१ |
येशू त्यांना पुढे म्हणाला, “मी तुम्हांला निश्चितपणे सांगतो की, येथे उभे असणाऱ्यांपैकी काही जण असे आहेत की, देवाचे राज्य सामर्थ्यानिशी आलेले पाहिल्याशिवाय त्यांना मरणाचा अनुभव येणार नाही.” |
२ |
सहा दिवसांनंतर येशूने पेत्र, याकोब व योहान ह्यांना आपल्याबरोबर एका उंच डोंगरावर एकीकडे नेले व तेथे त्यांच्यादेखत त्याचे रूपांतर झाले. |
३ |
त्याची वस्त्रे इतकी चकचकीत व पांढरी शुभ्र झाली की, तितकी पांढरी शुभ्र करणे पृथ्वीवरील कोणत्याही परिटाला शक्य झाले नसते. |
४ |
मोशे व एलिया त्यांच्या दृष्टीस पडले. ते येशूबरोबर संभाषण करत होते. |
५ |
पेत्र येशूला म्हणाला, “गुरुवर्य, आपण येथे आहोत, हे किती चांगले आहे! आम्ही तीन मंडप उभारतो. आपल्यासाठी एक, मोशेसाठी एक व एलियासाठी एक.” |
६ |
काय बोलावे, हे त्याला सुचले नाही कारण ते फारच भयभीत झाले होते. |
७ |
तेथे एक मेघ आला व त्याने त्यांच्यावर छाया धरली. मेघातून अशी वाणी झाली, “हा माझा प्रिय पुत्र आहे. ह्याचे तुम्ही ऐका.” |
८ |
त्यांनी अकस्मात सभोवती नजर फिरवली तेव्हा त्यांना त्यांच्याजवळ फक्त येशूशिवाय दुसरे कोणी दिसले नाहीत. |
९ |
ते डोंगरावरून उतरत असता त्याने त्यांना बजावले की, “तुम्ही जे पाहिले ते मनुष्याचा पुत्र मृतांमधून पुन्हा उठेपर्यंत कोणालाही सांगू नका.” |
१० |
त्याचा आदेश त्यांनी मानला परंतु मृतांमधून पुन्हा उठणे म्हणजे काय, ह्याविषयी ते आपसात चर्चा करू लागले. |
११ |
त्यांनी त्याला विचारले, “प्रथम एलिया आला पाहिजे, असे शास्त्री का म्हणतात?” |
१२ |
त्याने त्यांना उत्तर दिले, “एलिया प्रथम येऊन सर्व काही यथास्थित करतो हे खरे आहे, तरीदेखील मनुष्याच्या पुत्राने पुष्कळ दुःखे सोसावीत व त्याचा अव्हेर केला जावा, असे त्याच्याविषयी लिहिले आहे, त्याचा अर्थ काय? |
१३ |
तरी पण मी तुम्हांला सांगतो, एलिया तर आला आहे आणि लोकांना जसे वाटले तसे त्यांनी त्याचे केले, असे धर्मशास्त्रात लिहिलेले आहे.” |
१४ |
ते इतर शिष्यांजवळ आले, तेव्हा त्यांच्याभोवती लोकसमुदाय आहे व त्यांच्याबरोबर काही शास्त्री वादविवाद करत आहेत, असे त्यांना दिसून आले. |
१५ |
येशूला पाहताच सर्व लोक अगदी आश्चर्यचकित झाले आणि त्याच्याकडे धावत जाऊन त्यांनी त्याला नमन केले. |
१६ |
त्याने शिष्यांना विचारले, “ह्यांच्याशी तुमचा कसला वादविवाद चालला आहे?” |
१७ |
लोकसमुदायातील एकाने उत्तर दिले, “गुरुवर्य, मी माझ्या मुलाला आपल्याकडे घेऊन आलो आहे. ह्याला भुताने पछाडले आहे व हा बोलू शकत नाही. |
१८ |
जेथे जेथे ते ह्याला धरते, तेथे तेथे ते ह्याला खाली आपटते. मग ह्याच्या तोंडाला फेस येतो आणि हा दात खातो व त्याचे सर्व अंग ताठ होते. ह्याच्यातील भुताला काढावे म्हणून आपल्या शिष्यांना मी विनंती केली, परंतु त्यांना ते काढता आले नाही.” |
१९ |
