A A A A A

พระคัมภีร์ในประเทศไทย (ERV) 2001

สดุดี ๖๐

๑

ถึงหัวหน้านักร้อง ให้ร้องเพลงโดยใช้ทำนอง “ดอกลิลลี่แห่งสัญญา” เพลงมิคทามของดาวิด สำหรับการสั่งสอน เขียนในช่วงที่ดาวิดต่อสู้กับชาวอารัมนาหะราอิมและชาวอารัมโซบาห์ ตอนขากลับโยอาบได้ฆ่าทหารชาวเอโดมไปหนึ่งหมื่นสองพันคนที่หุบเขาเกลือ ข้าแต่พระเจ้า พระองค์ทอดทิ้งพวกเรา และทลายกำแพงของพวกเรา พระองค์โกรธพวกเรา โปรดนำพวกเรากลับไปสู่สภาพเดิมด้วยเถิด

๒

พระองค์ทำให้แผ่นดินไหวและแยกแผ่นดินออก โปรดซ่อมรอยร้าวด้วยเถิดเพราะมันกำลังจะพังทลาย

๓

พระองค์ทำให้คนของพระองค์เดือดร้อนจนล้มโซเซไป เหมือนกับพระองค์มอมเหล้าองุ่นเราจนโซซัดโซเซไป

๔

พระองค์ยกธงให้กับคนที่เกรงกลัวพระองค์เห็น เพื่อพวกเขาจะได้หนีคมธนูที่วิ่งเข้าไปหา เซลาห์

๕

ช่วยตอบข้าพเจ้าด้วยและใช้มือขวาอันทรงพลังของพระองค์ ช่วยพวกเราให้รอดด้วยเถิดเพื่อคนที่พระองค์รักจะหนีไปได้

๖

ในวิหารของพระองค์ พระเจ้าพูดว่า “เราจะชนะและเราจะวัดและจัดสรรปันส่วนเมืองเชเคม และหุบเขาสุคคทให้กับคนของเรา

๗

ดินแดนกิเลอาดเป็นของเรา ดินแดนมนัสเสห์เป็นของเรา เผ่าเอฟราอิมเป็นหมวกเหล็กของเรา ส่วนเผ่ายูดาห์ เป็นคทา ของเรา

๘

ชนชาติโมอับเป็นอ่างล้างของเรา เราโยนรองเท้าของเราให้ชนชาติเอโดมที่เป็นทาสของเรา เราโห่ร้องอย่างผู้มีชัยเหนือดินแดนฟิลิสเตีย”

๙

ใครเล่าจะนำข้าพเจ้าไปยึดเมืองที่มีกำแพงแน่นหนานั้น ใครเล่าจะนำข้าพเจ้าไปไกลถึงดินแดนเอโดม

๑๐

เพราะพระองค์ทอดทิ้งพวกเราแล้ว ไม่ใช่หรือ ข้าแต่พระเจ้า พระองค์ไม่ไปร่วมทัพกับพวกเราแล้ว

๑๑

ข้าแต่พระเจ้า ช่วยเหลือพวกเราต่อสู้กับศัตรูด้วยเถิด เพราะความช่วยเหลือจากมนุษย์ ไม่มีประโยชน์

๑๒

ต้องเป็นความช่วยเหลือจากพระเจ้าเท่านั้นพวกเราถึงจะชนะ พระองค์จะเหยียบย่ำศัตรูของพวกเรา