| ๑ |
| คำพูดของอากูร์ ลูกชายของยาเคห์ จากเมืองมัสสา อากูร์พูดว่า “ข้าแต่พระเจ้า ข้าพเจ้าเหนื่อยล้าเหลือเกิน ข้าแต่พระเจ้า ข้าพเจ้าเหนื่อยล้าเหลือเกิน ข้าพเจ้าก็หมดเรี่ยวแรงแล้ว” |
| ๒ |
| ข้านี่โง่เกินกว่าที่จะเป็นมนุษย์ ข้าไม่มีความเฉลียวฉลาดของมนุษย์เลย |
| ๓ |
| ข้าไม่ได้เรียนรู้เกี่ยวกับสติปัญญา และข้าก็ไม่มีความรู้เกี่ยวกับองค์ผู้ศักดิ์สิทธิ์ด้วย |
| ๔ |
| มีใครบ้างหรือที่ได้ขึ้นไปบนสวรรค์แล้วลงมา มีใครบ้างหรือที่ได้กำสายลมทั้งหมด ไว้ในอุ้งมือของเขา มีใครบ้างหรือที่ได้ห่อมหาสมุทร ไว้ในเสื้อของเขา มีใครบ้างหรือที่ได้ตั้งขอบเขตของโลกนี้ คนนั้นมีชื่อว่าอะไร และลูกชายของเขาชื่อว่าอะไร บอกข้าหน่อย ถ้าเจ้ารู้ |
| ๕ |
| คำพูดของพระเจ้าทุกคำ ได้รับการพิสูจน์แล้วว่าจริง พระองค์เป็นโล่กำบังให้กับคนที่เข้ามาลี้ภัยในพระองค์ |
| ๖ |
| สิ่งที่พระองค์ไม่ได้พูด อย่าไปอ้างว่าพระองค์พูด ไม่อย่างนั้นพระองค์จะมาตักเตือนเจ้า แล้วเจ้าจะถูกเปิดโปงว่าพูดโกหก |
| ๗ |
| พระองค์เจ้าข้า ก่อนที่ข้าพเจ้าจะตายข้าพเจ้าขอสองสิ่งจากพระองค์ ขอพระองค์อย่าได้ปฏิเสธข้าพเจ้าเลย |
| ๘ |
| คือขอให้คำพูดหลอกลวงหรือโกหกอยู่ห่างไกลจากปากของข้าพเจ้า และขออย่าให้ข้าพเจ้าจนเกินไปหรือรวยเกินไป ขอโปรดเลี้ยงข้าพเจ้าให้มีกินพอดิบพอดี |
| ๙ |
| ไม่อย่างนั้น ข้าพเจ้าอาจมีมากเกินไป แล้วปฏิเสธพระองค์โดยพูดว่า “พระยาห์เวห์เป็นใครกัน” หรือข้าพเจ้าอาจจะมีน้อยเกินไป แล้วไปขโมยเขากิน ซึ่งจะทำให้ชื่อเสียงของพระเจ้าของข้าพเจ้าเสื่อมเสียไป |
| ๑๐ |
| อย่าได้นินทาทาสให้นายของเขาฟัง ไม่อย่างนั้น ทาสคนนั้นอาจจะสาปแช่งเจ้า และเจ้าก็จะต้องรับโทษ |
| ๑๑ |
| บางคนสาปแช่งพ่อตัวเอง และไม่อวยพรแม่ตัวเอง |
| ๑๒ |
| บางคนคิดว่าตัวเองบริสุทธิ์ แต่พวกเขายังไม่ได้รับการชำระล้างจากความชั่วช้าของเขา |
| ๑๓ |
| บางคนก็โคตรหยิ่งเลย เชิดหน้าใส่คนอื่น |
| ๑๔ |
| บางคนมีฟันเป็นดาบ มีคางเป็นมีด กลืนกินคนจนจนหมดโลก คนขัดสนสูญพันธุ์ไปจากมนุษย์ชาติ |
| ๑๕ |
| ปลิงตัวหนึ่งมีลูกตัวเมียสองตัว พวกลูกพูดว่า “ขออีก ขออีก” มีอยู่สามอย่างที่ไม่เคยอิ่ม มีอยู่สี่อย่างที่ไม่เคยพูดว่า “พอแล้ว” |
| ๑๖ |
| นั่นคือ แดนคนตาย ครรภ์ที่เป็นหมัน แผ่นดินที่ไม่เคยอิ่มน้ำ และก็ไฟที่ไม่เคยพูดว่า “พอแล้ว” |
| ๑๗ |
| สายตาที่เย้ยหยันพ่อ และดูถูกแม่ที่ชราแล้ว จะถูกกาป่าจิกออกมา และถูกพวกแร้งรุมทึ้งกิน |
| ๑๘ |
| มีอยู่สามสิ่งที่ข้าตะลึงงัน มีสี่สิ่งที่เกินความเข้าใจข้า |
| ๑๙ |
| คือการบินของนกอินทรีในท้องฟ้า การเลื้อยของงูบนหิน การแล่นของเรือในใจกลางทะเล และการร่วมรักของชายหญิง |
| ๒๐ |
| นี่คือหนทางของหญิงที่มีชู้ นางกิน แล้วก็เช็ดปาก และพูดว่า “ฉันไม่ได้ทำผิดอะไร” |
| ๒๑ |
| แผ่นดินจะสั่นภายใต้สามสิ่งนี้ มีสี่สิ่งที่มันทนไม่ไหว |
| ๒๒ |
