A A A A A

2005 کتاب مقدس فارسی

تثنييه ۳۴

آنگاه موسی از دشتهای موآب به قلۀ پيسگاه در كوه نبو، كه در مقابل اريحاست رفت و خداوند تمامی سرزمين موعود را به او نشان داد: از جلعاد تا دان،

تمام زمين قبيلۀ نفتالی، زمينهای قبايل افرايم و منسی، زمين قبيلۀ يهودا تا دريای مديترانه،

صحرای نگب و تمام ناحيۀ درهٔ اريحا (شهر نخلستان) تا صوغر.

خداوند به موسی فرمود: «اين است سرزمينی كه من به ابراهيم و اسحاق و يعقوب وعده دادم كه به فرزندانشان بدهم. اكنون به تو اجازه دادم آن را ببينی، ولی پايت را در آنجا نخواهی گذاشت.»

بنابراين موسی، خدمتگزار خداوند، چنانكه خداوند گفته بود در سرزمين موآب درگذشت.

خداوند او را در دره‌ای نزديک بيت‌فغور در سرزمين موآب دفن نمود، ولی تا به امروز هيچكس مكان دفن او را نمی‌داند.

موسی هنگام مرگ صد و بيست سال داشت، با وجود اين هنوز نيرومند بود و چشمانش به خوبی می‌ديد.

قوم اسرائيل سی روز در دشتهای موآب برای او عزاداری كردند.

يوشع (پسر نون) پر از روح حكمت بود، زيرا موسی دستهای خود را بر او نهاده بود. بنابراين مردم اسرائيل از او اطاعت می‌كردند و دستوراتی را كه خداوند به موسی داده بود پيروی می‌نمودند.

۱۰

در اسرائيل پيامبری مانند موسی نبوده است كه خداوند با او رودررو صحبت كرده باشد.

۱۱

موسی به فرمان خداوند، معجزات عظيمی در حضور فرعون مصر، درباريانش و تمام قوم او انجام داد.

۱۲

هيچكس تا بحال نتوانسته است قدرت و معجزات شگفت‌انگيزی را كه موسی در حضور قوم اسرائيل نشان داد، ظاهر سازد.

Persian Bible (FACB) 2005