१ |
पुढे मी मंदिरातून निघालेली एक मोठी वाणी ऐकली. ती त्या सात देवदूतांना म्हणाली जा, “देवाच्या क्रोधाच्या सात वाट्या पृथ्वीवर ओता!” |
२ |
पहिल्या देवदूताने जाऊन आपली वाटी पृथ्वीवर ओतली तेव्हा त्या श्वापदाची खूण धारण केलेल्या आणि त्याच्या मूर्तीची आराधना करणाऱ्या लोकांना दुर्गंधी येणारे व वेदनादायक फोड आले. |
३ |
नंतर दुसऱ्या देवदूताने आपली वाटी समुद्रात ओतली, तेव्हा समुद्र मृत माणसाच्या रक्तासारखा रक्तमय झाला आणि त्यातील सर्व प्राणीमात्र मरून गेले. |
४ |
तदनंतर तिसऱ्या देवदूताने आपली वाटी नद्या व पाण्याचे झरे ह्यात ओतली आणि त्यांचे रक्त झाले. |
५ |
तेव्हा मी जलाच्या देवदूताला असे बोलताना ऐकले, “जो तू आहेस व होतास, तो तू पवित्र आहेस! तू असा न्यायनिवाडा केला म्हणून तू न्यायी आहेस! |
६ |
त्यांनी पवित्र जनांचे व संदेष्ट्यांचे रक्त पाडले आणि तू त्यांना रक्त प्यावयास लावले आहे. हीच त्यांची योग्यता आहे!” |
७ |
नंतर मी वेदीला असे उत्तर देताना ऐकले, “होय, हे प्रभू देवा, हे सर्वसमर्था, तुझे निर्णय सत्य व न्याय्य आहेत.” |
८ |
त्यानंतर चौथ्या देवदूताने आपली वाटी सूर्यावर ओतली आणि सूर्याला अग्नीच्या योगे माणसांना करपून टाकण्याची मुभा देण्यात आली. |
९ |
माणसे कडक उष्णतेने करपून गेली, तेव्हा त्या विपत्तीवर ज्याला अधिकार आहे त्या देवाच्या नावाची माणसांनी निंदा केली परंतु त्यांनी पश्चात्ताप केला नाही की देवाचा गौरव केला नाही. |
१० |
पाचव्या देवदूताने आपली वाटी श्वापदाच्या आसनावर ओतली, तेव्हा त्याचे राज्य अंधकारमय झाले आणि लोकांनी वेदनांमुळे त्यांच्या जिभा चावल्या. |
११ |
त्यांच्या वेदनांमुळे व फोडांमुळे त्यांनी स्वर्गाच्या देवाची निंदा केली परंतु आपल्या कृत्यांबद्दल पश्चात्ताप केला नाही. |
१२ |
सहाव्या देवदूताने आपली वाटी फरात महानदीवर ओतली तेव्हा पूर्वेकडून येणाऱ्या राजांचा मार्ग सिद्ध व्हावा म्हणून त्या महानदीचे पाणी आटून गेले. |
१३ |
नंतर बेडकासारखे दिसणारे तीन अशुद्ध आत्मे अजगराच्या, श्वापदाच्या व खोट्या संदेष्ट्यांच्या तोंडांतून निघताना मी पाहिले. |
१४ |
ते चमत्कार करणारे मृतांचे आत्मे आहेत, ते सर्वसमर्थ देवाच्या त्या महान दिवसाच्या लढाईसाठी संपूर्ण जगातील राजांना एकत्र करावयास त्यांच्याकडे बाहेर जातात. |
१५ |
“पाहा, जसा चोर येतो, तसा मी येईन! आपण नग्न असे चालू नये व आपली लाज लोकांना दिसू नये म्हणून जो जागृत राहतो व आपली वस्त्रे सांभाळतो तो धन्य!” |
१६ |
नंतर हिब्रू भाषेत हर्मगिदोन म्हटलेल्या ठिकाणी सर्व राजांना एकत्रित केले. |
१७ |
त्यानंतर सातव्या देवदूताने आपली वाटी हवेत ओतली, तेव्हा उच्च वाणी मंदिरातील राजासनापासून निघाली, ती म्हणाली: “झाले!” |
१८ |
तेव्हा विजा चमकल्या, गर्जना व मेघांचे गडगडाट झाले. शिवाय इतका भयाण भूकंप झाला की, पृथ्वीवर मानव झाल्यापासून इतका भयंकर भूकंप कधी झाला नव्हता! |
१९ |
मोठ्या नगरीचे तीन विभाग झाले. राष्ट्रांची नगरे उद्ध्वस्त करण्यात आली. महान बाबेल नगरीचे देवाने स्मरण केले व तिला त्याचा त्वेषयुक्त, क्रोधरूपी द्राक्षारसाचा प्याला प्यावयास लावला. |
२० |
प्रत्येक बेट नाहीसे झाले आणि सर्व डोंगरही दिसेनासे झाले. |
२१ |
प्रत्येकी सुमारे पन्नास किलो वजनाच्या प्रचंड गारा आकाशातून माणसांवर पडल्या. गारांच्या विपत्तीमुळे लोकांनी देवाला शिव्याशाप दिले, कारण त्या गारांची विपत्ती अतिभयंकर होती.
|
Marathi Bible (BSI) 2018 |
The Bible Society of India |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
प्रकटीकरण १६:1 |
प्रकटीकरण १६:2 |
प्रकटीकरण १६:3 |
प्रकटीकरण १६:4 |
प्रकटीकरण १६:5 |
प्रकटीकरण १६:6 |
प्रकटीकरण १६:7 |
प्रकटीकरण १६:8 |
प्रकटीकरण १६:9 |
प्रकटीकरण १६:10 |
प्रकटीकरण १६:11 |
प्रकटीकरण १६:12 |
प्रकटीकरण १६:13 |
प्रकटीकरण १६:14 |
प्रकटीकरण १६:15 |
प्रकटीकरण १६:16 |
प्रकटीकरण १६:17 |
प्रकटीकरण १६:18 |
प्रकटीकरण १६:19 |
प्रकटीकरण १६:20 |
प्रकटीकरण १६:21 |
|
|
|
|
|
|
प्रकटीकरण 1 / प्रकटी 1 |
प्रकटीकरण 2 / प्रकटी 2 |
प्रकटीकरण 3 / प्रकटी 3 |
प्रकटीकरण 4 / प्रकटी 4 |
प्रकटीकरण 5 / प्रकटी 5 |
प्रकटीकरण 6 / प्रकटी 6 |
प्रकटीकरण 7 / प्रकटी 7 |
प्रकटीकरण 8 / प्रकटी 8 |
प्रकटीकरण 9 / प्रकटी 9 |
प्रकटीकरण 10 / प्रकटी 10 |
प्रकटीकरण 11 / प्रकटी 11 |
प्रकटीकरण 12 / प्रकटी 12 |
प्रकटीकरण 13 / प्रकटी 13 |
प्रकटीकरण 14 / प्रकटी 14 |
प्रकटीकरण 15 / प्रकटी 15 |
प्रकटीकरण 16 / प्रकटी 16 |
प्रकटीकरण 17 / प्रकटी 17 |
प्रकटीकरण 18 / प्रकटी 18 |
प्रकटीकरण 19 / प्रकटी 19 |
प्रकटीकरण 20 / प्रकटी 20 |
प्रकटीकरण 21 / प्रकटी 21 |
प्रकटीकरण 22 / प्रकटी 22 |