A A A A A
Bíobla i gceann bliana
Bealtaine 16

2 Samúéil 3:1-39
1. Mhair an chogaíocht, más ea, idir teaghlach Shóil agus teaghlach Dháiví; bhí Dáiví ag dul i neart agus i neart, ach bhí teaghlach Shóil ag dul i laige agus i laige.
2. Rugadh clann mhac do Dháiví i Heabrón; a chéadghin Amnón, ó Aichíonoam as Izréil;
3. a dhara mac Cileáb ó Aibíogáil bean Nábál ó Chairmeil; an tríú mac Aibseálóm mac Mhácá iníon Thalmaí rí Ghisiúr;
4. an ceathrú mac Adoiníá mac Haigít; an cúigiú mac Seafateá mac Aibíotal;
5. an séú mac Itreám ó Eaglá bean Dháiví. Rugadh iadsan do Dháiví i Heabrón.
6. Fad a bhí an cogadh idir teaghlach Shóil agus teaghlach Dháiví ar siúl, ghabh Aibnéar gach ceannas ar theaghlach Shóil.
7. Tharla go raibh leannán le Sól, darbh ainm Rizpeá iníon Aiá, agus gur thóg Aibnéar chuige í. Dúirt Ís Bál le hAibnéar: «Cad ab áil leat luí le leannán m' athar?»
8. Chuir caint seo Ís Bál cuthach feirge ar Aibnéar. «An ceann madra as Iúdá mé,» ar sé. «Seo mé anois ar mo dhícheall ar mhaithe le teaghlach Shóil, d' athair, a dheartháireacha, agus a chairde, gan tú a thabhairt i lámha Dháiví, agus anois seo tú do mo lochtú i dtaobh mná!
9. Go ndéana Dia a leithéid seo le hAibnéar, agus a thuilleadh de bhreis air, mura gcuire mé i gcrích do Dháiví gach ar mhionnaigh an Tiarna a dhéanfadh sé dhó
10. an ríocht a bhaint de theaghlach Shóil agus ríchathaoir Dháiví a chur os cionn Iosrael agus Iúdá, ó Dhán go Béar Seaba.»
11. Ní raibh sé de mhisneach ag Ís Bál focal a rá le hAibnéar mar go raibh eagla air roimhe.
12. Chuir Aibnéar teachtairí go Dáiví [i Heabrón] á rá: «Cé leis an tír? Déan do chonradh liom agus tabharfaidh mé mo chabhair duit chun Iosrael uile a thabhairt ar do thaobh.»
13. «Tá go maith,» arsa Dáiví, «déanfaidh mé conradh leat. Ach leagfaidh mé aon acht amháin ort; ní scaoilfear isteach i mo láthair thú mura dtugann tú leat Míceal, iníon Shóil, agus tú ag teacht i mo láthair.»
14. Chuir Dáiví teachtairí ansin go Ís Bál, mac Shóil: «Tabhair ar ais dom mo bhean Míceal a bhuaigh mé le céad forchraiceann de chuid na bhFilistíneach.»
15. Chuir Ís Bál fios uirthi dá bhrí sin á breith ó Phailtiéil mac Laís.
16. Chuir a fear chun bóthair ina teannta agus lean í agus na deora leis chomh fada le Bachuraím. Ansin dúirt Aibnéar leis: «Imigh leat ar ais,» agus rinne.
17. Chuaigh Aibnéar i gcomhairle le seanóirí Iosrael: «is fada anois sibh,» ar sé, «ag iarraidh Dáiví a bheith ina rí oraibh.
18. Cuirigí i gcrích anois é más ea. Thug an Tiarna gealltanas do Dháiví á rá: 'Le neart láimhe mo sheirbhísigh Dáiví, déanfaidh mé mo phobal Iosrael a shaoradh ó lámha na bhFilistíneach agus ó lámha a naimhde go léir.'»
19. Labhair Aibnéar chomh maith le muintir Bhiniáimin, agus chuaigh sé ansin go Heabrón, lena raibh socair ag Iosrael agus teaghlach Bhiniáimin go léir a rá le Dáiví.
20. Tháinig Aibnéar agus fiche fear ina theannta go Dáiví i Heabrón, agus bhí féasta ag Dáiví in onóir Aibnéar agus a chomplachta.
