๑ |
แล้วผมก็เห็นหนังสือม้วนม้วนหนึ่งในมือขวาของพระองค์ผู้ที่นั่งอยู่บนบัลลังก์ หนังสือม้วนนั้นมีคำเขียนไว้ทั้งสองด้าน ทั้งด้านหน้าและด้านหลังมีตราประทับทั้งเจ็ดปิดผนึกอยู่ |
๒ |
จากนั้นผมเห็นทูตสวรรค์ผู้ทรงอำนาจองค์หนึ่ง ประกาศด้วยเสียงอันดังว่า “ใครเหมาะสมที่จะแกะตราและเปิดหนังสือม้วนนี้ออก” |
๓ |
แต่ก็ไม่มีใครในสวรรค์ บนโลกหรือใต้แผ่นดินโลก ที่เหมาะสมจะเปิดหนังสือม้วนนี้ออกมาอ่าน |
๔ |
ผมร้องไห้แล้วร้องไห้อีก เพราะยังไม่มีใครเหมาะสมที่จะเปิดหนังสือม้วนนี้ออกมาอ่านได้ |
๕ |
แต่มีผู้อาวุโส องค์หนึ่งพูดกับผมว่า “อย่าร้องไห้เลย ดูนั่นสิ สิงโตจากเผ่าของยูดาห์ ผู้เป็นสายเลือดอันยิ่งใหญ่ของดาวิด ได้รับชัยชนะ และสามารถแกะตราประทับทั้งเจ็ดดวง และเปิดหนังสือม้วนนี้ออกได้” |
๖ |
แล้วผมก็เห็นลูกแกะ ตัวหนึ่งยืนอยู่ตรงกลางใกล้ๆกับบัลลังก์ และมีสิ่งมีชีวิตทั้งสี่และพวกผู้อาวุโสล้อมรอบมันอยู่ ดูเหมือนว่าลูกแกะตัวนั้นเคยถูกฆ่ามาแล้ว มันมีเจ็ดเขา และเจ็ดตา ซึ่งเป็นพระวิญญาณทั้งเจ็ดของพระเจ้าที่พระองค์ส่งออกไปทั่วโลก |
๗ |
แล้วลูกแกะตัวนั้นก็เดินเข้ามารับหนังสือม้วนนั้นจากมือขวาของพระเจ้า ผู้ที่นั่งอยู่บนบัลลังก์ |
๘ |
เมื่อลูกแกะตัวนั้นรับหนังสือม้วนนั้น สิ่งมีชีวิตทั้งสี่กับพวกผู้อาวุโสทั้งยี่สิบสี่องค์ ก็ก้มกราบลงต่อหน้าลูกแกะตัวนั้น ทุกคนถือพิณ และขันทองคำที่เต็มไปด้วยเครื่องหอม ซึ่งเป็นคำอธิษฐานของคนของพระเจ้า |
๙ |
พวกเขาทั้งหลายก็ร้องเพลงบทใหม่ให้กับลูกแกะตัวนั้นว่า “พระองค์เป็นผู้ที่เหมาะสมที่จะได้รับหนังสือม้วนนี้และแกะตราออก เพราะพระองค์เคยถูกฆ่าและด้วยเลือดของพระองค์เองนั้น พระองค์ได้ซื้อคนให้พระเจ้า จากทุกเผ่า ทุกภาษา ทุกเชื้อชาติ และทุกชนชาติ |
๑๐ |
พระองค์ทำให้พวกเขาเป็นพวกกษัตริย์และเป็นพวกนักบวชของพระเจ้าของเรา และพวกเขาครอบครองโลกนี้” |
๑๑ |
แล้วผมก็มองเห็นและได้ยินเสียงของทูตสวรรค์จำนวนเป็นล้านๆที่อยู่ล้อมรอบบัลลังก์ สิ่งมีชีวิตทั้งสี่และผู้อาวุโสทั้งหลาย |
๑๒ |
พูดด้วยเสียงอันดังว่า “ลูกแกะที่ถูกฆ่า คือผู้ที่เหมาะสมจะได้รับฤทธิ์อำนาจ ความมั่งคั่ง สติปัญญา พละกำลัง เกียรติยศ ความรุ่งโรจน์ และคำสรรเสริญ” |
๑๓ |
จากนั้นผมก็ได้ยินเสียงพวกสิ่งมีชีวิตทั้งปวงในสวรรค์ บนโลก ใต้แผ่นดินโลก และในทะเล ใช่แล้ว ทุกสิ่งทุกอย่างที่อยู่ในจักรวาลนี้ พูดว่า “ขอคำสรรเสริญ เกียรติยศ ความรุ่งโรจน์ และฤทธิ์อำนาจ จงมีแด่พระองค์ผู้ที่นั่งอยู่บนบัลลังก์ และแด่ลูกแกะตลอดกาล” |
๑๔ |
จากนั้นสิ่งมีชีวิตทั้งสี่ ก็พูดว่า “อาเมน” แล้วผู้อาวุโสทั้งยี่สิบสี่องค์ก็ก้มลงกราบนมัสการ |
Thai Bible (ERV) 2001 |
Copyright © 2001 by Bible League International |
วิวรณ์ ๕:1 |
วิวรณ์ ๕:2 |
วิวรณ์ ๕:3 |
วิวรณ์ ๕:4 |
วิวรณ์ ๕:5 |
วิวรณ์ ๕:6 |
วิวรณ์ ๕:7 |
วิวรณ์ ๕:8 |
วิวรณ์ ๕:9 |
วิวรณ์ ๕:10 |
วิวรณ์ ๕:11 |
วิวรณ์ ๕:12 |
วิวรณ์ ๕:13 |
วิวรณ์ ๕:14 |
วิวรณ์ 1 / วิวรณ์ 1 |
วิวรณ์ 2 / วิวรณ์ 2 |
วิวรณ์ 3 / วิวรณ์ 3 |
วิวรณ์ 4 / วิวรณ์ 4 |
วิวรณ์ 5 / วิวรณ์ 5 |
วิวรณ์ 6 / วิวรณ์ 6 |
วิวรณ์ 7 / วิวรณ์ 7 |
วิวรณ์ 8 / วิวรณ์ 8 |
วิวรณ์ 9 / วิวรณ์ 9 |
วิวรณ์ 10 / วิวรณ์ 10 |
วิวรณ์ 11 / วิวรณ์ 11 |
วิวรณ์ 12 / วิวรณ์ 12 |
วิวรณ์ 13 / วิวรณ์ 13 |
วิวรณ์ 14 / วิวรณ์ 14 |
วิวรณ์ 15 / วิวรณ์ 15 |
วิวรณ์ 16 / วิวรณ์ 16 |
วิวรณ์ 17 / วิวรณ์ 17 |
วิวรณ์ 18 / วิวรณ์ 18 |
วิวรณ์ 19 / วิวรณ์ 19 |
วิวรณ์ 20 / วิวรณ์ 20 |
วิวรณ์ 21 / วิวรณ์ 21 |
วิวรณ์ 22 / วิวรณ์ 22 |
|
|
|
|
|