| ๑๗ |
| ส่วนพวกที่มั่งคั่งในชีวิตนี้ จงกำชับพวกเขาไม่ให้เย่อหยิ่ง หรือมุ่งหวังในทรัพย์ที่ไม่ยั่งยืน แต่ให้มุ่งหวังในพระเจ้าผู้ประทานทุกสิ่งแก่เราอย่างบริบูรณ์ เพื่อให้เราได้ชื่นชม |
| พระคัมภีร์ในประเทศไทย (THS) 2011 |
|
| ๑๗ |
| จงกำชับบรรดาผู้ร่ำรวยในโลกปัจจุบันนี้ไม่ให้หยิ่งทะนงหรือฝากความหวังไว้กับทรัพย์สมบัติซึ่งไม่จีรังยั่งยืน แต่จงหวังใจในพระเจ้าผู้ทรงจัดเตรียมทุกสิ่งให้เราอย่างบริบูรณ์เพื่อความเบิกบานใจของเรา |
| พระคัมภีร์ในประเทศไทย (TNCV) 2007 |
|
| ๑๗ |
| สั่งคนร่ำรวยในยุคนี้ อย่าหยิ่งยโสหรือฝากความหวังไว้กับความร่ำรวยนั้น เพราะมันไม่เที่ยงแท้ แต่ให้ฝากความหวังไว้กับพระเจ้าผู้แบ่งปันทุกสิ่งให้กับเราอย่างล้นเหลือ เพราะเห็นแก่ความสุขสบายของเรา |
| พระคัมภีร์ในประเทศไทย (ERV) 2001 |
|
| ๑๗ |
| สำหรับคนเหล่านั้นที่มั่งมีฝ่ายโลก จงกำชับเขาอย่าให้มีมานะทิฐิ หรือให้เขามุ่งหวังในทรัพย์ที่ไม่เที่ยง แต่จงหวังในพระเจ้าผู้ทรงประทานทุกสิ่ง เพื่อความสะดวกสบายของเรา |
| พระคัมภีร์ในประเทศไทย (TH1971) |
|
| ๑๗ |
| จงกำชับคนเหล่านั้นที่มั่งมีฝ่ายโลก อย่าให้มีใจถือมานะทิฐิ อย่าให้ความหวังของเขาอิงอยู่กับทรัพย์อนิจจัง แต่ให้หวังในพระเจ้าผู้ทรงพระชนม์อยู่ ผู้ทรงประทานสิ่งสารพัดให้แก่เราอย่างบริบูรณ์ เพื่อจะให้เราใช้ด้วยความปีติยินดี |
| พระคัมภีร์ในประเทศไทย 1940 |
|
| ๑๗ |
| จง กำชับ คน เหล่า นั้น ที่ มั่งมี ฝ่าย โลก อย่า ให้ มี ใจ ถือ มานะ ทิฐิ อย่า ให้ ความ หวัง ของ เขา อิง อยู่ กับ ทรัพย์ อนิจจัง แต่ ให้ หวัง ใน พระเจ้า ผู้ทรง พระ ชนม์ อยู่ ผู้ทรง ประทาน สิ่ง สารพัด ให้ แก่ เรา อย่าง บริบูรณ์ เพื่อ จะ ให้ เรา ใช้ ด้วย ความ ปีติ ยินดี |
| พระคัมภีร์ในประเทศไทย Tok |
|