येशू म्हणाला, “अहो विश्वासहीन लोकांनो, मी कुठवर तुमच्याबरोबर असणार? कोठवर तुम्हांला समजून घेणार? त्याला माझ्याकडे आणा.” |
२० |
त्यांनी त्याला त्याच्याकडे आणले. त्या भुताने येशूला पाहताच मुलाला पिळवटून टाकले आणि तो मुलगा जमिनीवर पडून तोंडाला फेस येऊन लोळू लागला. |
२१ |
येशूने त्याच्या वडिलांना विचारले, “ह्याला असे कधीपासून होत आहे?” ते म्हणाले, “बालपणापासून. |
२२ |
ह्याचा नाश करावा म्हणून भुताने ह्याला पुष्कळदा अग्नीत व पाण्यात टाकले. आपल्या हातून काही होणे शक्य असेल तर आम्हांवर दया करा व आम्हांला साहाय्य करा.” |
२३ |
येशू त्यांना म्हणाला, “हो, जर तू स्वतः विश्वास ठेवलास तर. विश्वास बाळगणाऱ्याला सर्व काही शक्य आहे.” |
२४ |
लगेच मुलाचे वडील मोठ्याने म्हणाले, “माझा विश्वास आहे, पण माझा अविश्वास दूर करण्याकरता मला साहाय्य करा.” |
२५ |
लोक सभोवती गर्दी करीत आहेत, असे पाहून येशू त्या भुताला म्हणाला, “अरे मुक्याबहिऱ्या भुता, मी तुला आज्ञा करतो, ह्याच्यातून नीघ व पुन्हा कधी ह्याच्यात शिरू नकोस.” |
२६ |
त्या भुताने किंकाळी फोडली व मुलाला जोरदार झटका देऊन खाली फेकले व ते त्याच्यातून निघाले. तो मुलगा मेल्यासारखा झाला. “तो मेला आहे”, असे सर्व जण म्हणू लागले. |
२७ |
परंतु येशूने त्याला हात धरून उठवले व तो उभा राहिला. |
२८ |
येशू घरी गेल्यावर त्याच्या शिष्यांनी त्याला खाजगीत विचारले, “आम्हांला ते का काढता आले नाही?” |
२९ |
तो त्यांना म्हणाला, “ह्या प्रकारचे भूत केवळ प्रार्थनेने काढणे शक्य असते.” |
३० |
येशू व त्याचे शिष्य तेथून निघाले व ते गालीलमधून जात आहेत, हे कोणास कळू नये अशी येशूची इच्छा होती; |
३१ |
तो त्याच्या शिष्यांना शिकवत असे, “मनुष्याचा पुत्र माणसांच्या हाती दिला जाणार आहे. ते त्याला ठार मारतील आणि मृत्यूनंतर तिसऱ्या दिवशी तो पुन्हा उठेल.” |
३२ |
परंतु ह्या बोलण्याचा अर्थ त्यांना समजला नाही व ते त्याला विचारण्यास धजले नाहीत. |
३३ |
नंतर ते कफर्णहूमला आले. घरात आल्यावर त्याने त्यांना विचारले, “तुम्ही वाटेत कसली चर्चा करत होता?” |
३४ |
ते गप्प राहिले, कारण सर्वांत मोठा कोण, ह्याविषयी त्यांची वाटेत चर्चा चालली होती. |
३५ |
त्याने बसून त्या बारा जणांना बोलावून म्हटले, “जर कोणी पहिला होऊ इच्छीत असेल, तर त्याने सर्वांत शेवटचा व सर्वांचा सेवक झाले पाहिजे.” |
३६ |
नंतर त्याने एका लहान मुलाला घेऊन समोर उभे केले व त्याला कवटाळून तो त्यांना म्हणाला, |
३७ |
“जो कोणी माझ्या नावाने अशा बालकांपैकी एकाचा स्वीकार करतो, तो माझा स्वीकार करतो व जो कोणी माझा स्वीकार करतो तो केवळ माझा नव्हे, तर ज्याने मला पाठवले त्याचादेखील स्वीकार करतो. |
३८ |
योहानने त्याला म्हटले, “गुरुवर्य, कोणा एकाला तुमच्या नावाने भुते काढताना आम्ही पाहिले. त्याला आम्ही मना केले कारण तो आपला अनुयायी नव्हता.” |
