| ๑ |
| อย่าอิจฉาคนชั่ว อย่าคิดจะไปร่วมกับพวกเขา |
| ๒ |
| เพราะใจของพวกเขาคบคิดกันวางแผนร้าย และริมฝีปากพวกเขาก็มีแต่ก่อความเดือดร้อน |
| ๓ |
| บ้านเรือนต้องใช้สติปัญญาสร้าง ความเข้าใจจะทำให้มันมั่นคง |
| ๔ |
| ความรู้จะทำให้ห้องต่างๆเต็มไปด้วย ทรัพย์สินที่มีค่าและสวยงาม |
| ๕ |
| คนฉลาดนั้นมีพลังยิ่งกว่าคนแข็งแรง คนที่มีความรู้นั้นมีพลังยิ่งกว่าคนมีกำลังมาก |
| ๖ |
| เจ้าต้องมีกลยุทธ์ที่ดีในการทำสงคราม ถ้ามีที่ปรึกษามากๆก็จะชนะ |
| ๗ |
| สำหรับคนโง่ สติปัญญานั้นก็สูงเกินเอื้อม ในที่ประชุมตรงประตูเมือง คนโง่ก็ปิดปากเงียบไม่มีอะไรจะพูด |
| ๘ |
| บางคนก็วางแผนที่จะทำชั่วอยู่เสมอ คนอย่างนี้ได้ชื่อว่า “คนเจ้าเล่ห์” |
| ๙ |
| สิ่งที่คนโง่วางแผนจะทำนั้นคือความบาป คนที่ชอบเยาะเย้ยเป็นที่น่าขยะแขยง |
| ๑๐ |
| ถ้าเจ้าอ่อนแอในยามคับขัน เจ้าก็เป็นคนอ่อนแอจริงๆ |
| ๑๑ |
| ให้ช่วยเหลือคนเหล่านั้นที่กำลังถูกนำไปฆ่า และอย่าได้ยั้งมือที่จะช่วยเหลือคนที่กำลังโซซัดโซเซไปให้เขาฆ่า |
| ๑๒ |
| เพราะถ้าเจ้าพูดว่า “ดูสิ พวกเราไม่รู้เรื่องนี้เลย” พระเจ้าผู้ทดสอบใจจะไม่รู้เรื่องเชียวหรือ พระองค์ผู้เฝ้าสังเกตเจ้าจะไม่รู้หรือ พระองค์จะไม่ตอบแทนแต่ละคนตามการกระทำของเขาหรือ |
| ๑๓ |
| ลูกจ๋า กินน้ำผึ้งนะ เพราะว่ามันดี และรวงผึ้งนั้นมีรสชาติหวานต่อลิ้นของเจ้า |
| ๑๔ |
| และให้รู้ไว้ด้วยว่าสติปัญญานั้นก็หวานต่อจิตวิญญาณของเจ้า ถ้าเจ้าหามันพบ เจ้าก็จะมีอนาคตที่ดี และเจ้าจะสมหวัง |
| ๑๕ |
| อย่าทำเหมือนคนร้ายที่หมอบซุ่มอยู่คอยปล้นบ้านคนดี อย่าจู่โจมบ้านของคนดีนั้น |
| ๑๖ |
| เพราะคนดีถึงจะล้มลงเจ็ดครั้ง ก็จะลุกขึ้นมาได้ทั้งเจ็ดครั้ง แต่คนชั่วเมื่อถูกความหายนะเล่นงานแค่ครั้งเดียว ก็จบกัน |
| ๑๗ |
| เมื่อศัตรูของเจ้าล้มลง ก็อย่าได้สะใจ เมื่อเขาถูกโค่นลงก็อย่าได้ดีใจ |
| ๑๘ |
| ไม่อย่างนั้นเมื่อพระยาห์เวห์เห็น พระองค์จะไม่พอใจ และหันความโกรธไปจากศัตรูของเจ้า |
| ๑๙ |
| อย่าโกรธเป็นฟืนเป็นไฟต่อคนทำชั่ว แล้วอย่าไปอิจฉาคนเลวเลย |
| ๒๐ |
| เพราะคนชั่วนั้นไม่มีอนาคต ตะเกียงของคนเลวจะถูกดับวูบไป |
| ๒๑ |
| ลูกเอ๋ย ให้ยำเกรงพระยาห์เวห์และกษัตริย์ และอย่าได้กบฏต่อทั้งสองพระองค์นั้น |
| ๒๒ |
| เพราะทั้งสองพระองค์สามารถส่งความหายนะมาสู่เจ้า อย่างไม่ทันตั้งตัว แล้วใครจะรู้ว่าความล่มจมที่ทั้งสองจะนำมานั้นจะขนาดไหน |
| ๒๓ |
| นี่ก็เป็นคำพูดของคนฉลาดด้วยคือ การตัดสินที่ลำเอียงเป็นสิ่งที่ไม่ดี |
| ๒๔ |
| ชนชาติต่างๆจะสาปแช่งและประณาม พวกผู้พิพากษาที่ตัดสินคนชั่วว่า “เป็นผู้บริสุทธิ์” |
| ๒๕ |
| ผู้คนจะอวยพรพวกผู้พิพากษาที่ตัดสินลงโทษคนผิด พวกผู้พิพากษาเหล่านั้นจะได้ดี |
