A A A A A

พระคัมภีร์ในประเทศไทย (ERV) 2001

สดุดี ๑๐๙

๑

ถึงหัวหน้านักร้อง เพลงสดุดีของดาวิด ข้าแต่พระเจ้า ผู้ที่ข้าพเจ้าสรรเสริญ โปรดอย่าทำเป็นหูหนวก

๒

เพราะปากของคนชั่วร้ายและคนหลอกลวงพูดใส่ร้ายข้าพเจ้า และลิ้นของพวกเขาโกหกเกี่ยวกับข้าพเจ้า

๓

พวกเขาพากันรุมล้อมข้าพเจ้าและพูดถึงข้าพเจ้าอย่างเกลียดชัง และโจมตีข้าพเจ้าทั้งๆที่ข้าพเจ้าไม่ได้ทำอะไรพวกเขา

๔

พวกเขาตอบแทนความรักของข้าพเจ้าด้วยคำกล่าวหา ถึงแม้ว่าข้าพเจ้าอธิษฐานเผื่อพวกเขา

๕

พวกเขาตอบแทนความดีของข้าพเจ้าด้วยความชั่ว เขาตอบแทนความรักของข้าพเจ้าด้วยความเกลียดชัง

๖

ขอแต่งตั้งผู้พิพากษาที่ชั่วร้ายเหนือเขา ขอให้ผู้กล่าวหายืนอยู่ทางขวามือของเขา

๗

เมื่อเขาถูกพิพากษา ขอให้ผลออกมาว่าเขาผิด และแม้แต่คำอธิษฐานของเขาก็ขอให้ถือว่าบาปด้วย

๘

ขอให้เขามีชีวิตสั้น และให้คนอื่นมารับตำแหน่งของเขาแทน

๙

ขอให้ลูกๆของเขากำพร้า และภรรยาของเขาเป็นม่าย

๑๐

ขอให้ลูกๆของเขาเดินเร่ร่อนขอทาน และถูกไล่ออกไปจากบ้านปรักหักพังของเขา

๑๑

ขอให้เจ้าหนี้ยึดทุกสิ่งทุกอย่างของเขาไป และขอให้พวกคนแปลกหน้ามาปล้นทุกสิ่งที่เขาทำงานหามาได้

๑๒

ขออย่าให้มีใครมีน้ำใจต่อเขาเลย และขออย่าให้มีใครสงสารลูกๆที่กำพร้าของเขา

๑๓

ขอให้ลูกหลานของเขาถูกตัดขาดไปจากโลกนี้ ขอให้ชื่อของเขาถูกลบเลือนไปจากคนรุ่นต่อไป

๑๔

ขอให้พระยาห์เวห์จดจำความบาปของบรรพบุรุษของเขาอยู่เสมอ ขอให้บาปของแม่เขาไม่มีวันถูกลบเลือนไป

๑๕

ขอให้ความบาปเหล่านั้นของพวกเขาอยู่ต่อหน้าต่อตาพระยาห์เวห์ตลอดเวลา และขอให้พระองค์ทำให้โลกนี้ลืมเลือนครอบครัวของเขาไปจนหมดสิ้น

๑๖

เพราะเขาไม่เคยมีน้ำใจต่อใครเลย เขาข่มเหงรังแกคนยากจนและคนขัดสนและตามเข่นฆ่าคนที่สิ้นหวัง

๑๗

เขาชอบสาปแช่งคนอื่น ก็ขอให้คำสาปแช่งตกกับตัวเขาเอง เขาไม่ชอบอวยพรคนอื่น ก็ขอให้พระพรห่างไกลจากตัวเขา

๑๘

เขาสาปแช่งคนอื่นบ่อยเท่ากับสวมเสื้อผ้า ดังนั้นขอให้คำสาปแช่งเหล่านั้นเข้าไปในตัวเขาเหมือนน้ำที่เขาดื่ม และซึมเข้าไปในกระดูกของเขาเหมือนน้ำมันมะกอก

๑๙

ขอให้คำสาปแช่งเหล่านั้นติดตัวเขาเหมือนเสื้อผ้าที่เขาใส่ และเป็นเข็มขัดที่รัดเอวเขาอยู่เสมอ

๒๐

ขอให้พระยาห์เวห์ลงโทษผู้กล่าวหาของข้าพเจ้า ด้วยสิ่งเหล่านี้ คือลงโทษคนเหล่านั้นที่พูดชั่วร้ายเกี่ยวกับข้าพเจ้า

๒๑

ข้าแต่พระยาห์เวห์ องค์เจ้าชีวิตของข้าพเจ้า โปรดช่วยข้าพเจ้าเพื่อรักษาชื่อเสียงอันดีของพระองค์ โปรดช่วยข้าพเจ้าให้รอดตามความรักมั่นคงที่มีอย่างล้นเหลือของพระองค์

๒๒

เพราะข้าพเจ้ายากจนและขัดสน ใจของข้าพเจ้าสั่นระรัวอยู่ภายใน

๒๓

ข้าพเจ้ากำลังเลือนรางไปเหมือนเงาในตอนค่ำคืน ข้าพเจ้ารู้สึกเหมือนตั๊กแตนที่โดนปัดทิ้งไป

๒๔

เข่าของข้าพเจ้าสั่นเทิ้มเพราะถือศีลอด และร่างกายของข้าพเจ้าก็ซูบผอมไป

๒๕

พวกเขาเหยียดหยามข้าพเจ้า พวกเขามองข้าพเจ้าแล้วก็ส่ายหัว

๒๖

ข้าแต่พระยาห์เวห์ พระเจ้าของข้าพเจ้า โปรดช่วยข้าพเจ้าด้วย โปรดช่วยข้าพเจ้าให้รอดด้วยเถิด

๒๗

แล้วพวกเขาจะได้รู้ว่า นี่แหละเป็นฝีมือของพระองค์ พวกเขาจะได้รู้ว่า เป็นพระองค์เองพระยาห์เวห์ ที่ทำสิ่งนี้

๒๘

พวกเขาอาจจะสาปแช่ง แต่พระองค์จะอวยพร พวกเขาอาจจะรุกขึ้นมาต่อต้านข้าพเจ้า แต่พวกเขาจะได้รับความอับอายขายหน้า และข้าพเจ้าผู้รับใช้ของพระองค์จะได้เฉลิมฉลอง

๒๙

ขอให้พวกผู้กล่าวหาข้าพเจ้า สวมใส่ความอับอายเหมือนเสื้อผ้า ขอให้ความอัปยศห่อหุ้มพวกเขาเหมือนเสื้อคลุม

๓๐

ข้าพเจ้าจะขอบคุณพระยาห์เวห์เป็นอย่างสูง ข้าพเจ้าสรรเสริญพระองค์ต่อหน้าคนเป็นจำนวนมาก

๓๑

เพราะพระองค์ยืนอยู่ทางขวามือของคนขัดสน เพื่อช่วยให้พวกเขารอดพ้นจากคนเหล่านั้นที่พยายามจะให้เขาถูกตัดสินประหาร

Thai Bible (ERV) 2001