۱ |
مردی كه بيضههايش له شده و يا آلت تناسلیاش بريده شده باشد، نبايد داخل جماعت خداوند شود. |
۲ |
شخص حرامزاده و فرزندان او تا ده نسل نبايد وارد جماعت خداوند شوند. |
۳ |
از قوم عمونی يا موآبی هيچكس وارد جماعت خداوند نشود حتی بعد از نسل دهم. |
۴ |
اين دستور بدان سبب است كه وقتی از مصر بيرون آمديد اين قومها با نان و آب از شما استقبال نكردند و حتی بلعام، پسر بعور، اهل فتور را از بينالنهرين اجير كردند تا شما را لعنت كند. |
۵ |
ولی خداوند به بلعام گوش نكرد و در عوض چون شما را دوست داشت آن لعنت را به بركت تبديل نمود. |
۶ |
پس هرگز تا زمانی كه زنده هستيد نبايد با عمونیهاو موآبیها صلح كنيد و با آنها رابطهٔ دوستی برقرار نماييد. |
۷ |
ولی ادومیها را دشمن نشماريد، زيرا برادران شما هستند. مصريها را نيز دشمن نشماريد، زيرا زمانی در ميان ايشان زندگی میكرديد. |
۸ |
نسل سوم ادوميها و مصريها میتوانند به جماعت خداوند داخل شوند. |
۹ |
در زمان جنگ، مردانی كه در اردوگاه هستند بايد از هر نوع ناپاكی دوری كنند. كسی كه بخاطر انزال شبانه، شرعاً نجس میشود بايد از اردوگاه خارج گردد |
۱۰ |
*** |
۱۱ |
و تا غروب بيرون بماند. سپس خود را شسته، هنگام غروب بازگردد. |
۱۲ |
مستراحها بايد بيرون اردوگاه باشند. |
۱۳ |
هركس بايد در بين ابزار خود وسيلهای برای كندن زمين داشته باشد و بعد از هر بار قضای حاجت، با آن گودالی حفر كند و مدفوعش را بپوشاند. |
۱۴ |
اردوگاه بايد پاک باشد، چون خداوند در ميان شما قدم میزند تا شما را محافظت فرمايد و دشمنانتان را مغلوب شما سازد. اگر او چيز ناپسندی ببيند، ممكن است روی خود را از شما برگرداند. |
۱۵ |
اگر بردهای از نزد اربابش فرار كند نبايد او را مجبور كنيد كه برگردد. |
۱۶ |
بگذاريد در هر شهری كه مايل است در ميان شما زندگی كند و بر او ظلم نكنيد. |
۱۷ |
از دختران اسرائيلی كسی نبايد فاحشه شود و از پسران اسرائيلی كسی نبايد لواط شود. |
۱۸ |
هيچگونه هديهای را كه از درآمد يک فاحشه يا يک لواط تهيه شده باشد به خانۀ خداوند نياوريد، چون هر دو در نظر خداوند نفرتانگيز هستند. |
۱۹ |
وقتی به برادر اسرائيلی خود پول، غذا يا هر چيز ديگری قرض میدهيد، ازاو بهره نگيريد. |
۲۰ |
از يک غريبه میتوانيد بهره بگيريد، ولی نه از يک اسرائيلی. اگر اين قانون را رعايت كنيد خداوند، خدايتان زمانی كه وارد سرزمين موعود شويد به شما بركت خواهد داد. |
۲۱ |
هنگامی كه برای خداوند نذر میكنيد نبايد در وفای آن تأخير كنيد، چون خداوند میخواهد نذرهای خود را بموقع ادا كنيد. ادا نكردن نذر، گناه محسوب میشود. |
۲۲ |
(ولی اگر از نذر كردن خودداری كنيد، گناهی انجام ندادهايد.) |
۲۳ |
بعد از اينكه نذر كرديد بايد دقت كنيد هر چه را كه گفتهايد ادا كنيد، زيرا با ميل خود به خداوند، خدايتان نذر كردهايد. |
۲۴ |
از انگورهای تاكستان ديگران، هر قدر كه بخواهيد میتوانيد بخوريد، اما نبايد انگور در ظرف ريخته با خود ببريد. |
۲۵ |
همينطور وقتی داخل كشتزار همسايۀ خود میشويد، میتوانيد با دست خود خوشهها را بچينيد و بخوريد، ولی حق داس زدن نداريد. |
Persian Bible (FACB) 2005 |
Persian Contemporary Bible Copyright © 1995, 2005, 2018 by Biblica, Inc.® |
تثنييه ۲۳:1 |
تثنييه ۲۳:2 |
تثنييه ۲۳:3 |
تثنييه ۲۳:4 |
تثنييه ۲۳:5 |
تثنييه ۲۳:6 |
تثنييه ۲۳:7 |
تثنييه ۲۳:8 |
تثنييه ۲۳:9 |
تثنييه ۲۳:10 |
تثنييه ۲۳:11 |
تثنييه ۲۳:12 |
تثنييه ۲۳:13 |
تثنييه ۲۳:14 |
تثنييه ۲۳:15 |
تثنييه ۲۳:16 |
تثنييه ۲۳:17 |
تثنييه ۲۳:18 |
تثنييه ۲۳:19 |
تثنييه ۲۳:20 |
تثنييه ۲۳:21 |
تثنييه ۲۳:22 |
تثنييه ۲۳:23 |
تثنييه ۲۳:24 |
تثنييه ۲۳:25 |
تثنييه 1 / تثنييه 1 |
تثنييه 2 / تثنييه 2 |
تثنييه 3 / تثنييه 3 |
تثنييه 4 / تثنييه 4 |
تثنييه 5 / تثنييه 5 |
تثنييه 6 / تثنييه 6 |
تثنييه 7 / تثنييه 7 |
تثنييه 8 / تثنييه 8 |
تثنييه 9 / تثنييه 9 |
تثنييه 10 / تثنييه 10 |
تثنييه 11 / تثنييه 11 |
تثنييه 12 / تثنييه 12 |
تثنييه 13 / تثنييه 13 |
تثنييه 14 / تثنييه 14 |
تثنييه 15 / تثنييه 15 |
تثنييه 16 / تثنييه 16 |
تثنييه 17 / تثنييه 17 |
تثنييه 18 / تثنييه 18 |
تثنييه 19 / تثنييه 19 |
تثنييه 20 / تثنييه 20 |
تثنييه 21 / تثنييه 21 |
تثنييه 22 / تثنييه 22 |
تثنييه 23 / تثنييه 23 |
تثنييه 24 / تثنييه 24 |
تثنييه 25 / تثنييه 25 |
تثنييه 26 / تثنييه 26 |
تثنييه 27 / تثنييه 27 |
تثنييه 28 / تثنييه 28 |
تثنييه 29 / تثنييه 29 |
تثنييه 30 / تثنييه 30 |
تثنييه 31 / تثنييه 31 |
تثنييه 32 / تثنييه 32 |
تثنييه 33 / تثنييه 33 |
تثنييه 34 / تثنييه 34 |
|
|
|
|
|