Alkitab Suci

Markus 5

Yesus jeung murid-murid-Na geus narepi ka peuntaseun Talaga Galilea beulah ditu, di wewengkon Gerasa.

Barang Anjeunna lungsur tina parahu, papanggih jeung hiji jelema anu datangna ti pakuburan di dinya. Eta jelema diraksuk ku roh-roh jahat,

cicingna di kuburan-kuburan. Eta jelema geus teu bisa ditalian sanajan ku rante.

Geus sababaraha kali suku jeung leungeunna ditalian, tapi rantena dipegatkeun deui, dipegatkeun deui, beusi bangkol sukuna dibubukkeun. Taya nu bisa nalukkeun ku bedas-bedasna.

Beurang peuting ngaprak di kuburan-kuburan jeung di pasir-pasir, ceuceuleuweungan bari nurihan maneh ku batu seukeut.

Sanggeus nenjoeun ka Yesus ti nu rada anggang, tuluy lumpat nyampeurkeun, brek bae deku di payuneuna-Na,

tuluy ngagorowok, ”Yesus, Putra Allah Nu Maha Agung! Aya pikersaeun naon ka kuring? Demi Allah, kuring ulah disiksa!” (

Nu matak sasambat kitu sabab ku Yesus ditimbalan kieu, ”Eh, roh jahat, kaluar maneh ti eta jelema!”)

Ku Yesus dipariksa, ”Maneh saha ngaran?” Jawabna, ”Ngaran kuring ’Legiun’ sabab kacida lobana!”

Manehna terus nunuhun supaya ku Yesus ulah diusir ti eta daerah.

Teu jauh ti dinya aya babi sabubuhan keur nyaratuan di lamping pasir.

Roh-roh jahat teh nunuhun ka Yesus, ”Kuring idinan nyurup ka itu babi-babi.”

Sanggeus diidinan, eta roh-roh jahat teh kalaluar tuluy nyarurup ka eta babi-babi. Babi-babina anu kabehna aya dua rebu tuluy laluncatan ka talaga tina hiji gawir, kabeh titeuleum.

Anu ngajaragana tingbalecir ka kota jeung desa-desa sakurilingna, nyebarkeun beja. Tuluy jalma-jalma kalaluar rek narenjo eta kajadian.

Barang daratang, jelema anu tas kasurupan teh aya, keur diuk jeung geus make pakean, ingetanana geus waras. Maranehna kacida sarieuneunana ku Yesus.

Anu nyaraksian sorangan nu kajadian ka eta jelema jeung ka babi-babi tea tuluy nyaritakeun deui ka nu sejen.

Geus kitu urang dinya nunuhun ka Yesus supaya Anjeunna buru-buru ngantunkeun daerah maranehna.

Waktu Yesus naek deui kana parahu, jelema anu tas kasurupan teh hayangeun milu. ”Mugi abdi dicandak,” carekna.

Tapi ku Anjeunna teu diidinan, saur-Na, ”Mending balik. Caritakeun ka kulawarga pitulung Pangeran anu geus mikaheman ka maneh.”

Manehna nurut, tuluy indit ngider ka sakuliah wilayah Sapuluh Kota, nyaritakeun pitulung Yesus ka dirina. Urang dinya kacida hareraneunana.

Yesus mulih deui ka peuntaseun eta talaga. Sasumpingna, jelema-jelema tuluy tumplek ka Anjeunna di sisi talaga.

Sabot kitu, datang pangurus imah ibadah di dinya, ngaranna Yairus, terus sujud ka Yesus,

tuluy ngalengis ka Anjeunna, pokna, ”Pun anak awewe udur, mugi ku Bapa ditumpangan panangan, tangtos cageur sareng tiasa hirup teras.”

Yesus angkat ti dinya jeung manehna. Sapanjang jalan jelema-jelema anu marilu laleumpangna mani padeukeut-deukeut jeung Anjeunna.

Aya hiji awewe boga kasakit haid, ngagetih terus geus dua welas taun teu cageur-cageur,

tabib-tabib taya nu sanggup. Duitna geus beak dipake tatamba, tapi kasakitna teu cageur-cageur, malah tambah parna.

Sanggeus meunang beja hal Yesus, manehna tuluy milu seselendep jeung nu rea ka pungkureun Anjeunna.

Ceuk pikiranana, ”Asal bisa nyabak jubah-Na bae tangtu aing cageur.”

Tuluy manehna nyabak kana jubah Yesus. Harita keneh ngagetihna tuluy eureun, sarta karasaeun ku manehna yen panyakitna anu sakitu nyusahkeunana teh cageur.

Bareng jeung eta ku Yesus karaoseun aya tanaga anu mencar ti salira-Na. Anjeunna luak-lieuk sarta mariksa, ”Saha anu nyabak ka Kami?”

Ceuk murid-murid, ”Naha nganggo mariksakeun anu nyabak, pan kauninga jalmi sakieu nyedekna ka Bapa?”

Tapi Anjeunna terus bae luak-lieuk milarian anu nyabak-Na.

Ari awewe tea sanggeus nyaho anu kajadian ka dirina, nyampeurkeun terus sujud ka Anjeunna bari ngadegdeg sieuneun, sarta unjukan sabalakana.

Saur Yesus, ”Anaking, ku sabab Nyai percaya, Nyai jadi cageur. Heug sing salamet. Panyakit anu nyusahkeun ka Nyai geus cageur pisan.”

Sabot Yesus sasauran kitu aya jurungan ti imah Yairus, ngabejaan ka manehna, ”Tuang putra teh parantos teu aya, teu kedah ngarerepot deui ka Pa Guru.”

Yesus teu malire kana ucapan maranehna, sarta ngalahir ka Yairus saur-Na, ”Ulah jadi pikir, percaya bae.”

Jalma rea ku Anjeunna dilarang terus marilu salian ti Petrus, Yakobus jeung Yohanes.

Sanggeus narepi ka imah Yairus, Yesus ningali kaayaan kacida ributna, sarta ngadangu aya anu ceurik jejeritan jeung anu midangdam.

Yesus lebet tuluy ngalahir, ”Ku naon raribut? Ku naon careurik? Budak teh lain maot, keur sare!”

Jelema-jelema anggur nyeungseurikeun ka Anjeunna, tapi ku Anjeunna dipiwarang kalaluar kabeh. Anjeunna lebet ka kamar nyandak indung bapana eta budak jeung murid anu tiluan.

Budak teh leungeunna dicepeng tuluy dilahiran, ”Talita, kumi!” hartina, ”Nyai, Kami nitah: hudang!”

Budak teh ngulisik cengkat terus turun leuleumpangan. (Umurna geus dua belas taun.) Jelema-jelema mani barengong.

Tapi Yesus ngalarang keras maranehna nyaritakeun eta kajadian ka nu sejen. ”Budak teh bere dahar!” saur-Na.

Sundanese Bible 1991

Indonesian Bible Society