۱ |
چون عیسی آن جماعتها را دید، به کوهی برآمد و بنشست. آنگاه شاگردانش نزد او آمدند |
۲ |
و او به تعلیم دادنشان آغاز کرد و گفت: |
۳ |
«خوشا به حال فقیرانِ در روح، زیرا پادشاهی آسمان از آن ایشان است. |
۴ |
خوشا به حال ماتمیان، زیرا آنان تسلی خواهند یافت. |
۵ |
خوشا به حال حلیمان، زیرا آنان زمین را به میراث خواهند برد. |
۶ |
خوشا به حال گرسنگان و تشنگان عدالت، زیرا آنان سیر خواهند شد. |
۷ |
خوشا به حال رحیمان، زیرا بر آنان رحم خواهد شد. |
۸ |
خوشا به حال پاکدلان، زیرا آنان خدا را خواهند دید. |
۹ |
خوشا به حال صلحجویان، زیرا آنان فرزندان خدا خوانده خواهند شد. |
۱۰ |
خوشا به حال آنان که در راه پارسایی آزار میبینند، زیرا پادشاهی آسمان از آنِ ایشان است. |
۱۱ |
«خوشا به حال شما، آنگاه که مردم بهخاطر من، شما را دشنام دهند و آزار رسانند و هر سخن بدی بهدروغ علیهتان بگویند. |
۱۲ |
خوش باشید و شادی کنید زیرا پاداشتان در آسمان عظیم است. چراکه همینگونه پیامبرانی را که پیش از شما بودند، آزار رسانیدند. |
۱۳ |
«شما نمک جهانید. امّا اگر نمک خاصیتش را از دست بدهد، چگونه میتوان آن را باز نمکین ساخت؟ دیگر به کاری نمیآید جز آنکه بیرون ریخته شود و پایمالِ مردم گردد. |
۱۴ |
«شما نور جهانید. شهری را که بر فراز کوهی بنا شده، نتوان پنهان کرد. |
۱۵ |
هیچکس چراغ را نمیافروزد تا آن را زیر کاسهای بنهد، بلکه آن را بر چراغدان میگذارد تا نورش بر همۀ آنان که در خانهاند، بتابد. |
۱۶ |
پس بگذارید نور شما بر مردم بتابد تا کارهای نیکتان را ببینند و پدر شما را که در آسمان است، بستایند. |
۱۷ |
«گمان مبرید که آمدهام تا تورات و نوشتههای پیامبران را نسخ کنم؛ نیامدهام تا آنها را نسخ کنم، بلکه آمدهام تا تحققشان بخشم. |
۱۸ |
زیرا آمین، به شما میگویم، تا آسمان و زمین زایل نشود، نقطه یا همزهای از تورات هرگز زایل نخواهد شد، تا اینکه همه به انجام رسد. |
۱۹ |
پس هر که یکی از کوچکترینِ این احکام را کماهمیت شمارد و به دیگران نیز چنین بیاموزد، در پادشاهیِ آسمان، کوچکترین به شمار خواهد آمد. امّا هر که این احکام را اجرا کند و آنها را به دیگران بیاموزد، او در پادشاهیِ آسمان بزرگ خوانده خواهد شد. |
۲۰ |
زیرا به شما میگویم، تا پارسایی شما برتر از پارسایی علمای دین و فَریسیان نباشد، هرگز به پادشاهی آسمان راه نخواهید یافت. |
۲۱ |
«شنیدهاید که به پیشینیان گفته شده، ”قتل مکن، و هر که قتل کند، سزاوار محاکمه خواهد بود.“ |
۲۲ |
امّا من به شما میگویم، هر که بر برادر خود خشم گیرد، سزاوار محاکمه است؛ و هر که به برادر خود ’راقا‘ گوید، سزاوار محاکمه در حضور شوراست؛ و هر که به برادر خود احمق گوید، سزاوار آتش جهنم بُوَد. |
۲۳ |
پس اگر هنگام تقدیم هدیهات بر مذبح، به یاد آوردی که برادرت از تو چیزی به دل دارد، |
۲۴ |
هدیهات را بر مذبح واگذار و نخست برو و با برادر خود آشتی کن و سپس بیا و هدیهات را تقدیم نما. |
۲۵ |
با شاکیِ خود که تو را به محکمه میبرد، تا هنوز با وی در راه هستی، صلح کن، مبادا تو را به قاضی سپارد و قاضی تو را تحویل نگهبان دهد و به زندان افتی. |
۲۶ |
آمین، به تو میگویم که تا قِران آخر را نپردازی، از زندان به در نخواهی آمد. |
۲۷ |
«شنیدهاید که گفته شده، ”زنا مکن.“ |
۲۸ |
امّا من به شما میگویم، هر که با شهوت به زنی بنگرد، همان دم در دل خود با او زنا کرده است. |
۲۹ |
پس اگر چشم راستت تو را میلغزاند، آن را به در آر و دور افکن، زیرا تو را بهتر آن است که عضوی از اعضایت نابود گردد تا آن که تمام بدنت به دوزخ افکنده شود. |
۳۰ |