३९ |
येशू म्हणाला, “त्याला मना करू नका कारण माझ्या नामाने अद्भुत कृत्य करील व लगेच माझी निंदा करील असा कोणी नाही. |
४० |
जो आपल्या विरूद्ध नाही तो आपल्या बाजूचा आहे. |
४१ |
तुम्ही माझे आहात म्हणून जो कोणी तुम्हांला पेलाभर पाणी प्यायला देईल तो त्याच्या पारितोषिकाला मुकणार नाही, हे मी तुम्हांला ठामपणे सांगतो.” |
४२ |
विश्वास ठेवणाऱ्या ह्या लहानांतील एकाला जो पापास प्रवृत्त करील, त्याच्या गळ्यात मोठ्या जात्याची तळी बांधून त्याला समुद्रात टाकून द्यावे, हे त्याच्या हिताचे आहे. |
४३ |
तुझा हात तुला पाप करण्यासाठी प्रवृत्त करत असेल, तर तो तोडून टाक. [दोन हात असून नरकात, म्हणजे न विझणाऱ्या अग्नीत जावे ह्यापेक्षा एका हाताविना जीवनात जावे, हे तुझ्या हिताचे आहे.] |
४४ |
*** |
४५ |
तुझा पाय तुला पाप करण्यासाठी प्रवृत्त करत असेल, तर तो तोडून टाक. [दोन पाय असून नरकात टाकले जावे ह्यापेक्षा एका पायाविना जीवनात जावे, हे तुझ्या हिताचे आहे.] |
४६ |
*** |
४७ |
तुझा डोळा तुला पाप करण्यासाठी प्रवृत्त करत असेल तर तो उपटून टाक. दोन डोळे असून जेथे किडा मरत नाही व अग्नी विझत नाही अशा नरकात टाकले जावे, ह्यापेक्षा एका डोळ्याने देवाच्या राज्यात जावे, हे तुझ्या हिताचे आहे. |
४८ |
*** |
४९ |
प्रत्येक मनुष्य अग्नीने शुद्ध केला जाईल. |
५० |
मीठ चांगला पदार्थ आहे, परंतु मिठाचा खारटपणा गेला तर त्याला चव कशाने आणता येईल? तुमच्यात मीठ असू द्या व तुम्ही एकमेकांबरोबर शांतीने राहा.”
|
Marathi Bible (BSI) 2018 |
The Bible Society of India |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
मार्क ९:1 |
मार्क ९:2 |
मार्क ९:3 |
मार्क ९:4 |
मार्क ९:5 |
मार्क ९:6 |
मार्क ९:7 |
मार्क ९:8 |
मार्क ९:9 |
मार्क ९:10 |
मार्क ९:11 |
मार्क ९:12 |
मार्क ९:13 |
मार्क ९:14 |
मार्क ९:15 |
मार्क ९:16 |
मार्क ९:17 |
मार्क ९:18 |
मार्क ९:19 |
मार्क ९:20 |
मार्क ९:21 |
मार्क ९:22 |
मार्क ९:23 |
मार्क ९:24 |
मार्क ९:25 |
मार्क ९:26 |
मार्क ९:27 |
मार्क ९:28 |
मार्क ९:29 |
मार्क ९:30 |
मार्क ९:31 |
मार्क ९:32 |
मार्क ९:33 |
मार्क ९:34 |
मार्क ९:35 |
मार्क ९:36 |
मार्क ९:37 |
मार्क ९:38 |
मार्क ९:39 |
मार्क ९:40 |
मार्क ९:41 |
मार्क ९:42 |
मार्क ९:43 |
मार्क ९:44 |
मार्क ९:45 |
मार्क ९:46 |
मार्क ९:47 |
मार्क ९:48 |
मार्क ९:49 |
मार्क ९:50 |
|
|
|
|
|
|
मार्क 1 / मार्क 1 |
मार्क 2 / मार्क 2 |
मार्क 3 / मार्क 3 |
मार्क 4 / मार्क 4 |
मार्क 5 / मार्क 5 |
मार्क 6 / मार्क 6 |
मार्क 7 / मार्क 7 |
मार्क 8 / मार्क 8 |
मार्क 9 / मार्क 9 |
मार्क 10 / मार्क 10 |
मार्क 11 / मार्क 11 |
मार्क 12 / मार्क 12 |
मार्क 13 / मार्क 13 |
मार्क 14 / मार्क 14 |
मार्क 15 / मार्क 15 |
मार्क 16 / मार्क 16 |