |
๒๐ |
ลิ้นของคนชอบธรรมคือเงินเนื้อดี ความคิดของคนอธรรมมีค่าน้อย |
๒๑ |
ปากของคนชอบธรรมเลี้ยงคนมากมาย แต่คนโง่ตายเพราะขาดสามัญสำนึก |
๒๒ |
พระพรของพระยาห์เวห์ทำให้มั่งคั่ง และพระองค์ไม่ได้ทรงเพิ่มความโศกเศร้าเข้ากับพระพร |
๒๓ |
คนโง่ทำความผิดเหมือนการเล่นสนุก แต่คนที่มีความเข้าใจก็เพลิดเพลินกับปัญญา |
๒๔ |
สิ่งที่คนอธรรมกลัว มันจะมาถึงเขา แต่สิ่งที่คนชอบธรรมปรารถนา พระองค์จะประทานให้ |
๒๕ |
เมื่อพายุหมุนผ่านไปแล้ว ก็ไม่มีคนอธรรมอีก แต่คนชอบธรรมจะตั้งมั่นเป็นนิตย์ |
๒๖ |
น้ำส้มสายชูกับฟัน และควันกับตา เป็นฉันใด คนเกียจคร้านกับผู้ที่ใช้เขา ก็เป็นฉันนั้น |
๒๗ |
ความยำเกรงพระยาห์เวห์นั้นยืดชีวิตให้ยาว แต่ปีเดือนของคนอธรรมจะสั้นเข้า |
๒๘ |
ความหวังของคนชอบธรรมคือความยินดี แต่ความมุ่งหวังของคนอธรรมก็สูญเปล่า |
๒๙ |
ทางของพระยาห์เวห์เป็นที่กำบังแข็งแกร่งแก่คนซื่อสัตย์ แต่เป็นความหายนะแก่คนประพฤติชั่ว |
๓๐ |
คนชอบธรรมจะไม่มีวันสั่นคลอน แต่คนอธรรมจะไม่ได้อยู่ในแผ่นดิน |
๓๑ |
ปากของคนชอบธรรมให้ปัญญา แต่ลิ้นของคนตลบตะแลงจะถูกตัดออก |
๓๒ |
ริมฝีปากของคนชอบธรรมรู้จักสิ่งที่ดีที่ควร แต่ปากของคนอธรรมรู้จักความตลบตะแลง |
Thai Bible (THS) 2011 |
เรียนรู้เพิ่มเติมเกี่ยวกับ ฉบับมาตรฐาน |
สุภาษิต ๑๐:1 |
สุภาษิต ๑๐:2 |
สุภาษิต ๑๐:3 |
สุภาษิต ๑๐:4 |
สุภาษิต ๑๐:5 |
สุภาษิต ๑๐:6 |
สุภาษิต ๑๐:7 |
สุภาษิต ๑๐:8 |
สุภาษิต ๑๐:9 |
สุภาษิต ๑๐:10 |
สุภาษิต ๑๐:11 |
สุภาษิต ๑๐:12 |
สุภาษิต ๑๐:13 |
สุภาษิต ๑๐:14 |
สุภาษิต ๑๐:15 |
สุภาษิต ๑๐:16 |
สุภาษิต ๑๐:17 |
สุภาษิต ๑๐:18 |
สุภาษิต ๑๐:19 |
สุภาษิต ๑๐:20 |
สุภาษิต ๑๐:21 |
สุภาษิต ๑๐:22 |
สุภาษิต ๑๐:23 |
สุภาษิต ๑๐:24 |
สุภาษิต ๑๐:25 |
สุภาษิต ๑๐:26 |
สุภาษิต ๑๐:27 |
สุภาษิต ๑๐:28 |
สุภาษิต ๑๐:29 |
สุภาษิต ๑๐:30 |
สุภาษิต ๑๐:31 |
สุภาษิต ๑๐:32 |
สุภาษิต 1 / สุภาษิ 1 |
สุภาษิต 2 / สุภาษิ 2 |
สุภาษิต 3 / สุภาษิ 3 |
สุภาษิต 4 / สุภาษิ 4 |
สุภาษิต 5 / สุภาษิ 5 |
สุภาษิต 6 / สุภาษิ 6 |
สุภาษิต 7 / สุภาษิ 7 |
สุภาษิต 8 / สุภาษิ 8 |
สุภาษิต 9 / สุภาษิ 9 |
สุภาษิต 10 / สุภาษิ 10 |
สุภาษิต 11 / สุภาษิ 11 |
สุภาษิต 12 / สุภาษิ 12 |
สุภาษิต 13 / สุภาษิ 13 |
สุภาษิต 14 / สุภาษิ 14 |
สุภาษิต 15 / สุภาษิ 15 |
สุภาษิต 16 / สุภาษิ 16 |
สุภาษิต 17 / สุภาษิ 17 |
สุภาษิต 18 / สุภาษิ 18 |
สุภาษิต 19 / สุภาษิ 19 |
สุภาษิต 20 / สุภาษิ 20 |
สุภาษิต 21 / สุภาษิ 21 |
สุภาษิต 22 / สุภาษิ 22 |
สุภาษิต 23 / สุภาษิ 23 |
สุภาษิต 24 / สุภาษิ 24 |
สุภาษิต 25 / สุภาษิ 25 |
สุภาษิต 26 / สุภาษิ 26 |
สุภาษิต 27 / สุภาษิ 27 |
สุภาษิต 28 / สุภาษิ 28 |
สุภาษิต 29 / สุภาษิ 29 |
สุภาษิต 30 / สุภาษิ 30 |
สุภาษิต 31 / สุภาษิ 31 |
|
|
|
|
|