21. Dúirt Aibnéar ansin le Dáiví: «Ní mór dom a bheith ag cur díom; táim chun Iosrael go léir a chruinniú go dtí mo thiarna, an rí. Déanfaidh siad conradh leat agus beidh tú i do rí ar mhian do chroí.» Scaoil Dáiví Aibnéar uaidh dá bhrí sin agus d' imigh sé gan aon duine a chur isteach air.
22. Bhí lucht leanúna Dháiví ag filleadh le Ióáb tar éis ruathair, agus bhí creach mhór á tabhairt acu leo. Ní raibh Aibnéar in éineacht le Dáiví ag Heabrón mar gur scaoil Dáiví leis, agus d' imigh sé go síochánta.
23. Nuair a tháinig Ióáb agus an t-arm go léir a bhí in éineacht leis, dúradh le Ióáb: «Bhí Aibnéar mac Néar ar thuairisc an rí, agus scaoil sé leis agus d' imigh sé faoi shíocháin.»
24. Chuaigh Ióáb ansin go dtí an rí: «Cad tá déanta agat?» ar sé. «Tháinig Aibnéar chugat agus ar lig tú dó imeacht gan cur isteach air? Cén fáth?
25. Nach bhfuil aithne agat ar Aibnéar mac Néar? Tháinig sé chun bob a bhualadh ort, chun gach cor a chuireann tú díot a fháil amach agus fios do ghnóthaí go léir a fháil.»
26. D' imigh Ióáb ó láthair Dháiví agus chuir sé teachtairí i ndiaidh Aibnéar agus thugadarsan leo ar ais é ó Thobar Siorá gan fhios do Dháiví.
27. Nuair a d' fhill Aibnéar go Heabrón thug Ióáb i leataobh cois an gheata é mar dhea go labhródh sé os íseal leis, agus sháigh sé sa bholg é. Fuair sé bás mar sin in éiric Asáhael, deartháir Ióáb.
28. Nuair a chuala Dáiví ina thaobh ina dhiaidh sin, dúirt sé: «Táimse agus mo ríocht neamhchiontach go deo i bhfuil Aibnéar mhic Néar i láthair an Tiarna.
29. Go dtaga sí sa mhullach ar Ióáb agus ar theaghlach a athar go léir! Ná raibh teaghlach Ióáb choíche gan daoine le braon ar sileadh, nó le lobhra, nó gan ar a gcumas ach an choigeal a choinneáil, nó iad ag titim ar lár le faobhar claímh, nó ar an ngannchuid bia!»
30. (Dhúnmharaigh Ióáb, agus a dheartháir Aibísí, Aibnéar mar gur mharaigh seisean a ndeartháir Asáhael sa chath ag Gibeón.)
31. Dúirt Dáiví ansin le Ióáb agus leis na saighdiúirí go léir a bhí ina theannta: «Stróicigí bhur gcuid éadaigh, cuirigí sacéadach umaibh, agus déanaigí caoineadh os comhair Aibnéar.» Shiúil Dáiví i ndiaidh an chróchair.
32. Rinneadar Aibnéar a adhlacadh i Heabrón, agus ghoil an rí go hard ar uaigh Aibnéar agus ghoil an pobal go léir chomh maith.
33. Mar seo leanas a chaoin an rí Aibnéar: «Ar dhual d' Aibnéar bás an amadáin? Ní raibh cuibhreach ar a lámha ná slabhra ar a chosa.
34. Thit tú faoi mar a thitfeadh duine faoi láimh na gcoirpeach.» Agus chaoin an pobal go léir aris é.
35. Bhí an pobal go léir ag iarraidh a áiteamh ar Dháiví bia a chaitheamh agus é fós ina lá, ach thug Dáiví mionn á rá: «Go ndéana Dia a leithéid seo agus a thuilleadh fós liom má bhlaisim arán nó aon rud eile go rachaidh an ghrian faoi!»
36. Thug na daoine go léir é sin faoi deara agus thaitin sé leo, dála gach rud eile dá ndearna an rí, agus a thaitin leis an bpobal go léir, go deimhin.
37. Thuig an pobal agus thuig Iosrael go léir an lá sin nach raibh baint ag an rí le bás Aibnéar mac Néar.
38. Dúirt an rí lena oifigigh: «Nach eol daoibh gur thit prionsa agus fear mór le rá in Iosrael inniu?
39. Cé gur ungadh i mo rí mé, táim fann lag faoi láthair; tá na fir úd, clann mhac Zarúá, róbhorb dom. Go gcúití an Tiarna an t-olc le fear a dhéanta de réir a dhrochbhirt!»
