๑ |
ผมเปาโล ขอร้องคุณเป็นการส่วนตัวด้วยความอ่อนโยน และด้วยความเมตตาของพระคริสต์ บางคนว่าผมขี้ขลาดเมื่ออยู่กับพวกคุณ แต่กลับกล้าหาญเมื่ออยู่ห่างไกล |
๒ |
เมื่อผมมาผมขอร้องว่าอย่าบังคับให้ผมต้องใช้ความกล้าหาญแบบที่ผมกะจะใช้กับคนพวกนั้นที่หาว่าผมใช้ชีวิตอย่างคนในโลกนี้ |
๓ |
ถึงแม้เราจะใช้ชีวิตอยู่ในโลกนี้ก็จริง แต่เราก็ไม่ได้ต่อสู้เหมือนกับคนของโลกนี้ |
๔ |
เพราะอาวุธที่เราใช้นั้นไม่เหมือนกับอาวุธของโลกนี้ อาวุธของเราเป็นฤทธิ์เดชของพระเจ้าที่จะทำลายที่มั่นต่างๆ เราก็ใช้อาวุธนี้ทำลายข้อโต้แย้งต่างๆที่ต่อต้านพระเจ้า |
๕ |
ทำลายกำแพงสูงทั้งหมดที่ขัดขวางไม่ให้คนรู้เกี่ยวกับเรื่องพระเจ้า เรายังจับความคิดของคนมาเป็นเชลยเพื่อเขาจะได้เชื่อฟังพระคริสต์ |
๖ |
แล้วก็พร้อมที่จะลงโทษการกระทำที่ไม่เชื่อฟังทุกอย่างหลังจากที่พวกคุณเชื่อฟังจนครบถ้วนแล้ว |
๗ |
ลองดูความจริงที่อยู่ต่อหน้าคุณสิ ถ้าใครแน่ใจว่าตัวเองเป็นของพระคริสต์ ก็ให้คิดทบทวนและรู้เสียด้วยว่า เราก็เป็นของพระคริสต์พอๆกับเขา |
๘ |
ถ้าดูเหมือนว่าผมโอ้อวดมากไปเกี่ยวกับสิทธิอำนาจที่องค์เจ้าชีวิตให้กับเรา ผมก็ไม่อายหรอก เพราะมันมีไว้เพื่อเสริมสร้างพวกคุณ ไม่ใช่ทำลาย |
๙ |
ผมไม่อยากให้คุณคิดว่าผมกำลังใช้จดหมายพวกนี้ข่มขู่ให้คุณตกใจ |
๑๐ |
บางคนพูดว่า “จดหมายของเปาโลนั้นน่าประทับใจมากและมีพลังมาก แต่พอตัวเขามาอยู่ต่อหน้ากลับอ่อนแอและพูดไม่เอาไหน” |
๑๑ |
คนที่พูดอย่างนี้ก็ให้จำเอาไว้ว่า เมื่อผมมาถึง ในจดหมายผมเป็นยังไง ผมก็จะเป็นอย่างนั้นต่อหน้าพวกคุณด้วย |
๑๒ |
เราไม่กล้าไปเทียบชั้นหรือเอาตัวไปเปรียบกับคนพวกนั้นที่โอ้อวดเกี่ยวกับคุณสมบัติของเขาหรอก พวกนี้ได้แต่อวดโง่ คือเอาตัวเองเป็นมาตรฐานวัดกันและเปรียบเทียบกัน |
๑๓ |
แต่เราจะไม่โอ้อวดจนเกินไป เราจะโอ้อวดเฉพาะภายในขอบเขตงานที่พระเจ้ามอบหมายให้เราทำเท่านั้น ซึ่งขอบเขตนี้ก็รวมถึงงานที่เราทำกับพวกคุณด้วย |
๑๔ |
เราไม่ได้โอ้อวดจนเกินไป แต่ถ้าเราไม่ได้มาหาพวกคุณจริงๆสิ นั่นแหละแสดงว่าเราโอ้อวดเกินไป แต่แท้จริงแล้ว เราเป็นพวกแรกที่นำข่าวดีเกี่ยวกับพระคริสต์มาให้กับพวกคุณ |
๑๕ |
เราจะโอ้อวดเฉพาะงานที่เราทำ ไม่ใช่งานที่คนอื่นทำ แต่เราหวังว่าเมื่อพวกคุณมีความเชื่อมากขึ้น งานของเราก็จะขยายใหญ่โตมากขึ้นในหมู่พวกคุณด้วย |
๑๖ |
แล้วเราก็จะได้ไปประกาศข่าวดีในเมืองอื่นๆบ้างที่ยังไม่เคยมีใครไป เพราะเราไม่อยากจะอวดอ้างในผลงานที่คนอื่นทำไว้ในพื้นที่ของเขา |
๑๗ |
เหมือนกับที่พระคัมภีร์พูดไว้ว่า “คนที่อยากจะโอ้อวด ก็ให้โอ้อวดแต่องค์เจ้าชีวิตเท่านั้น” |
๑๘ |
ไม่ใช่ว่าคนที่ยกย่องตัวเองจะผ่านการสอบและเป็นที่ยอมรับ แต่เป็นคนที่องค์เจ้าชีวิตยกย่องต่างหาก |
Thai Bible (ERV) 2001 |
Copyright © 2001 by Bible League International |
๒ โครินธ์ ๑๐:1 |
๒ โครินธ์ ๑๐:2 |
๒ โครินธ์ ๑๐:3 |
๒ โครินธ์ ๑๐:4 |
๒ โครินธ์ ๑๐:5 |
๒ โครินธ์ ๑๐:6 |
๒ โครินธ์ ๑๐:7 |
๒ โครินธ์ ๑๐:8 |
๒ โครินธ์ ๑๐:9 |
๒ โครินธ์ ๑๐:10 |
๒ โครินธ์ ๑๐:11 |
๒ โครินธ์ ๑๐:12 |
๒ โครินธ์ ๑๐:13 |
๒ โครินธ์ ๑๐:14 |
๒ โครินธ์ ๑๐:15 |
๒ โครินธ์ ๑๐:16 |
๒ โครินธ์ ๑๐:17 |
๒ โครินธ์ ๑๐:18 |
๒ โครินธ์ 1 / ๒โคริ 1 |
๒ โครินธ์ 2 / ๒โคริ 2 |
๒ โครินธ์ 3 / ๒โคริ 3 |
๒ โครินธ์ 4 / ๒โคริ 4 |
๒ โครินธ์ 5 / ๒โคริ 5 |
๒ โครินธ์ 6 / ๒โคริ 6 |
๒ โครินธ์ 7 / ๒โคริ 7 |
๒ โครินธ์ 8 / ๒โคริ 8 |
๒ โครินธ์ 9 / ๒โคริ 9 |
๒ โครินธ์ 10 / ๒โคริ 10 |
๒ โครินธ์ 11 / ๒โคริ 11 |
๒ โครินธ์ 12 / ๒โคริ 12 |
๒ โครินธ์ 13 / ๒โคริ 13 |
|
|
|
|
|