|
|
|
|
|
|
|
|
|
พระคัมภีร์ในประเทศไทย (ERV) 2001
|
สุภาษิต ๑๙
|
๑ |
เป็นคนยากจนที่ซื่อสัตย์ ยังดีกว่าเป็นคนหลอกลวงที่โง่ |
๒ |
อยากทำโน่นทำนี่โดยขาดความรู้ ย่อมนำไปสู่ความหายนะ คนที่ทำอะไรอย่างเร่งรีบย่อมผิดพลาด |
๓ |
ความโง่ของคนย่อมทำลายชีวิตของเขาเอง แต่ใจของเขากลับมาโกรธพระยาห์เวห์ |
๔ |
ความมั่งคั่งทำให้มีเพื่อนฝูงมากมาย แต่ถ้าจนเมื่อไหร่เพื่อนก็ปลีกตัวออกห่าง |
๕ |
พยานเท็จจะต้องถูกลงโทษแน่ พยานที่พูดโกหกก็หนีไม่พ้นโทษหรอก |
๖ |
คนชอบเอาใจคนที่ให้อย่างใจกว้าง ทุกคนอยากเป็นมิตรกับคนที่ให้ของขวัญ |
๗ |
ส่วนคนยากจน ขนาดพี่น้องของเขาเองก็ยังรังเกียจเลย แล้วเพื่อนๆของเขา จะไม่ยิ่งตีตัวออกห่างหรือ เมื่อเขาจะขอความช่วยเหลือ ทุกคนก็หลบหน้ากันไปหมด |
๘ |
คนที่แสวงหาความเข้าใจ ก็รักตนเอง คนที่รักษาความรู้ ก็พบกับความสำเร็จ |
๙ |
พยานเท็จจะต้องถูกลงโทษแน่ พยานที่พูดโกหกจะพินาศ |
๑๐ |
มันไม่เข้าท่าเลย ที่คนโง่จะอยู่อย่างหรูหรา ยิ่งไม่เข้าท่าใหญ่ ที่ทาสจะขึ้นมาปกครองพวกเจ้านาย |
๑๑ |
คนฉลาดโกรธช้า และถ้าเขามองข้ามความผิดที่คนอื่นทำต่อเขา มันก็จะทำให้เขามีชื่อเสียงมากขึ้น |
๑๒ |
ความโกรธของกษัตริย์เปรียบเหมือนสิงโตคำราม ส่วนความโปรดปรานของเขา เปรียบเหมือนน้ำค้างบนใบหญ้า |
๑๓ |
ลูกชายที่โง่เขลาก็นำความหายนะมาสู่พ่อ ส่วนภรรยาที่ชอบชวนทะเลาะวิวาท ก็เปรียบเหมือนหลังคาที่รั่วไม่หยุด |
๑๔ |
บ้านและทรัพย์สมบัติเป็นมรดกที่ได้จากพ่อ แต่ภรรยาที่รู้จักคิดนั้นมาจากพระยาห์เวห์ |
๑๕ |
คนขี้เกียจนอนได้ทั้งวัน คนเกียจคร้านจะหิวโหย |
๑๖ |
คนที่เชื่อฟังคำสั่งสอน ก็รักษาชีวิตของตน ส่วนคนที่ประมาทในทางของตนก็จะตายไป |
๑๗ |
การเอื้อเฟื้อต่อคนจน คือการให้พระยาห์เวห์ยืม และพระองค์จะตอบแทนความดีที่เขาทำ |
๑๘ |
ตีสอนลูกชายของเจ้าในขณะที่ยังไม่สายเกินไป เมื่อเจ้าไม่ยอมตีสอนเขา ก็เท่ากับฆ่าลูกตัวเอง |
๑๙ |
คนขี้โมโหจะต้องได้รับโทษ ถึงเจ้าจะช่วยชีวิตเขา เจ้าก็ต้องช่วยอยู่เรื่อยไป |
๒๐ |
ฟังคำแนะนำ และยอมรับคำตักเตือน เพื่อว่าเจ้าจะได้ฉลาดในที่สุด |
๒๑ |
มนุษย์มีแผนมากมายในใจ แต่แผนที่สำเร็จคือแผนของพระยาห์เวห์ |
๒๒ |
ความโลภเป็นเรื่องน่าอับอาย เป็นคนจนดีกว่าเป็นคนโกหก |
