۱ |
كسی میتواند دانا شود كه تأديب را دوست داشته باشد. هر كه از اصلاح شدن نفرت داشته باشد احمق است. |
۲ |
خداوند از اشخاص نيک خشنود است، اما كسانی را كه نقشههای پليد میكشند محكوم میكند. |
۳ |
انسان با كارهای بد نمیتواند برای خود امنيت به وجود آورد، اما اشخاص درستكار پابرجا خواهند ماند. |
۴ |
زن خوب، تاج سر شوهرش است، ولی زن بیحيا مانند خوره جان او را میخورد. |
۵ |
انسان خوب فكرش پر از درستكاری است، اما فكر آدم بدكار انباشته از دروغ و نيرنگ است. |
۶ |
حرفهای بدكاران مردم را به دام هلاكت میكشاند، اما سخنان نيكان مردم را رهايی میبخشد. |
۷ |
بدكاران نابود میشوند، اما نيكان پايدار میمانند. |
۸ |
آدم عاقل را همه میستايند، اما شخص كوتهفكر را حقير میشمارند. |
۹ |
بهتر است انسان شخص مهمی به حساب نيايد اما زندگی او تأمين باشد تا اينكه خود را آدم بزرگی نشان دهد ولی محتاج نان باشد. |
۱۰ |
شخص خداشناس حتی به فكر آسايش حيواناتش نيز هست، اما رحم و مروت خدانشناسان چيزی بجز ستمگری نيست. |
۱۱ |
هر كه در زمين خود زراعت كند نان كافی خواهد داشت، اما كسی كه وقت خود را به بيهودگی بگذراند آدم احمقی است. |
۱۲ |
اشخاص خدانشناس چشم طمع به اموالی كه بدكاران غارت كردهاند دارند، در حاليكه خداشناسان از اموال خود به يكديگر كمک میكنند. |
۱۳ |
دروغ انسان را در دام گرفتار میكند، ولی راستی و صداقت موجب خلاصی میگردد. |
۱۴ |
پاداش تو بستگی به گفتار و رفتار تو دارد. هر چه بكاری همان را درو خواهی كرد. |
۱۵ |
آدم نادان فكر میكند هركاری میكند درست است و احتياج به نصيحت ندارد، اما شخص دانا به نصايح ديگران گوش میدهد. |
۱۶ |
آدم نادان در مقابل توهين ديگران زود عصبانی میشود، ولی شخص دانا خونسردی خود را حفظ میكند. |
۱۷ |
وقتی كه حقيقت را میگويی عدالت اجرا میگردد، اما دروغ به بیعدالتی منجر میشود. |
۱۸ |
هستند كسانی كه با حرفهای نسنجيدۀ خود زخم زبان میزنند، ولی سخنان مرد دانا تسكين دهنده و شفابخش است. |
۱۹ |
عمر دروغ كوتاه است، اما حقيقت تا ابد پايدار میماند. |
۲۰ |
افكار توطئهگران پر از نيرنگ است، اما دلهای آنانی كه خيرانديش هستند آكنده از شادی میباشد. |
۲۱ |
هيچ بدی به خداشناسان نمیرسد، اما بدكاران هميشه گرفتار بلا میشوند. |
۲۲ |
خدا كسانی را كه به قول خود وفا میكنند دوست دارد، ولی از اشخاص بدقول بيزار است. |
۲۳ |
آدم عاقل علم و دانش خود را به نمايش نمیگذارد، ولی شخص نادان حماقت خود را آشكار میسازد. |
۲۴ |
كار و كوشش، انسان را به قدرت میرساند؛ اما تنبلی، او را نوكر ديگران میسازد. |
۲۵ |
غم و غصه انسان را گرانبار میكند، اما سخن دلگرم كننده او را سبكبار و شاد میسازد. |
۲۶ |
شخص درستكار مردم را به راه راست هدايت میكند، اما آدم بدكار آنها را منحرف میسازد. |
۲۷ |
آدم تنبل حتی دنبال شكار خود نيز نمیرود. تلاش و كوشش، گنج گرانبهای انسان است. |
۲۸ |
راهی كه خداشناسان در آن گام بر میدارند به حيات منتهی میشود و در آن مرگ نيست. |
Persian Bible (FACB) 2005 |
Persian Contemporary Bible Copyright © 1995, 2005, 2018 by Biblica, Inc.® |
امثال ۱۲:1 |
امثال ۱۲:2 |
امثال ۱۲:3 |
امثال ۱۲:4 |
امثال ۱۲:5 |
امثال ۱۲:6 |
امثال ۱۲:7 |
امثال ۱۲:8 |
امثال ۱۲:9 |
امثال ۱۲:10 |
امثال ۱۲:11 |
امثال ۱۲:12 |
امثال ۱۲:13 |
امثال ۱۲:14 |
امثال ۱۲:15 |
امثال ۱۲:16 |
امثال ۱۲:17 |
امثال ۱۲:18 |
امثال ۱۲:19 |
امثال ۱۲:20 |
امثال ۱۲:21 |
امثال ۱۲:22 |
امثال ۱۲:23 |
امثال ۱۲:24 |
امثال ۱۲:25 |
امثال ۱۲:26 |
امثال ۱۲:27 |
امثال ۱۲:28 |
امثال 1 / امثال 1 |
امثال 2 / امثال 2 |
امثال 3 / امثال 3 |
امثال 4 / امثال 4 |
امثال 5 / امثال 5 |
امثال 6 / امثال 6 |
امثال 7 / امثال 7 |
امثال 8 / امثال 8 |
امثال 9 / امثال 9 |
امثال 10 / امثال 10 |
امثال 11 / امثال 11 |
امثال 12 / امثال 12 |
امثال 13 / امثال 13 |
امثال 14 / امثال 14 |
امثال 15 / امثال 15 |
امثال 16 / امثال 16 |
امثال 17 / امثال 17 |
امثال 18 / امثال 18 |
امثال 19 / امثال 19 |
امثال 20 / امثال 20 |
امثال 21 / امثال 21 |
امثال 22 / امثال 22 |
امثال 23 / امثال 23 |
امثال 24 / امثال 24 |
امثال 25 / امثال 25 |
امثال 26 / امثال 26 |
امثال 27 / امثال 27 |
امثال 28 / امثال 28 |
امثال 29 / امثال 29 |
امثال 30 / امثال 30 |
امثال 31 / امثال 31 |
|
|
|
|
|