2 Samúéil 4:1-12
1. Nuair a chuala Ís Bál, mac Shóil, gur maraíodh Aibnéar i Heabrón, thit an lug ar an lag aige, agus tháinig scéin ar Iosrael go léir.
2. Bhí beirt fhear ag mac Shóil a bhí i gceannas ar bhuíonta foghla; Báná a ba ainm do dhuine acu, agus Raecáb a ba ainm don duine eile; ba chlann iadsan do Rimeon ó Bhaerót an Biniáimineach (mar áirítear Baerót le Biniáimin;
3. theith muintir Bhaerót go Giotáím agus maireann siad ann ó shin mar áitritheoirí deoranta).
4. Bhí mac ag Iónátán mac Shóil a raibh cosa bacacha faoi. Bhí sé cúig bliana d' aois nuair a tháinig an scéala faoi Shól agus Iónátán ó Izréil. D' ardaigh a mhuime léi é, ach ag teitheadh di faoi dheifir, thit sé agus d' fhág sin bacach é; Meirí Bál a ba ainm dó.
5. Chuir Raecáb agus Báná, clann Rimeon ó Bhaerót, chun bealaigh. Shroicheadar teach Ís Bál i mbrothall an lae nuair a bhí a chnámha á síneadh aige um mheán lae.
6. Bhí bean an dorais ag cáthadh cruithneachta ach tháinig múisiam codlata uirthi. Shleamhnaigh Raecáb agus Báná a dheartháir thairsti isteach.
7. Isteach leo mar a raibh [Ís Bál] ina luí ar a leaba ina sheomra codlata. Bhuail siad é, agus mharaigh, agus bhain an ceann de. Thugadar leo an ceann agus thaistil siad bealach an Arabá ar feadh na hoíche,
8. agus thugadar ceann Ís Bál go Dáiví i Heabrón. «Seo duit,» ar siad leis an rí, «ceann Ís Bál, mac Shóil, do namhaid, an té a bhí ar thóir d' anama. Rinne an Tiarna mo thiarna, an rí, a agairt ar Shól agus ar a shliocht inniu.»
9. Ach d' fhreagair Dáiví Reacáb agus Báná a dheartháir á rá: «Dar an Tiarna beo, a d' fhuascail mé ó gach gábh,
10. an fear a mheas go raibh scéala maith á thabhairt aige chugam, nuair a d' inis sé dom go raibh Sól marbh, rug mé greim air agus mharaigh mé é i Zicleag; sin é an luach saothair a fuair sé ar son a dhea-scéil.
11. Nuair is ropairí a mharaigh fear ionraic ina theach féin, agus é sínte ar a leaba, nach mó go mór atá sé de dhualgas orm éiric a chuid fola a éileamh uaibhse, agus sibh a scrios de chlár na cruinne?»
12. Ansin thug Dáiví ordú dá shaighdiúirí agus chuireadar chun báis iad; ghearradar a lámha agus a gcosa díobh agus chrochadar iad láimh le Linn Heabrón. Thógadar ceann Ís Bál agus rinneadar é a adhlacadh in uaigh Aibnéar i Heabrón.
Salm 62:5-12
5. 6 Bí ar do shuaimhneas i nDia amháin, a anam liom, óir is ann atá mo dhóchas.
6. 7 Is é mo charraig é, mo shlánú agus mo dhaingean; ní dhéanfar mo bhogadh.
7. 8 Is i nDia atá mo shlánú is mo ghlóir; is carraig chumhachtach agus díon dom é.
8. 9 Cuirigí bhur ndóchas ann i gcónaí, a phobal; ligigí rún bhur gcroí leis. Is é Dia ár ndídean. Selah
9. 10 Níl san Ádhamhchlann ach puth anála, níl sna huaisle ach bréag; nuair a dhéantar a meá is éadroime iad uile ná an phuth anála féin.
10. 11 Ná bíodh bhur ndóchas san ansmacht ná bhur maíomh san fhoghail. Má dhéantar bhur maoin a mhéadú ná santaigí in bhur gcroí í.
11. 12 Aon uair amháin a labhair Dia, dhá ní a chuala mé; gur le Dia an chumhacht, a Thiarna,
12. 13 agus gur leatsa an buanghrá, agus go ndíolann tú an comhar le gach aon neach de réir a shaothair.
