Biblia Basque (EAB) 2008

Ésaïe 41

«Entzun niri isilik, urrutiko herriok; jantzi adorez, naziook. Etorri hitz egitera, bil gaitezen elkarrekin auzitara.

Nork sorrarazi du ekialdean edonon garaile ateratzen den hori? Nork eskuratzen dizkio nazioak eta menpean jartzen erregeak? Hauts egiten ditu bere ezpataz, haizeak daraman lasto bihurtzen bere uztaiaz.

Pertsegitu egiten ditu eta aurrera doa seguru, bere oinez lurrik ia ukitu gabe.

Nork egin eta burutu du hori guztia? Ni, Jauna, neu naiz lehena, hasieratik gizaldiak mundura ekartzen dituena, eta azkenekoak iristean ere ni betiko berbera.

Ikusi eta beldur dira urrutiko herriak, ikaraz lurraren azken bazterrak; hurbiltzen ari dira, hor datoz».

Elkarri laguntzen diote idologileek eta adore-hitzak esaten elkarri.

Artisauak zilarginari ematen dio adore, mailukari leuntzaileak ingude-jotzaileari, esanez: «Ederra soldaketa!» Eta gero iltzez gogortzen dute irudia, ez dadin zarta.

«Zu, Israel, nire zerbitzaria; zu, Jakob, nik aukeraturiko herria, nire adiskide Abrahamen ondorengoa.

Lurraren azken bazterretatik hartu zintudan, urrutieneko zokoetatik deitu eta esan: “Zu nire zerbitzaria”. Baztertu ez, baino aukeratu egin zaitut.

Ez izan beldur, zeurekin bainauzu; ez larritu, zure Jainkoa bainaiz. Neure laguntzaz ahaltsu egiten zaitut, neure esku garaileaz eusten dizut.

Lotsaz eta laidoz geldituko dira zure aurka lehiatzen direnak; ezerezean galduko dira zure kontra liskarrean ari direnak.

Bilatu eta inon ez dituzu aurkituko borroka egiten zizutenak; ezerez eta huts bihurtuko dira gerra egiten zizutenak.

Nik, Jaunak, zeure Jainkoak, eskutik heltzen baitizut eta esaten: “Ez beldurtu, neuk laguntzen dizut!”»

Hau dio Jaunak: «Ez izan beldur, Israel, Jakoben herri, hartxo bat bezain ezerez eta ahul zaren hori! Neuk laguntzen dizut; ni, Israelen Jainko santua, nauzu askatzaile.

Eultziaren antzeko bihurtzen zaitut, hortz zorrotzeko eultzi berriaren antzeko; mendiak xehatu eta hauts egingo dituzu, muinoak lasto bihurtuko.

Zuk astindu eta haizeak eramango ditu, haize-erauntsiak barreiatuko. Zu, berriz, pozik izango zara Jaunaz, harro Israelen Jainko santuaz.

«Dohakabe eta behartsuak ur bila dabiltza, baina alferrik; lehor dute mihia egarriz. Nik, Jaunak, erantzungo diot haien premiari, nik, Israelen Jainkoak, ez ditut bazterrera utziko.

Mendi-kasko soiletan errekak sortuko ditut, ibarretan iturriak; basamortua aintzira bihurtuko dut, lur lehorrean iturburuak sorraraziko.

Zedro, arkazi, mirto eta olibondoak landatuko ditut basamortuan; zipres, zumar eta izeiak eremuan.

Horrela ikusiko dute denek eta jakingo, ohartuko dira eta behingoz ulertuko nik, Jaunak, egin dudala hori guztia, nik, Israelen Jainko santuak, dudala sortu».

Hau dio Jaunak, Jakoben herriaren erregeak: «Aurkeztu zeuen auzia, idolook, ekarri frogak.

Zatozte eta iragarri gero gertatzekoa. Esan guri zeuen lehengo iragarpenak eta arretaz entzungo dugu; adierazi etortzekoak, betetzen diren ikus dezagun.

Iragarri geroko gertakizunak eta aitortuko dugu jainko zaretela. Eman zoriona edo zoritxarra, ohar gaitezen eta zuen beldur izan.

Baina hara: zuek ez zarete ezer, zuen egintzak hutsaren hurrengo. Mespretxagarria, zuek jainkotzat aukeratzen zaituztena.

«Gizon bat sorrarazi dut ekialdean, bere izenez egin diot dei; iparraldetik etorri da. Lokatza bezala zapalduko ditu gobernariak, eltzegileak buztina zapaltzen duen bezala.

Nork iragarri zuen hau hasieratik, nork aurrez adierazi, jakin genezan eta egia zela aitortu? Ez, ez zuen inork iragarri, ez zuen inork adierazi, ez zizuen inork ezer entzun.

Nik jakinarazi diot lehendabizi Sioni, nik bidali albistari pozgarria Jerusalemi.

Idoloei begiratu diet: ez zen inor, inortxo ere ez kontseilu emateko, nire galderei erantzuteko.

Idolo guztiak ez dira ezer, horien egintzak hutsaren hurrengo, irudiak haizea bezain hutsal».

Basque Bible 2008