۱۲ |
اینان صخرههای دریایی خطرناک در ضیافتهای محبتآمیز شمایند که بدون کمترین پروا در جشن شما به عیش و نوش میپردازند؛ شبانانی هستند که تنها خود را میپرورند؛ ابرهای بیبارانِ رانده از باد، و درختان پاییزی بیمیوهاند که دو بار مرده و از ریشه به در آمدهاند. |
2014 کتاب مقدس فارسی |
|
۱۲ |
اینها مجالس محبت آمیز شما را آلوده می سازند، زیرا با بی شرمی می خورند و می نوشند و فقط در فکر خود هستند. آن ها ابر های بی بارانی هستند که از برابر باد رانده می شوند. درختانی هستند که در هیچ فصلی میوه نمی دهند و از ریشه کنده شده و کاملاً مرده اند. |
کتاب مقدس فارسی 2008 |
|
۱۲ |
اين اشخاص كه در ضيافتهای كليسايی، به جمع شما میپيوندند، لكههای ناپاكی هستند كه شما را آلوده میكنند. با بیشرمی میخندند و شكم خود را سير میكنند، بدون آنكه رعايت حال ديگران را بنمايند. همچون ابرهايی هستند كه از زمينهای خشک عبور میكنند، بدون آنكه قطرهای باران ببارانند. قولهای آنان اعتباری ندارد. درختانی هستند كه در موسم ميوه، ثمر نمیدهند. اينان دو بار طعم مرگ را چشيدهاند؛ يک بار زمانی كه در گناه بودند، و بار ديگر وقتی از مسيح روگردان شدند. از اينرو، بايد منتظر داوری خدا باشند. |
2005 کتاب مقدس فارسی |
|
۱۲ |
اینها درضیافت های محبتانه شما صخرهها هستند چون با شما شادی میکنند، و شبانانی که خویشتن رابی خوف میپرورند و ابرهای بیآب از بادهارانده شده و در ختان صیفی بیمیوه، دوباره مرده و از ریشهکنده شده، |
کتاب مقدس فارسی 1895 |
|