Seanfhocal 16:13-15
13. Bíonn fáilte ag an rí roimh bheola fíréanta; bíonn grá aige don té a labhraíonn go cóir.
14. Teachtaire báis fearg rí, ach déanfaidh an t-eagnaí í a cheansú.
15. Bíonn an bheatha i ngile ghnúis an rí, agus is geall le scamaill bháistí an earraigh a ghnaoi.
Eoin 4:31-54
31. Lena linn sin bhí a dheisceabail ag tathant air: «A raibí,» ar siad leis, «bí ag ithe.»
32. Dúirt sé leo: «Tá agam bia le hithe nach eol daoibhse.»
33. Ansin dúirt na deisceabail lena chéile: «An féidir gur thug duine éigin rud le hithe dó?»
34. Dúirt Íosa leo: «Is é is bia domsa toil an té a chuir uaidh mé a dhéanamh agus a obair a chur i gcrích.
35. Nach ndeir sibhse ' Ceithre mhí eile agus beidh an fómhar ann'? Seo mise á rá libh: Tógaigí bhur súile agus féachaigí ar na goirt; tá siad geal chun an fhómhair.
36. Tá a thuarastal á fháil ag an mbuanaí cheana féin, agus tá toradh á bhailiú aige chun na beatha síoraí, i dtreo go bhfuil lúcháir ar an síoladóir agus ar an mbuanaí in éineacht.
37. Óir is fíor don seanfhocal sa mhéid seo: ' Cuireann duine, baineann duine eile.'
38. Sheol mise sibhse uaim chun fómhar a bhaint nár shaothraigh sibh féin. Shaothraigh daoine eile é, agus chuaigh sibhse isteach ina saothar.»
39. Chreid a lán de Shamáraigh na cathrach sin ann de bharr fhocal na mná ag tabhairt na fianaise: «D' inis sé dom gach ní dá ndearna mé.»
40. Nuair a tháinig na Samáraigh chuige dá bhrí sin bhí siad ag tathant air fanacht faróthu, agus d' fhan sé ansiúd dhá lá.
41. Ba mhó go mór a chreid de bharr a bhriathair
42. agus deiridís leis an mbean: «Ní mar gheall ar do chuid cainte a chreidimid a thuilleadh; óir chualamar féin é agus tá a fhios againn gurb é seo dáiríre Slánaitheoir an domhain.»
43. Tar éis an dá lá d' fhág sé an áit sin agus d' imigh don Ghailíl.
44. Óir Íosa féin go deimhin a thug fianaise nach bhfaigheann fáidh onóir ina dhúiche féin.
45. Ach ar theacht don Ghailíl dó dá bhrí sin ghlac muintir na Gailíle é de bhrí go bhfaca siad na nithe go léir a rinne sé in Iarúsailéim lá na féile mar chuaigh siad féin ar an bhféile chomh maith.
46. Chuaigh sé arís dá réir sin go Cána na Gailíle mar a ndearna sé fíon den uisce. Bhí oifigeach ríoga ann a raibh a mhac tinn i gCafarnáum.
47. Ar a chloisteáil dó go raibh Íosa tar éis teacht ó Iúdáia go dtí an Ghailíl, chuaigh an fear seo ag triall air agus d' iarr air teacht anuas agus a mhac a leigheas mar bhí sé le hucht báis.
48. Dúirt Íosa leis: «Mura mbíonn comharthaí agus iontais le feiceáil agaibh ní chreidfidh sibh ar aon chor.»
49. Dúirt an t-oifigeach ríoga leis: «Tar anuas, a dhuine uasail, sula bhfaighidh mo mhac beag bás.»
50. Dúirt Íosa leis: «Imigh leat, tá do mhac beo. Chreid an duine an focal a dúirt Íosa leis agus d' imigh.
51. Ina bhóthar síos dó casadh a sheirbhísigh air agus d' inis siad dó go raibh a mhac beo.
52. D' fhiafraigh sé díobh ansin cén uair a tháinig biseach air. Dúirt siad leis: «Ar an seachtú huair inné d' fhág an fiabhras é.»
53. Thuig an t-athair ansin gur ar an uair sin féin a dúirt Íosa leis: «Tá do mhac beo,» agus chreid sé féin agus a theaghlach ar fad.
54. Is í seo an dara míorúilt eile a rinne Íosa nuair a tháinig sé ó Iúdáia don Ghailíl.