๑ |
บุตรชายที่มีปัญญาฟังคำสั่งสอนของบิดาตน แต่คนที่ชอบเยาะเย้ยไม่ฟังคำว่ากล่าว |
พระคัมภีร์ในประเทศไทย (THS) 2011 |
|
๑ |
ลูกที่ฉลาดรับฟังคำสั่งสอนของพ่อแม่ แต่คนชอบเยาะเย้ยไม่ฟังคำเตือนสติ |
พระคัมภีร์ในประเทศไทย (TNCV) 2007 |
|
๑ |
ลูกชายที่ฉลาดย่อมฟังคำสั่งสอนของพ่อ แต่คนหยิ่งจองหองไม่ยอมฟังคำตักเตือน |
พระคัมภีร์ในประเทศไทย (ERV) 2001 |
|
๑ |
บุตรชายที่ฉลาดฟังคำเตือนสติของบิดาตน แต่คนมักเยาะเย้ยไม่ฟังคำขนาบ |
พระคัมภีร์ในประเทศไทย (TH1971) |
|
๑ |
บุตรชายที่ฉลาดฟังคำสั่งสอนของบิดาตน แต่คนมักเยาะเย้ยไม่ฟังคำขนาบ |
พระคัมภีร์ในประเทศไทย 1940 |
|
๑ |
บุตร ชาย ที่ ฉลาด คือ พระ พร แห่ง ความชอบ ธรรม บุตร ชาย ที่ ฉลาด ฟัง คำสั่ง สอน ของ บิดา ตน แต่ คน มัก เยาะ เย้ย ไม่ ฟัง คำ ขนาบ |
พระคัมภีร์ในประเทศไทย Tok |
|