A A A A A

พระคัมภีร์ในประเทศไทย (ERV) 2001

เศคาริยาห์ ๒

๑

ผมเงยหน้าขึ้นมองเห็นชายคนหนึ่งถือสายวัดอยู่ในมือ

๒

ผมถามเขาว่า “จะไปไหนหรือครับ” เขาตอบผมว่า “เรากำลังจะไปวัดเมืองเยรูซาเล็ม เพื่อดูว่ามันมีขนาดกว้างยาวเท่าไหร่”

๓

แล้วทูตสวรรค์ที่พูดอยู่กับผมก็เดินออกไปต้อนรับทูตสวรรค์อีกองค์หนึ่งที่กำลังเดินเข้ามาหาเขา

๔

ทูตสวรรค์องค์แรกบอกกับทูตสวรรค์องค์ที่สองว่า “ให้วิ่งไปบอกกับชายหนุ่มคนนั้นที่ถือสายวัดว่า ‘เยรูซาเล็มจะเป็นเหมือนกับหมู่บ้านต่างๆในชนบทที่ไม่มีกำแพง เพราะเยรูซาเล็มจะมีคนกับสัตว์อาศัยอยู่อย่างล้นเหลือ’

๕

พระยาห์เวห์พูดว่า ‘แต่เราจะเป็นกำแพงเพลิงที่ล้อมรอบปกป้องเมืองนั้นไว้ และเราก็จะเป็นสง่าราศีให้กับเมืองนั้น’”

๖

พระยาห์เวห์พูดว่า “นี่ พวกเจ้า รีบหนีออกจากแผ่นดินที่อยู่ทางเหนือได้แล้ว เพราะเราทำให้เจ้ากระจัดกระจายไปทั่วทุกสารทิศ

๗

นี่ พวกเจ้าคนศิโยน ที่ตอนนี้อาศัยอยู่ในเมืองบาบิโลน ให้รีบหนีไปจากเมืองนั้นซะ”

๘

หลังจากที่สง่าราศีของพระองค์ได้ปรากฏให้ผมเห็นแล้ว แล้วพระองค์ส่งผมไป นี่คือสิ่งที่พระยาห์เวห์ผู้มีฤทธิ์ทั้งสิ้นพูดเกี่ยวกับชนชาติต่างๆพวกนั้นที่ปล้นพวกเจ้า “ใครทำร้ายเจ้าก็คือทำร้ายแก้วตาดวงใจของเรานั่นเอง

๙

เพราะเราจะยกมือขึ้นเตรียมฟาดขับไล่ชนชาติเหล่านั้นไป ชนชาติเหล่านั้นจะกลายเป็นของที่โดนปล้น สำหรับคนเหล่านั้นที่เคยเป็นทาสของพวกมัน แล้วพวกเจ้าจะได้รู้ว่าพระยาห์เวห์ผู้มีฤทธิ์ทั้งสิ้นเป็นผู้ที่ส่งผมมา”

๑๐

พระยาห์เวห์พูดว่า “นางสาวศิโยนเอ๋ย ร้องเพลงและเฉลิมฉลองกันเถอะ เพราะเรากำลังมาอาศัยอยู่ในเจ้า

๑๑

ในวันนั้น ชนชาติเป็นจำนวนมากจะมาร่วมกับเรา พวกเขาจะกลายเป็นคนของเรา แล้วศิโยน เราจะอาศัยอยู่กับเจ้า” แล้วเจ้าจะได้รู้ว่าพระยาห์เวห์ผู้มีฤทธิ์ทั้งสิ้นได้ส่งผมมาหาพวกเจ้าชาวศิโยน

๑๒

พระยาห์เวห์จะรับยูดาห์เป็นส่วนแบ่งของพระองค์ในแผ่นดินอันศักดิ์สิทธิ์ และพระองค์จะเลือกเยรูซาเล็มเป็นเมืองพิเศษของพระองค์อีกครั้ง

๑๓

มนุษย์ทุกคน ให้เงียบๆไว้ต่อหน้าพระยาห์เวห์ เพราะพระองค์กำลังลุกขึ้นมาจากที่พักอันศักดิ์สิทธิ์ของพระองค์

Thai Bible (ERV) 2001