| ๒๖ |
| คำตอบที่ซื่อตรง ให้ความสุขเหมือนกับการจูบที่ริมฝีปาก |
| ๒๗ |
| ก่อนอื่น เตรียมทุ่งนาให้พร้อม แล้วหว่านพืชให้เสร็จ แล้วค่อยปลูกบ้านของเจ้า |
| ๒๘ |
| อย่าได้เป็นพยานปรักปรำเพื่อนบ้านในเมื่อเขาไม่ได้ทำอะไรผิด และอย่าพูดหลอกลวง |
| ๒๙ |
| อย่าพูดว่า “ข้าจะทำกับมัน อย่างที่มันทำกับข้า ข้าจะแก้แค้นมันให้สาสมกับที่มันทำกับข้า” |
| ๓๐ |
| เราผ่านไร่นาของคนขี้เกียจ และผ่านไร่องุ่นของคนโง่ |
| ๓๑ |
| มีแต่หนามขึ้นเต็มไปหมด หญ้าก็รกปิดหน้าดิน ส่วนกำแพงหินก็พังทลายลง |
| ๓๒ |
| เรามองดู และครุ่นคิดในใจ เราสังเกต และได้บทเรียนนี้ว่า |
| ๓๓ |
| นอนสักนิด งีบสักหน่อย กอดอกพักสักครู่ |
| ๓๔ |
| แล้วความจนก็จะจู่โจมเข้ามาหาเจ้าอย่างโจร ความอดอยากจะจู่โจมเข้ามาอย่างคนที่ติดอาวุธ |
| Thai Bible (ERV) 2001 |
| Copyright © 2001 by Bible League International |
| สุภาษิต ๒๔:1 |
| สุภาษิต ๒๔:2 |
| สุภาษิต ๒๔:3 |
| สุภาษิต ๒๔:4 |
| สุภาษิต ๒๔:5 |
| สุภาษิต ๒๔:6 |
| สุภาษิต ๒๔:7 |
| สุภาษิต ๒๔:8 |
| สุภาษิต ๒๔:9 |
| สุภาษิต ๒๔:10 |
| สุภาษิต ๒๔:11 |
| สุภาษิต ๒๔:12 |
| สุภาษิต ๒๔:13 |
| สุภาษิต ๒๔:14 |
| สุภาษิต ๒๔:15 |
| สุภาษิต ๒๔:16 |
| สุภาษิต ๒๔:17 |
| สุภาษิต ๒๔:18 |
| สุภาษิต ๒๔:19 |
| สุภาษิต ๒๔:20 |
| สุภาษิต ๒๔:21 |
| สุภาษิต ๒๔:22 |
| สุภาษิต ๒๔:23 |
| สุภาษิต ๒๔:24 |
| สุภาษิต ๒๔:25 |
| สุภาษิต ๒๔:26 |
| สุภาษิต ๒๔:27 |
| สุภาษิต ๒๔:28 |
| สุภาษิต ๒๔:29 |
| สุภาษิต ๒๔:30 |
| สุภาษิต ๒๔:31 |
| สุภาษิต ๒๔:32 |
| สุภาษิต ๒๔:33 |
| สุภาษิต ๒๔:34 |
| สุภาษิต 1 / สุภาษิ 1 |
| สุภาษิต 2 / สุภาษิ 2 |
| สุภาษิต 3 / สุภาษิ 3 |
| สุภาษิต 4 / สุภาษิ 4 |
| สุภาษิต 5 / สุภาษิ 5 |
| สุภาษิต 6 / สุภาษิ 6 |
| สุภาษิต 7 / สุภาษิ 7 |
| สุภาษิต 8 / สุภาษิ 8 |
| สุภาษิต 9 / สุภาษิ 9 |
| สุภาษิต 10 / สุภาษิ 10 |
| สุภาษิต 11 / สุภาษิ 11 |
| สุภาษิต 12 / สุภาษิ 12 |
| สุภาษิต 13 / สุภาษิ 13 |
| สุภาษิต 14 / สุภาษิ 14 |
| สุภาษิต 15 / สุภาษิ 15 |
| สุภาษิต 16 / สุภาษิ 16 |
| สุภาษิต 17 / สุภาษิ 17 |
| สุภาษิต 18 / สุภาษิ 18 |
| สุภาษิต 19 / สุภาษิ 19 |
| สุภาษิต 20 / สุภาษิ 20 |
| สุภาษิต 21 / สุภาษิ 21 |
| สุภาษิต 22 / สุภาษิ 22 |
| สุภาษิต 23 / สุภาษิ 23 |
| สุภาษิต 24 / สุภาษิ 24 |
| สุภาษิต 25 / สุภาษิ 25 |
| สุภาษิต 26 / สุภาษิ 26 |
| สุภาษิต 27 / สุภาษิ 27 |
| สุภาษิต 28 / สุภาษิ 28 |
| สุภาษิต 29 / สุภาษิ 29 |
| สุภาษิต 30 / สุภาษิ 30 |
| สุภาษิต 31 / สุภาษิ 31 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|