| คือ เมื่อทาสกลายเป็นกษัตริย์ เมื่อคนโง่ มีกินอย่างเหลือเฟือ |
| ๒๓ |
| เมื่อหญิงที่ไม่มีใครรักเลยยังได้แต่งงาน และเมื่อสาวใช้มาแทนที่นายหญิงของเธอ |
| ๒๔ |
| ในโลกนี้ มีอยู่สี่อย่างที่ตัวเล็กเหลือเกิน แต่ก็ฉลาดมาก |
| ๒๕ |
| คือพวกมดที่ไม่ค่อยแข็งแรง แต่รู้จักเก็บสะสมอาหารไว้ในหน้าร้อน |
| ๒๖ |
| พวกตัวไฮแรกซ์ ที่มีแรงน้อย แต่สามารถหาที่อยู่ตามซอกหิน |
| ๒๗ |
| พวกตั๊กแตนที่ไม่มีกษัตริย์ แต่ออกไปเป็นขบวน |
| ๒๘ |
| แล้วพวกตุ๊กแกแคระ ที่จับได้ด้วยมือเปล่า แต่เจออยู่ในวังของกษัตริย์ |
| ๒๙ |
| มีสามสิ่งที่เคลื่อนไหวอย่างสง่างาม มีสี่สิ่งที่ย่างก้าวอย่างสง่าผ่าเผย |
| ๓๐ |
| คือสิงโต สัตว์ที่มีกำลังมากที่สุด และไม่เคยถอยให้กับอะไรเลย |
| ๓๑ |
| พ่อไก่ที่เดินเชิดหน้า แพะตัวผู้ และกษัตริย์ที่เดินนำหน้าประชาชนของพระองค์ |
| ๓๒ |
| ถ้าเจ้าไปอวดตัวอย่างโง่ๆ และถ้าเจ้าวางแผนชั่วในใจ ก็ให้เอามือปิดปากตัวเองซะ |
| ๓๓ |
| กวนนม จะได้เนย บิดจมูก จะได้เลือด กวนโมโห เดี๋ยวได้เรื่อง |
| Thai Bible (ERV) 2001 |
| Copyright © 2001 by Bible League International |
| สุภาษิต ๓๐:1 |
| สุภาษิต ๓๐:2 |
| สุภาษิต ๓๐:3 |
| สุภาษิต ๓๐:4 |
| สุภาษิต ๓๐:5 |
| สุภาษิต ๓๐:6 |
| สุภาษิต ๓๐:7 |
| สุภาษิต ๓๐:8 |
| สุภาษิต ๓๐:9 |
| สุภาษิต ๓๐:10 |
| สุภาษิต ๓๐:11 |
| สุภาษิต ๓๐:12 |
| สุภาษิต ๓๐:13 |
| สุภาษิต ๓๐:14 |
| สุภาษิต ๓๐:15 |
| สุภาษิต ๓๐:16 |
| สุภาษิต ๓๐:17 |
| สุภาษิต ๓๐:18 |
| สุภาษิต ๓๐:19 |
| สุภาษิต ๓๐:20 |
| สุภาษิต ๓๐:21 |
| สุภาษิต ๓๐:22 |
| สุภาษิต ๓๐:23 |
| สุภาษิต ๓๐:24 |
| สุภาษิต ๓๐:25 |
| สุภาษิต ๓๐:26 |
| สุภาษิต ๓๐:27 |
| สุภาษิต ๓๐:28 |
| สุภาษิต ๓๐:29 |
| สุภาษิต ๓๐:30 |
| สุภาษิต ๓๐:31 |
| สุภาษิต ๓๐:32 |
| สุภาษิต ๓๐:33 |
| สุภาษิต 1 / สุภาษิ 1 |
| สุภาษิต 2 / สุภาษิ 2 |
| สุภาษิต 3 / สุภาษิ 3 |
| สุภาษิต 4 / สุภาษิ 4 |
| สุภาษิต 5 / สุภาษิ 5 |
| สุภาษิต 6 / สุภาษิ 6 |
| สุภาษิต 7 / สุภาษิ 7 |
| สุภาษิต 8 / สุภาษิ 8 |
| สุภาษิต 9 / สุภาษิ 9 |
| สุภาษิต 10 / สุภาษิ 10 |
| สุภาษิต 11 / สุภาษิ 11 |
| สุภาษิต 12 / สุภาษิ 12 |
| สุภาษิต 13 / สุภาษิ 13 |
| สุภาษิต 14 / สุภาษิ 14 |
| สุภาษิต 15 / สุภาษิ 15 |
| สุภาษิต 16 / สุภาษิ 16 |
| สุภาษิต 17 / สุภาษิ 17 |
| สุภาษิต 18 / สุภาษิ 18 |
| สุภาษิต 19 / สุภาษิ 19 |
| สุภาษิต 20 / สุภาษิ 20 |
| สุภาษิต 21 / สุภาษิ 21 |
| สุภาษิต 22 / สุภาษิ 22 |
| สุภาษิต 23 / สุภาษิ 23 |
| สุภาษิต 24 / สุภาษิ 24 |
| สุภาษิต 25 / สุภาษิ 25 |
| สุภาษิต 26 / สุภาษิ 26 |
| สุภาษิต 27 / สุภาษิ 27 |
| สุภาษิต 28 / สุภาษิ 28 |
| สุภาษิต 29 / สุภาษิ 29 |
| สุภาษิต 30 / สุภาษิ 30 |
| สุภาษิต 31 / สุภาษิ 31 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|