و اگر دست راستت تو را میلغزاند، آن را قطع کن و دورافکن، زیرا تو را بهتر آن است که عضوی از اعضایت نابود گردد تا آن که تمام بدنت به دوزخ افکنده شود. |
۳۱ |
«همچنین گفته شده که ”هر که زن خود را طلاق دهد، باید به او طلاقنامهای بدهد.“ |
۳۲ |
امّا من به شما میگویم، هر که زن خود را جز بهعلت بیعفتی طلاق دهد، باعث زناکار شدن او میگردد؛ و هر که زن طلاق داده شده را به زنی بگیرد، زنا میکند. |
۳۳ |
«و باز شنیدهاید که به پیشینیان گفته شده، ”سوگند دروغ مخور، بلکه به سوگندهای خود به خداوند وفا کن.“ |
۳۴ |
امّا من به شما میگویم، هرگز سوگند مخورید، نه به آسمان، زیرا که تخت پادشاهی خداست، |
۳۵ |
و نه به زمین، چون کرسی زیر پای اوست، و نه به اورشلیم، زیرا که شهر آن پادشاه بزرگ است. |
۳۶ |
و به سر خود نیز سوگند مخور، زیرا حتی مویی را سفید یا سیاه نمیتوانی کرد. |
۳۷ |
پس ’بلهِ‘ شما همان ’بله‘ باشد و ’نهِ‘ شما ’نه‘، زیرا افزون بر این، شیطانی است. |
۳۸ |
«نیز شنیدهاید که گفته شده، ”چشم به عوض چشم و دندان به عوض دندان.“ |
۳۹ |
امّا من به شما میگویم، در برابر شخص شریر ایستادگی نکنید. اگر کسی به گونۀ راست تو سیلی زند، گونۀ دیگر را نیز به سوی او بگردان. |
۴۰ |
و هر گاه کسی بخواهد تو را به محکمه کشیده، قبایت را از تو بگیرد، عبایت را نیز به او واگذار. |
۴۱ |
اگر کسی مجبورت کند یک میل با او بروی، دو میل همراهش برو. |
۴۲ |
اگر کسی از تو چیزی بخواهد، به او بده و از کسی که از تو قرض خواهد، روی مگردان. |
۴۳ |
«شنیدهاید که گفته شده، ”همسایهات را محبت نما و با دشمنت دشمنی کن.“ |
۴۴ |
امّا من به شما میگویم دشمنان خود را محبت نمایید و برای آنان که به شما آزار میرسانند، دعای خیر کنید، |
۴۵ |
تا پدر خود را که در آسمان است، فرزندان باشید. زیرا او آفتاب خود را بر بدان و نیکان میتاباند و باران خود را بر پارسایان و بدکاران میباراند. |
۴۶ |
اگر تنها آنان را محبت کنید که شما را محبت میکنند، چه پاداشی خواهید داشت؟ آیا حتی خَراجگیران چنین نمیکنند؟ |
۴۷ |
و اگر تنها برادران خود را سلام گویید، چه برتری بر دیگران دارید؟ مگر حتی اقوام بتپرست چنین نمیکنند؟ |
۴۸ |
پس شما کامل باشید چنانکه پدر آسمانی شما کامل است. |
Persian (NMV) 2014 |
The Persian New Millennium Version © 2014, is a production of Elam Ministries |
متی ۵:1 |
متی ۵:2 |
متی ۵:3 |
متی ۵:4 |
متی ۵:5 |
متی ۵:6 |
متی ۵:7 |
متی ۵:8 |
متی ۵:9 |
متی ۵:10 |
متی ۵:11 |
متی ۵:12 |
متی ۵:13 |
متی ۵:14 |
متی ۵:15 |
متی ۵:16 |
متی ۵:17 |
متی ۵:18 |
متی ۵:19 |
متی ۵:20 |
متی ۵:21 |
متی ۵:22 |
متی ۵:23 |
متی ۵:24 |
متی ۵:25 |
متی ۵:26 |
متی ۵:27 |
متی ۵:28 |
متی ۵:29 |
متی ۵:30 |
متی ۵:31 |
متی ۵:32 |
متی ۵:33 |
متی ۵:34 |
متی ۵:35 |
متی ۵:36 |
متی ۵:37 |
متی ۵:38 |
متی ۵:39 |
متی ۵:40 |
متی ۵:41 |
متی ۵:42 |
متی ۵:43 |
متی ۵:44 |
متی ۵:45 |
متی ۵:46 |
متی ۵:47 |
متی ۵:48 |
متی 1 / متی 1 |
متی 2 / متی 2 |
متی 3 / متی 3 |
متی 4 / متی 4 |
متی 5 / متی 5 |
متی 6 / متی 6 |
متی 7 / متی 7 |
متی 8 / متی 8 |
متی 9 / متی 9 |
متی 10 / متی 10 |
متی 11 / متی 11 |
متی 12 / متی 12 |
متی 13 / متی 13 |
متی 14 / متی 14 |
متی 15 / متی 15 |
متی 16 / متی 16 |
متی 17 / متی 17 |
متی 18 / متی 18 |
متی 19 / متی 19 |
متی 20 / متی 20 |
متی 21 / متی 21 |
متی 22 / متی 22 |
متی 23 / متی 23 |
متی 24 / متی 24 |
متی 25 / متی 25 |
متی 26 / متی 26 |
متی 27 / متی 27 |
متی 28 / متی 28 |
|
|
|
|
|