๑๐ |
“เพราะเหมือนฝนและหิมะลงมาจากฟ้าสวรรค์ และไม่กลับที่นั่นเว้นแต่ได้รดแผ่นดินโลก แล้วทำให้บังเกิดผลและแตกหน่อ ทั้งให้เมล็ดพืชแก่ผู้หว่านและอาหารแก่คนกิน |
พระคัมภีร์ในประเทศไทย (THS) 2011 |
|
๑๐ |
เฉกเช่นฝนและหิมะ โปรยลงมาจากฟ้าสวรรค์ และไม่กลับไปที่นั่น จนกว่าจะทำให้แผ่นดินโลกชุ่มฉ่ำ และทำให้พืชพันธุ์แตกหน่องอกงาม เพื่อให้มันเกิดเมล็ดสำหรับผู้หว่านและอาหารสำหรับผู้บริโภค |
พระคัมภีร์ในประเทศไทย (TNCV) 2007 |
|
๑๐ |
ฝนและหิมะที่ตกลงมาจากท้องฟ้าจะไม่หวนกลับไปบนท้องฟ้า จนกว่าจะทำให้พื้นเปียก จนกว่าจะทำให้พื้นดินผลิดอกออกผลและแตกหน่อ จนกว่าจะให้เมล็ดข้าวกับผู้หว่านและให้อาหารกับคนกิน |
พระคัมภีร์ในประเทศไทย (ERV) 2001 |
|
๑๐ |
“เพราะฝนและหิมะลงมาจากฟ้าสวรรค์ และไม่กลับที่นั่นเว้นแต่รดแผ่นดินโลก กระทำให้มันบังเกิดผลและแตกหน่อ อำนวยเมล็ดแก่ผู้หว่านและอาหารแก่ผู้กิน ฉันใด |
พระคัมภีร์ในประเทศไทย (TH1971) |
|
๑๐ |
เพราะฝนและหิมะลงมาจากฟ้าสวรรค์ และไม่กลับที่นั่น เว้นแต่รดแผ่นดินโลก กระทำให้มันบังเกิดผลและแตกหน่อ อำนวยเมล็ดแก่ผู้หว่านและอาหารแก่ผู้กินฉันใด |
พระคัมภีร์ในประเทศไทย 1940 |
|
๑๐ |
เพราะ ฝน และ หิมะ ลง มา จาก ฟ้า สวรรค์ และ ไม่ กลับ ที่ นั่น เว้นแต่ รด แผ่นดิน โลก กระทำ ให้ มัน บังเกิด ผล และ แตก หน่อ อำนวย เมล็ด แก่ ผู้ หว่าน และ อาหาร แก่ ผู้ กิน ฉันใด |
พระคัมภีร์ในประเทศไทย Tok |
|