| 1 |
| Éshtë më mirë një copë bukë thatë me paqe se sa një shtëpi plot me kafshë të vrara me grindje. |
| 2 |
| Shërbëtori që vepron me urtësi ka për të sunduar mbi të birin që e turpëron dhe do të marrë një pjesë të trashëgimisë bashkë me vëllezërit. |
| 3 |
| Poçi është për argjendin dhe furra për arin, por ai që provon zemrat është Zoti. |
| 4 |
| Njeriu i keq dëgjon buzët e liga, gënjeshtari dëgjon gjuhën e çoroditur. |
| 5 |
| Ai që përqesh të varfërin fyen Atë që e ka krijuar; ai që kënaqet me fatkeqësinë e tjetrit nuk do të mbetet pa u ndëshkuar. |
| 6 |
| Bijtë e bijve janë kurora e pleqve, dhe lavdia e bijve janë etërit e tyre. |
| 7 |
| Budallait nuk i shkon një e folur e bukur, aq më pak princit nuk i shkojnë buzë gënjeshtare, |
| 8 |
| Një dhuratë është një gur i çmuar në sytë e atij që e ka; ngado që kthehet, ai ia del. |
| 9 |
| Kush mbulon një faj fiton dashuri, por kush i rikthehet përsëri ndan miqtë më të mirë. |
| 10 |
| Një qortim depërton më thellë te njeriu me mend se sa njëqind goditje te budallai. |
| 11 |
| Njeriu i keq nuk kërkon gjë tjetër veç të ngrerë krye, prandaj do të dërgohet kundër tij një lajmëtar mizor. |
| 12 |
| Éshtë më mirë të takosh një harushë se cilës i kanë vjedhur këlyshët e vet se sa një budalla në marrëzinë e tij. |
| 13 |
| E keqja nuk do të largohet nga shtëpia e atij që së mirës i përgjigjet me të keqen. |
| 14 |
| Të fillosh një grindje është sikur t'u çelësh rrugë ujërave; prandaj ndërprite grindjen përpara se të acarohet. |
| 15 |
| Ai që nxjerr të pafajshëm fajtorin dhe ai që dënon të drejtin janë që të dy të neveritshëm për Zotin. |
| 16 |
| Ç'duhet paraja në duart e budallait? Mos vallë për të blerë dituri, kur ai nuk ka mend fare? |
| 17 |
| Miku të do në çdo kohë, por vëllai lind për ditë të vështira. |
| 18 |
| Njeriu që nuk ka mend jep dorën si garanci dhe merr zotime për të afërmin e tij. |
| 19 |
| Ai që do mëkatin i do grindjet, dhe ai që ngre portën e tij kërkon rrënim. |
| 20 |
| Njeriu zemërshthurur nuk gjen asnjë të mirë, dhe ai që ka gjuhën e çoroditur bie në telashe. |
| 21 |
| Atij që i lind një budalla do t'i vijnë hidhërime dhe ati i një budallai nuk mund të ketë gëzim. |
| 22 |
| Një zemër e gëzuar është një ilaç i mirë, por një frymë e dërrmuar i than kockat. |
| 23 |
| I pabesi pranon dhurata fshehurazi për të prishur rrugët e drejtësisë. |
| 24 |
| Dituria qëndron para atij që ka mend, por sytë e budallait enden deri në cepat më të largëta të dheut. |
| 25 |
| Biri budalla është një burim vuajtjesh për atin e tij dhe hidhërim për atë që e ka lindur. |
| 26 |
| Nuk është mirë të dënosh të drejtin, as të godasësh princat për ndershmërinë e tyre. |
| 27 |
| Kush i mat fjalët e veta ka dije, dhe kush ka një shpirt të qetë është njeri i matur. |
| 28 |
Budallai, edhe kur hesht, konsiderohet i urtë dhe, kur i mban të mbyllura buzët e tij, konsiderohet i zgjuar.
|
| Albanian Bible 1884 |
| Public Domain 1884 |