۱ |
«چون به سرزمینی که یهوه خدایتان به شما به ملکیت میبخشد، داخل شدید و آن را تصرف کرده، در آن ساکن گشتید، |
۲ |
آنگاه مقداری از نوبر تمامی محصول زمین را که از سرزمینی که یهوه خدایتان به شما میدهد برداشت میکنید، در سبدی بگذارید و به مکانی که یهوه خدایتان برمیگزیند تا نام خود را در آن ساکن سازد، بروید. |
۳ |
و نزد کاهنی که در آن روزها باشد رفته، به او بگویید: ”امروز به یهوه خدایت اعلام میدارم که به آن سرزمین که یهوه برای پدران ما سوگند خورد که به ما بدهد، داخل شدهام.“ |
۴ |
آنگاه کاهن سبد را از دست شما گرفته، پیش مذبح یهوه خدایتان بگذارد. |
۵ |
سپس در حضور یهوه خدای خود اقرار کرده، بگویید: ”جَدّ من اَرامی آوارهای بود که با شماری اندک به مصر فرود شده، در آنجا غربت اختیار کرد و به قومی بزرگ و نیرومند و بیشمار بدل گشت. |
۶ |
اما مصریان با ما بدرفتاری کرده، آزارمان دادند و ما را به بیگاری گرفتند. |
۷ |
آنگاه نزد یهوه خدای پدران خویش فریاد برآوردیم، و خداوند صدای ما را شنید و مشقت و محنت و مظلومیت ما را دید. |
۸ |
و خداوند ما را به دست نیرومند و بازوی افراشته، و با اعمال بس مَهیب و آیات و معجزات از مصر بیرون آورد |
۹ |
و به این مکان درآورد، و سرزمینی را که شیر و شهد در آن جاری است به ما بخشید. |
۱۰ |
هان اکنون من نوبر محصول زمینی را که تو ای خداوند به من دادهای، آوردهام.“ و آن سبد را در حضور یهوه خدای خود بگذارید و یهوه خدایتان را پرستش کنید. |
۱۱ |
سپس همراه لاویان و نیز غریبانی که در میان شمایند، بهخاطر همۀ چیزهای نیکویی که یهوه خدایتان به شما و به خاندانتان بخشیده است، شادی کنید. |
۱۲ |
«در سال سوّم که سال دهیک است، چون از پرداخت دهیکِ محصولِ خود فارغ شده، آن را به لاویان و غریبان و یتیمان و بیوهزنان دادید تا در اندرون شهرهای شما بخورند و سیر شوند، |
۱۳ |
آنگاه در پیشگاه یهوه خدایتان چنین بگویید: ”بنا بر تمامی فرامینی که به من امر فرمودی، موقوفات را از خانۀ خویش به در کردم، و آنها را به لاویان و غریبان و یتیمان و بیوهزنان دادم. از فرمانهای تو سر نپیچیده، هیچیک از آنها را فراموش نکردم. |
۱۴ |
به هنگامِ سوگواری خود از آن نخوردم، و آنگاه که نجس بودم از آن برنگرفتم، و چیزی از آن به مردگان وقف نکردم. بلکه کلام یهوه خدایم را اطاعت کردم، و مطابق هرآنچه به من فرمان دادی به عمل آوردم. |
۱۵ |
از مسکن مقدس خود، از آسمان، بنگر و قوم خود اسرائیل و زمینی را که بنا بر سوگند خود برای پدران ما به ما بخشیدی برکت عطا فرما، همان سرزمین را که شیر و شهد در آن جاری است.“ |
۱۶ |
«امروز یهوه خدایتان به شما فرمان میدهد که این فرایض و قوانین را به جای آورید. پس به هوش باشید تا آنها را به تمامی دل و تمامی جان خود به جا آورید. |
۱۷ |
شما امروز اعلام کردید که یهوه خدای شماست، و اینکه در راههای او گام خواهید زد و فرایض و فرامین و قوانین او را به جای آورده، صدای او را خواهید شنید. |
۱۸ |
و خداوند امروز اعلام میکند که شما قومی هستید که گنج اوست، چنانکه به شما وعده فرمود، و اینکه باید از همۀ فرمانهای او اطاعت کنید، |
۱۹ |
و اینکه شما را در ستایش و شهرت و شکوه از تمامی قومهایی که آفریده است برتر خواهد ساخت، و همانگونه که وعده داده است، برای یهوه خدای خویش قومی مقدس خواهید بود.» |
Persian (NMV) 2014 |
The Persian New Millennium Version © 2014, is a production of Elam Ministries |
تثنييه ۲۶:1 |
تثنييه ۲۶:2 |
تثنييه ۲۶:3 |
تثنييه ۲۶:4 |
تثنييه ۲۶:5 |
تثنييه ۲۶:6 |
تثنييه ۲۶:7 |
تثنييه ۲۶:8 |
تثنييه ۲۶:9 |
تثنييه ۲۶:10 |
تثنييه ۲۶:11 |
تثنييه ۲۶:12 |
تثنييه ۲۶:13 |
تثنييه ۲۶:14 |
تثنييه ۲۶:15 |
تثنييه ۲۶:16 |
تثنييه ۲۶:17 |
تثنييه ۲۶:18 |
تثنييه ۲۶:19 |
تثنييه 1 / تثنييه 1 |
تثنييه 2 / تثنييه 2 |
تثنييه 3 / تثنييه 3 |
تثنييه 4 / تثنييه 4 |
تثنييه 5 / تثنييه 5 |
تثنييه 6 / تثنييه 6 |
تثنييه 7 / تثنييه 7 |
تثنييه 8 / تثنييه 8 |
تثنييه 9 / تثنييه 9 |
تثنييه 10 / تثنييه 10 |
تثنييه 11 / تثنييه 11 |
تثنييه 12 / تثنييه 12 |
تثنييه 13 / تثنييه 13 |
تثنييه 14 / تثنييه 14 |
تثنييه 15 / تثنييه 15 |
تثنييه 16 / تثنييه 16 |
تثنييه 17 / تثنييه 17 |
تثنييه 18 / تثنييه 18 |
تثنييه 19 / تثنييه 19 |
تثنييه 20 / تثنييه 20 |
تثنييه 21 / تثنييه 21 |
تثنييه 22 / تثنييه 22 |
تثنييه 23 / تثنييه 23 |
تثنييه 24 / تثنييه 24 |
تثنييه 25 / تثنييه 25 |
تثنييه 26 / تثنييه 26 |
تثنييه 27 / تثنييه 27 |
تثنييه 28 / تثنييه 28 |
تثنييه 29 / تثنييه 29 |
تثنييه 30 / تثنييه 30 |
تثنييه 31 / تثنييه 31 |
تثنييه 32 / تثنييه 32 |
تثنييه 33 / تثنييه 33 |
تثنييه 34 / تثنييه 34 |
|
|
|
|
|