| 1 |
| Aleluja. Kremtoni Zotin, sepse ai është i mirë, sepse mirësia e tij vazhdon përjetë. |
| 2 |
| Kush mund të përshkruajë bëmat e Zotit ose të shpallë tërë lavdinë e tij? |
| 3 |
| Lum ata që respektojnë drejtësinë, që bëjnë atë që është e drejtë në çdo kohë. |
| 4 |
| Mos më harro mua, o Zot, sipas mirësisë sate që tregon ndaj popullit tënd, dhe më vizito me shpëtimin tënd, |
| 5 |
| me qëllim që të shoh mirëqënien e të zgjedhurve të tu, të kënaqem në gëzimin e kombit tënd dhe të mbushem me lavdi për trashëgiminë tënde. |
| 6 |
| Ne dhe etërit tanë kemi mëkatuar, kemi bërë paudhësi dhe të këqija. |
| 7 |
| Etërit tanë në Egjipt nuk i kuptuan mrekullitë e tua, nuk kujtuan numrin e madh të mirësive të tua dhe ngritën krye pranë detit, Deti i Kuq. |
| 8 |
| Megjithatë Zoti i shpëtoi për hir të emrit të tij, për të bërë të njohur fuqinë e tij. |
| 9 |
| I bërtiti Detit të Kuq dhe ai u tha, dhe i udhëhoqi nëpër humnerat si nëpër një shkretëtirë. |
| 10 |
| I shpëtoi nga dora e atij që i urrente dhe i shpengoi nga dora e armikut. |
| 11 |
| Dhe ujërat i mbuluan armiqtë e tyre, dhe nuk shpëtoi as edhe një prej tyre. |
| 12 |
| Atëherë u besuan fjalëve të tij dhe kënduan lavdinë e tij. |
| 13 |
| Por shpejt i harruan veprat e tij dhe nuk pritën me besim plotësimin e planit të tij. |
| 14 |
| U ndezën nga lakmia në shkretëtirë dhe e tunduan Perëndinë në vetmi. |
| 15 |
| Dhe ai u dha atyre sa i kërkonin, por dërgoi midis tyre një lëngatë që pakësoi numrin e tyre. |
| 16 |
| Kur në kamp patën smirë Moisiun dhe Aaronin, i shenjti i Zotit, |
| 17 |
| toka u hap dhe përpiu Dathanin dhe groposi grupin e Abiramit. |
| 18 |
| Një zjarr shpërtheu në mes të tyre dhe flaka i përpiu të pabesët. |
| 19 |
| Bënë një viç në Horeb dhe adhuruan një shëmbëlltyrë prej metali të shkrirë, |
| 20 |
| dhe e ndërruan lavdinë e tyre me shëmbëllytrën e një kau që ha bar. |
| 21 |
| Harruan Perëndinë, Shpëtimtarin e tyre, që kishte bërë gjëra të mëdha në Egjipt, |
| 22 |
| mrekullitë në vendin e Kamit, gjëra të tmerrshme në Detin e Kuq. |
| 23 |
| Prandaj ai foli t'i shfarosë, por Moisiu, i zgjedhuri i tij, u paraqit mbi të çarën përpara tij për të penguar që zemërimi i tij t'i shkatërronte. |
| 24 |
| Ata e përçmuan akoma vendin e mrekullueshëm, nuk i besuan fjalës së tij, |
| 25 |
| por murmuritën në çadrat e tyre dhe nuk dëgjuan zërin e Zotit. |
| 26 |
| Prandaj ai ngriti dorën kundër tyre, duke u betuar se do t'i rrëzonte në shkretëtirë, |
| 27 |
| dhe se do t'i zhdukte pasardhësit e tyre midis kombeve dhe se do t'i shpërndante në të gjitha vendet. |
| 28 |
| Ata i shërbyen edhe Baal-Peorit dhe hëngrën flijimet e të vdekurve. |
| 29 |
| E zemëruan Perëndinë me veprimet e tyre dhe në mes tyre plasi murtaja. |
| 30 |
| Por Finehasi u ngrit dhe bëri drejtësi; dhe murtaja pushoi. |
| 31 |
| Dhe kjo iu vu në llogari të drejtësisë, brez pas brezi, përjetë. |
| 32 |
| Ata e provokuan përsëri në ujërat e Meribas, dhe Moisiu pësoi të keqen për shkak të tyre, |
| 33 |
| sepse e ashpërsoi frymën e tij (të Moisiut) dhe ai foli pa u menduar me buzët e tij. |
| 34 |
| Ata nuk shkatërruan popujt, siç i kishte porositur Zoti; |
| 35 |
| por u përzien midis popujve dhe mësuan veprat e tyre; |
| 36 |
| u shërbyen idhujve të tyre, dhe këta u bënë një lak për ta; |
| 37 |
| ua flijuan demonëve bijtë dhe bijat e tyre, |
| 38 |
| dhe derdhën gjak të pafajshëm, gjakun e bijve të tyre dhe të bijave të tyre, që u flijuan për idhujtë e Kanaanit; dhe vendi u ndot nga gjaku i derdhur. |
| 39 |
| Kështu ata u ndotën me veprat e tyre dhe u kurvëruan me aktet e tyre. |
| 40 |
| Dhe zemërimi i Zotit u ndez kundër popullit të tij, dhe ai ndjeu një neveri për trashëgiminë e tij. |
| 41 |
| I la në dorë të kombeve, dhe u sunduan nga ata që i urrenin. |
| 42 |
| Armiqtë e tyre i shtypën dhe ata iu nënshtruan pushtetit të tyre. |
| 43 |
| Ai i çliroi shumë herë, por ata vazhduan të ngrenë krye dhe të zhyten në paudhësinë e tyre. |
| 44 |
| Megjithatë ai i kushtoi kujdes ankthit të tyre, kur dëgjoi britmat e tyre, |
| 45 |
| dhe iu kujtua besëlidhja e lidhur me ta dhe në dhemshurinë e madhe të tij u qetësua. |
| 46 |
| Bëri që ata të fitojnë përkrahje ndër të gjithë ata që i kishin çuar në robëri. |
| 47 |
| Na shpëto, o Zot, Perëndia ynë, dhe na mblidh midis kombeve, me qëllim që të kremtojmë emrin tënd të shenjtë dhe të lumturohemi duke të lëvduar. |
| 48 |
I bekuar qoftë Zoti, Perëndia i Izraelit, nga përjetësia në përjetësi. Dhe tërë populli le të thotë: "Amen". Aleluja.
|
| Albanian Bible 1884 |
| Public Domain 1884 |