| 1 |
| Kështu e prunë arkën e Perëndisë dhe e vendosën në mes të tabernakullit që Davidi kishte ngritur për të; pastaj ofruan olokauste dhe flijime falenderimi përpara Perëndisë. |
| 2 |
| Kur Davidi mbaroi së ofruari olokaustet dhe flijimet e falenderimit, ai bekoi popullin në emër të Zotit; |
| 3 |
| pastaj u ndau tërë Izraelitëve, burra dhe gra, secilit prej tyre një bukë, një racion mish dhe një sasi rrushi të thatë. |
| 4 |
| Pastaj vendosi përpara arkës të Zotit disa Levitë për të kryer shërbimin për të kujtuar, për të falenderuar dhe për të lëvduar Zotin, Perëndinë e Izraelit; |
| 5 |
| Asafi, i pari, Zakaria i dyti mbas tij, pastaj Jeieli, Shemiramothi, Jehieli, Matithiahu, Eliabi, Benajahu, Obed-Edomi dhe Jejeli. Ata u binin harpave dhe qesteve, ndërsa Asafi u binte cembaleve. |
| 6 |
| Priftërinjtë Benajah dhe Jahaziel përkundrazi i binin trombës vazhdimisht përpara arkës së besëlidhjes së Perëndisë. |
| 7 |
| Atë ditë Davidi u besoi për herë të parë Asafit dhe vëllezërve të tij detyrën që të këndonin lëvdata Zotit. |
| 8 |
| Kremtoni Zotin, kujtoni emrin e tij; bëjini të njohura veprat e tij midis popujve. |
| 9 |
| Këndojini atij, lëvdoheni, mendoni të gjitha mrekullitë e tij. |
| 10 |
| Lëvdohuni me emrin e tij të shenjtë; u gëzofshin zemrat e të gjithë atyre që kërkojnë Zotin! |
| 11 |
| Kërkoni Zotin dhe forcën e tij, kërkoni vazhdimisht fytyrën e tij! |
| 12 |
| Kujtoni mrekullitë që ka bërë, çuditë e tij dhe gjykimet që kanë dalë nga goja e tij, |
| 13 |
| ju, o stermpa të Izraelit, shërbëtorit të tij, o bij të Jakobit, të zgjedhurit e tij! |
| 14 |
| Ai është Zoti, Perëndia ynë; gjykimet e tij i gjejmë mbi të gjithë tokën. |
| 15 |
| Mos harroni kurrë besëlidhjen e tij, fjalën e tij të urdhëruar për një mijë breza, |
| 16 |
| besëlidhjen e lidhur me Abrahamin, betimin që i ka bërë Isakut, |
| 17 |
| që ia konfirmoi Jakobit si një statut dhe Izraelit si një besëlidhje të përjetshme, |
| 18 |
| duke thënë: "Unë do t'ju jap vendin e Kanaanit si pjesë e trashëgimisë suaj". |
| 19 |
| kur nuk ishin veçse një numër i vogël, fare i pakët dhe të huaj në vend. |
| 20 |
| Kur shkonin nga një komb në një tjetër, nga një mbretëri në një popull tjetër, |
| 21 |
| ai nuk lejoi që ndokush t'i shtypte; përkundrazi dënoi disa mbretër për dashurinë që ushqente për ta, |
| 22 |
| duke thënë: "Mos prekni të vajosurit e mi dhe mos u bëni asnjë të keqe profetëve të mi". |
| 23 |
| Këndojini Zotit, o banorë të të gjithë tokës, lajmëroni çdo ditë shpëtimin e tij! |
| 24 |
| Shpallni lavdinë e tij midis kombeve dhe mrekullitë e tij midis tërë popujve! |
| 25 |
| Sepse Zoti është i madh dhe i denjë të lëvdohet në kulm; ai është me friksuësi nga tërë perënditë. |
| 26 |
| Sepse tërë perënditë e kombeve janë idhuj, kurse Zoti ka krijuar qiejtë. |
| 27 |
| Shkëlqimi dhe madhëria janë para tij, forca dhe gëzimi ndodhen në banesën e tij. |
| 28 |
| Jepini Zotit, o familje të popujve, jepini Zotit lavdi dhe forcë. |
| 29 |
| Jepini Zotit zulmin që i takon emrit të tij, çojini oferta dhe ejani para tij. Bini përmbys para Zotit në shkëlqimin e shenjtërisë së tij; |
| 30 |
| dridhuni para tij, o banorë të të gjithë tokës! Po, bota është e qëndrueshme dhe nuk do të tundet. |
| 31 |
| Le të gëzohen qiejtë dhe toka, dhe le të thonë kombet: "Zoti mbretëron". |
| 32 |
| Le të gjëmojë deti dhe tërë ato që janë në të; |
| 33 |
| atëherë tërë drurët e pyllit do të lëshojnë britma gëzimi përpara Zotit, sepse ai vjen të gjykojë tokën. |
| 34 |
| Kremtoni Zotin, sepse ai është i mirë, sepse mirësia e tij vazhdon përjetë. |
| 35 |
| Thoni: "Shpëtona, o Perëndi i shpëtimit tonë! Na mblidh dhe na çliro nga kombet, me qëllim që të kremtojmë emrin tënd të shenjtë dhe të mburremi se të kemi lëvduar". |
| 36 |
| I bekuar qoftë Zoti, Perëndia i Izraelit, nga amshimi në amshim! Dhe tërë populli tha: "Amen", dhe lëvdoi Zotin. |
| 37 |
| Kështu Davidi la Asafin dhe vëllezërit e tij atje përpara arkës së besëlidhjes të Zotit, me qëllim që të shërbenin vazhdimisht përpara arkës, sipas nevojave të çdo dite, |
| 38 |
| la edhe Obed-Edomin dhe të gjashtëdhjetë e tetë vëllezërit e tij (Obed-Edomi, bir i Jeduthunit dhe Hosahu si derëtarë), |
| 39 |
| dhe priftin Tsadok dhe priftërinjtë vëllezër të tij përpara tabernakullit të Zotit, në vendin e lartë që ishte në Gabaon, |
| 40 |
| me qëllim që ata t'i ofronin Zotit olokauste mbi altarin e olokausteve, vazhdimisht në mëngjes e në mbrëmje, sipas tërë atyre që janë shkruar në ligjin e Zotit, që ai ia kishte imponuar Izraelit. |
| 41 |
| Dhe me ta ishin Hemani, Jeduthuni dhe të tjerët që ishin zgjedhur dhe caktuar me emër për të lëvduar Zotin, sepse mirësia e tij është e përjetshme. |
| 42 |
| Me ta ishin gjithashtu Hemani dhe Jeduthuni me bori dhe cembale, për ata që do t'u binin veglave, dhe me vegla muzikore për të shoqëruar këngët e Perëndisë. Bijtë e Jeduthunit duhet të rrinin te porta. |
| 43 |
Më në fund tërë populli u kthye, secili në shtëpinë e vet, dhe Davidi u kthye për të bekuar shtëpinë e vet.
|
| Albanian Bible 1884 |
| Public Domain 1884 |