A A A A A

Alkitab Suci

Matius 16

Aya rombongan urang Parisi jeung urang Saduki nemonan ka Yesus rek ngadoja, marenta sangkan Anjeunna ngadamel kaajaiban geusan ngabuktikeun yen Anjeunna asal ti Allah.

Tapi waler Yesus, ”Lamun panonpoe surup di langit aya layung, ceuk aranjeun ʼRek hade poe, langit mani ngempur.ʼ

Lamun isuk-isuk haleungheum ceuk aranjeun, ʼRek hujan, langit reueuk haleungheum.ʼ Aranjeun bisa naksir hade gorengna poe nenjo kaayaan langit, tapi teu barisa nangenan tanda-tanda jaman kiwari!

Jarahat, daroraka, jelema-jelema jaman kiwari teh! Aranjeun marenta kaajaiban? Taya nu pantes dibikeun salian ti kaajaiban anu kaalaman ku Nabi Yunus!” Geus kitu eta urang Parisi jeung urang Saduki teh dikantun.

Sanggeus narepi ka peuntas talaga beulah ditu, murid-murid kakara inget yen teu marawa roti.

Saur Yesus, ”Kade, maraneh kudu ati-ati ku ragi urang Parisi jeung urang Saduki.”

Ari ceuk murid-murid ka pada baturna, ”Saur-Na kitu teh sabab urang teu boga roti.”

Yesus uningaeun ka nu keur diomongkeun ku maranehna, tuluy ngalahir, ”Ku naon ngaromong teu boga roti? Kacida kurangna kapercayaan maraneh teh!

Teu ngalarti kana maksud Kami? Geus teu aringet waktu Kami nyuguh dahar lima rebu jelema ku roti anu asalna ngan lima siki? Sabaraha karanjang sesana?

Kumaha deuih hal roti tujuh anu disuguhkeun ka opat rebu jelema? Sabaraha karanjang sesana?

Ku naon nepi ka teu ngalarti yen Kami tadi lain ngomongkeun roti? Pan ceuk Kami oge: Kudu ati-ati ku ragi urang Parisi jeung urang Saduki.”

Geus dikitukeun mah kakara murid-murid teh ngarti, yen Anjeunna mepelingan kitu teh lain kudu ati-ati ku ragi anu sok dipake nyieun roti, tapi ku pangajaran urang Parisi jeung urang Saduki.

Yesus terus angkat ka daerah deukeut kota Kesarea Pilipi. Di dinya Anjeunna mariksa ka murid-murid, ”Ceuk jalma rea Anak Manusa teh saha?”

Jawab murid-murid, ”Aya nu nyebat Yohanes Jurubaptis, aya nu nyebat Elias, aya nu nyebat Yermia atanapi salah sawios nabi.”

”Ari ceuk maraneh Kami teh saha?” Yesus mariksa deui.

Ceuk Petrus, ”Bapa teh Kristus, Jurusalamet, Putra Allah nu jumeneng.”

”Bagja maneh, Simon anak Yonas!” saur Yesus. ”Sabab maneh nyaho kitu teh lain ti manusa tapi ti Rama Kami di sawarga.

Ku sabab eta, Petrus, Kami ngabejaan: maneh teh batu karang. Dina eta batu karang Kami bakal ngadegkeun gareja Kami anu moal eleh ku naon-naon, ku maot ge moal eleh.

Maneh bakal diserenan konci Karajaan Sawarga. Anu ku maneh ditolak di dunya di sawarga ge bakal ditolak. Anu ku maneh ditarima di dunya di sawarga ge bakal ditarima.”

Anjeunna ngalarang murid-murid supaya ulah ngomong ka saha-saha yen Anjeunna Kristus Jurusalamet.

Ti semet harita Yesus mimiti nyarios sabalakana ka murid-murid, saur-Na, ”Kami teu meunang henteu kudu ka Yerusalem, kudu nandangan sangsara di ditu, dikaniaya ku para kokolot, ku imam-imam kapala, jeung ku guru-guru agama Yahudi. Kami bakal dipaehan. Tapi sanggeus maot tilu poe bakal hirup deui.”

Yesus ku Petrus ditarik ka sisi tuluy diemutan, pokna, ”Gusti! Mugi eta hal ditebihkeun ku Allah. Gusti ulah dugi ka nyorang kitu!”

Yesus malik tuluy ngalahir ka Petrus, ”Nyingkir maneh, Setan! Maneh ngahalangan jalan Kami. Eta pikiran maneh teh pikiran manusa, lain asal ti Allah.”

Geus kitu Anjeunna sasauran ka murid-murid, ”Nu rek anut ka Kami kudu ninggalkeun kapentingan pribadi, kudu manggul salibna tuluy ngiring ka Kami.

Sabab sing saha anu leuwih ngabela nyawana bakal kaleungitan ku nyawana. Sabalikna anu ngurbankeun hirupna lantaran anut ka Kami, bakal meunangkeun nyawana.

Naon untungna jelema meunangkeun saalam dunya, tapi kaleungitan nyawana? Naha bisa hirupna diganti ku harta di dunya ieu?

Moal lila deui Putra Manusa teh bakal sumping nganggo kamulyaan Rama-Na, diiring ku para malaikat-Na, rek ngabales ka unggal jelema satimpal jeung kalakuanana.

Kanyahokeun ku maraneh yen saenyana di antara anu ayeuna aya di dieu, aya anu moal waka maot samemeh narenjo Putra Manusa sumping ngajadi Raja.”

Sundanese Bible 1991

Indonesian Bible Society