๒๓ |
ความยำเกรงพระยาห์เวห์นำไปสู่ชีวิต ทำให้ผู้นั้นได้พักผ่อนอย่างเป็นสุข ไม่มีภัยอันตรายมากล้ำกรายได้ |
๒๔ |
คนขี้เกียจซุกมือไว้ในชาม และไม่ยอมแม้แต่จะยกอาหารเข้าปาก |
๒๕ |
ถ้าตีสอนคนหยิ่งจองหอง คนอ่อนต่อโลกจะได้เห็นแล้วรู้จักคิด ว่ากล่าวคนหัวไวแล้วเขาจะฉลาดขึ้น |
๒๖ |
คนที่ปล้นพ่อ และทำให้แม่ไร้ที่อยู่ ก็นำความอับอายและความอัปยศมาสู่ตนเอง |
๒๗ |
ลูกเอ๋ย ถ้าอยากจะทิ้งทางแห่งปัญญาไป ก็หยุดฟังคำตักเตือนสิ |
๒๘ |
พยานที่ไร้ค่าก็เยาะเย้ยความยุติธรรม ปากของคนชั่วก็เอร็ดอร่อยกับความชั่ว |
๒๙ |
การลงโทษก็เตรียมไว้สำหรับคนหยิ่งจองหอง การโบยตีก็เตรียมไว้สำหรับหลังของคนโง่ |
Thai Bible (ERV) 2001 |
Copyright © 2001 by Bible League International |
สุภาษิต ๑๙:1 |
สุภาษิต ๑๙:2 |
สุภาษิต ๑๙:3 |
สุภาษิต ๑๙:4 |
สุภาษิต ๑๙:5 |
สุภาษิต ๑๙:6 |
สุภาษิต ๑๙:7 |
สุภาษิต ๑๙:8 |
สุภาษิต ๑๙:9 |
สุภาษิต ๑๙:10 |
สุภาษิต ๑๙:11 |
สุภาษิต ๑๙:12 |
สุภาษิต ๑๙:13 |
สุภาษิต ๑๙:14 |
สุภาษิต ๑๙:15 |
สุภาษิต ๑๙:16 |
สุภาษิต ๑๙:17 |
สุภาษิต ๑๙:18 |
สุภาษิต ๑๙:19 |
สุภาษิต ๑๙:20 |
สุภาษิต ๑๙:21 |
สุภาษิต ๑๙:22 |
สุภาษิต ๑๙:23 |
สุภาษิต ๑๙:24 |
สุภาษิต ๑๙:25 |
สุภาษิต ๑๙:26 |
สุภาษิต ๑๙:27 |
สุภาษิต ๑๙:28 |
สุภาษิต ๑๙:29 |
สุภาษิต 1 / สุภาษิ 1 |
สุภาษิต 2 / สุภาษิ 2 |
สุภาษิต 3 / สุภาษิ 3 |
สุภาษิต 4 / สุภาษิ 4 |
สุภาษิต 5 / สุภาษิ 5 |
สุภาษิต 6 / สุภาษิ 6 |
สุภาษิต 7 / สุภาษิ 7 |
สุภาษิต 8 / สุภาษิ 8 |
สุภาษิต 9 / สุภาษิ 9 |
สุภาษิต 10 / สุภาษิ 10 |
สุภาษิต 11 / สุภาษิ 11 |
สุภาษิต 12 / สุภาษิ 12 |
สุภาษิต 13 / สุภาษิ 13 |
สุภาษิต 14 / สุภาษิ 14 |
สุภาษิต 15 / สุภาษิ 15 |
สุภาษิต 16 / สุภาษิ 16 |
สุภาษิต 17 / สุภาษิ 17 |
สุภาษิต 18 / สุภาษิ 18 |
สุภาษิต 19 / สุภาษิ 19 |
สุภาษิต 20 / สุภาษิ 20 |
สุภาษิต 21 / สุภาษิ 21 |
สุภาษิต 22 / สุภาษิ 22 |
สุภาษิต 23 / สุภาษิ 23 |
สุภาษิต 24 / สุภาษิ 24 |
สุภาษิต 25 / สุภาษิ 25 |
สุภาษิต 26 / สุภาษิ 26 |
สุภาษิต 27 / สุภาษิ 27 |
สุภาษิต 28 / สุภาษิ 28 |
สุภาษิต 29 / สุภาษิ 29 |
สุภาษิต 30 / สุภาษิ 30 |
สุภาษิต 31 / สุภาษิ 31 |
|
|
|
|
|